မေမ႔အပ္ေသာ စက္တင္ဘာ

အလြမ္းေတြ တနင္႔တပိုးနဲ႔

ၾကိဳးျပတ္သြားတဲဲ႔ စြန္တစ္ခ်ပ္မွာ

ရင္ဘတ္ထဲက ဒဏ္ရာ ၊ ဒဏ္ခ်က္ေတြလည္း

လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ပဲ ရိွေသးတယ္.....။

အေသအခ်ာ ေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔ရတဲ႔ ရက္စြဲေတြ

အေငြ႔ပ်ံ ပ်က္ျပယ္သြားျပီဆိုေတာ႔

ကိုယ္တိုင္ သီကံုးခဲ႔တဲ႔

ေတးသီခ်င္းေတြလည္း သံစဥ္ေအာက္မွာ

မလွပေတာ႔ဘူး..........။

ႏွလံုးသားေစာင္းၾကိဳးညွိရာသီေအာက္မွာ
ရင္ဘတ္ထဲက ရိႈက္သံေတြ
မြန္းတဲ႔ေနလိုပူေလာင္ျပင္းျပေနခဲ႔ေတာ႔
ကိုယ္တိုင္စိုက္ပ်ဳိးခဲ႔တဲ႔ ပန္းေတြလည္း

ေနေရာင္ေအာက္မွာ မပြင္႔ေတာ႔ဘူး....။

ကိုယ္မွားယြင္းစြာ လက္ခံမိခဲ႔တယ္.....

တစ္ကယ္ေတာ႔ အခ်စ္ဆိုတာ...

ေနရာအတည္တက်မရိွတဲ႔ လိပ္စာလို.....

အဆံုးအစမရိွတဲ႔ ေကာင္းကင္လို......

ဖမ္းဆုတ္လို႔မရႏိုင္တဲ႔ တိမ္ေတြလိုပါပဲလားကြယ္...။

ခုေတာ႔ စက္တင္ဘာေန႔ရက္ေလးေတြမွာ

သစ္ရြက္ေၾကြလည္းရူး...မိုးေတြရြာလည္း မထူးဆိုသလို

ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မဲ႔ အလြမ္းေတြနဲ႔

ငါ႔ဘ၀ရဲ႕ ရက္စြဲေတြမွာရွင္သန္.....

တစ္ကယ္ပါ “....” ရယ္ ....

ငါမင္းကိုတစ္ရက္မွ ေမ႔လို႔မရခဲ႔ဘူး ...။

( စက္တင္ဘာလ - က်မရဲ႕ပတ္၀န္းက်င္ မွာေတာ႔ ဘယ္ေနရာကိုပဲၾကည္႔ၾကည္႔ ေျမျပင္ေပၚမွာ သစ္ရြက္ေလးေတြတစ္ျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြက်ေနခဲ႔တယ္....
ဟိုး....အေ၀းတစ္ေနရာမွာေတာ႔ သဘာ၀ရဲ႕အေအးဓါတ္ေတြနဲ႔အတူ မိုးေတြတစ္ဖြဲဖြဲရြာေနေကာင္းရဲ႕....ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ က်မဘ၀မွာ စက္တင္ဘာ ဆိုတာ ဘယ္ေသာအခါမွ အဆံုးမသတ္တတ္တဲ႔ကဗ်ာ...
သံသရာစက္၀န္းရဲ႕တစ္ေနရာက အလြမ္းမွတ္တိုင္ေလးတစ္ခုပါပဲ.... )

 

ႏွင္းေဟမာ

( 9 -9- 2009 1:20 AM )