ေမတၳာကမၻာလူမႈကူညီေရးအသင္း၏ဒုတိယအၾကိမ္ေၿမာက္အလွဴေတာ္အတြက္ႏႈိးေဆာ္လႊာ

စာနာေထာက္ထားျခင္း၊ ေဖးမကူညီျခင္း၊ ငဲ႔ညွာသနားျခင္း၊ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံျခင္း၊ ရက္ေရာေပးကမ္းျခင္း၊ ခ်ီးေျမွာက္ကယ္တင္ျခင္း ၊ ဂရုဏာထားျခင္း တည္းဟူေသာ ေမတၱာတရား၏ အႏွစ္သာရ ႏွင္႔ ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမမ်ားကို အေျခခံ၍ မိမိတို႔ ႏိုင္ငံ၏ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာေတာ္အား တစ္ေထာင္႔တစ္ေနရာမွ တတ္စြမ္းသေလာက္ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္သြားရန္၊

အမွန္တစ္ကယ္ လိုအပ္လွ်က္ရွိေသာ ေနရာမ်ားအား မြန္ျမတ္ေသာ ပရဟိတစိတ္ဓါတ္ျဖင့္ မိမိတို႔ တတ္စြမ္းသေလာက္ ကူညီေထာက္ပံ႔ သြားရန္ႏွင့္

ႏြမ္းပါးေသာ ကေလးငယ္ေလးမ်ား၏ အနာဂတ္ ဘ၀အျခခိုင္မာမႈအတြက္ တတ္ႏိုင္သမွ် ကူညီေဖးမသြားၾကရန္...

ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖင္႔ ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ခဲ႔ၾကေသာ

..... ျမန္မာျပည္သို႔ အကူအညီေပးမည္႔ ေမတၱာကမၻာလူမႈကူညီေရးအသင္း၏ ဒုတိယ အၾကိမ္ေျမာက္အလွဴေတာ္ကို ( 21-09-2009) စကၤာပူစံေတာ္ခ်ိန္ ေန႔လည္ ၂နာရီတြင္ ျပဳလုပ္ျပီးစီးေသာ အသင္း၏ အစည္းေ၀းဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ အမွန္တစ္ကယ္ လိုအပ္လွ်က္ရိွေသာ ေနရာမ်ားထဲမွ အလိုအပ္ဆံုးေနရာေလးတစ္ခုအား လွဴဒါန္းရန္ အတည္ျပဳသတ္မွတ္ခဲ႔ၾကပါသည္...။

အသင္းသားအားလံုး၏ သေဘာတူဆံံုးျဖတ္ခ်က္အရ ေအာက္တုိဘာလကုန္၌ အျခခံပညာမူလတန္းလြန္ေက်ာင္းေလးတြင္ အေရးတၾကီးလိုအပ္လွ်က္ရိွေသာ စာသင္ေဆာင္ တစ္ေဆာင္ ေဆာက္လုပ္ လွဴဒါန္းသြားမည္ ျဖစ္ပါသည္။
အျမန္ဆံုးအေကာင္အထည္ေဖာ္လွဴဒါန္းႏိုင္ေရးအတြက္ ေစတနာရွင္ အလွဴရွင္မ်ား အေနျဖင္႔ က်မ တို႔ ေမတၱာကမၻာလူမႈကူညီေရးအသင္း ႏွင္႔ ပူးေပါင္းပါ၀င္လွဴဒါန္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ႏိုင္ၾကရန္ က်မ မႏွင္းေဟမာ ( စည္းရံုးေရးမွဴး - စကၤာပူ ) မွ အသင္းအဖြဲ႔တစ္ခုလံုး၏ ကိုယ္စား အားလံုးေသာ ဘေလာ႔ဂါ ေမာင္ႏွမမ်ား ၊ ေမတၱာကမၻာ အသင္းသားမ်ား ႏွင္႔ ေစတနာထက္သန္ၾကေသာ အလွဴရွင္မ်ားထံသို႔ အသိေပးႏိႈးေဆာ္အပ္ပါသည္....။

ဒုတိယ အၾကိမ္ေျမာက္ ေမတၱာကမၻာလူမႈကူညီေရးအသင္းမွ လွဴဒါန္းမည္႔ ေနရာ

ေမတၱကမၻာအသင္း၏ ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္ အလွဴေတာ္ အတြက္ သတ္မွတ္ခ်က္ေနရာမွာ မႏၳေလးတိုင္း၊ ျမင္းျခံခရိုင္၊ ေတာင္သာျမိဳ႕နယ္ အတြင္းရိွ မၾကီးခ်ဳိေက်းရြာ အျခခံပညာ မူလတန္းလြန္ေက်ာင္း ျဖစ္ပါသည္။

ထိုေက်ာင္းေလးမွာ ျမိဳ႔ႏွင္႔ ၁၅ မိုင္ခန္႔ကြာေ၀းျပီး ယခင္က မူလတန္းအဆင္႔၌သာရိွ၍ သူငယ္တန္းမွ စတုတၳတန္းထိ ကေလးငယ္ေလးမ်ား ပညာဆည္းပူးသင္ယူလွ်က္ရိွၾကပါသည္....။ စတုတၳတန္း ေအာင္ျမင္ျပီးၾကေသာ ကေလးငယ္ ေလးမ်ားမွာ ရြာႏွင္႔ ၄ မိုင္ခန္႔ကြာေ၀းလွေသာ ဆီမီးကန္ေက်းရြာ ၊ အေျခခံပညာ တြဲဘက္ အထက္တန္းေက်ာင္းသို႔ ေန႔စဥ္ ေျခလ်င္ တက္ေရာက္ ပညာသင္ၾကားရပါသည္....။
လမ္းခရီးၾကမ္းတမ္းမႈ ၊ ရာသီဥတု ဆိုးရြားမႈ ႏွင္႔ ေခ်ာင္း၊ ေျမာင္းျဖတ္သန္းသြားလာရန္ အခက္အခဲျဖစ္မႈတို႔ ေၾကာင္႔ ထိုပတ္၀န္းက်င္ ေက်းရြာေလးမ်ားမွ ကေလးငယ္ မ်ားသည္ စတုတၳတန္းေအာင္ျမင္ျပီးလွ်င္ ေက်ာင္းဆက္လက္မတက္ေရာက္ႏိုင္မႈ ႏႈန္းထား ပိုမို မ်ားျပားလာခဲ႔ပါသည္ ...။ ထိုအခက္အခဲအမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ေၾကာင္႔ ေက်းရြာ လူၾကီးမ်ားမွ ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္လာခဲ႔ရာ ယခုႏွစ္မွ စတင္၍ မူလတန္းလြန္ေက်ာင္းေလးအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရိွလာခဲ႔သည္ဟု သိရပါသည္....။
ထိုေက်ာင္းေလးတြင္ စုစုေပါင္း စာသင္ေဆာင္ ၂ေဆာင္ရိွရာ မူလတန္း ကေလးငယ္ေလးမ်ား၏ စာသင္ေဆာင္မွာ ဆိုးရြားစြာ ယိုယြင္းပ်က္စီးေနမႈ ၊ အမိုးမလံု အကာမလံုမႈ ၊ ေက်ာင္းသစ္သားတိုင္မ်ားမွာလည္း ေဆြးေျမ႕ယိုင္နဲ႔ေနမႈ ႏွင္႔ ေက်းရြာေလး၏ စီးပြားေရးအေျခအေနအရ ျပန္လည္ျပဳျပင္ရန္အခက္အခဲရိွမႈတို႔ ေၾကာင္႔ ထိုေက်ာင္းေလးတြင္ ပညာသင္ၾကားေပးၾကရေသာ ဆရာ၊ဆရာမေလးမ်ား ႏွင္႔ ပညာသင္ယူလွ်က္ရိွၾကေသာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ ကငယ္ေလးမ်ားမွာ အခက္အခဲမ်ားစြာျဖင္႔ ၾကံဳေတြ႔ေနၾကရပါသည္....။

ေက်ာင္း၏ လိုအပ္ခ်က္ကြက္လပ္ႏွင္႔ လက္ရိွအေျခအေန

ေဘးပတ္လည္မွ ယိုယြင္းပ်က္စီးေနေသာ ေက်ာင္း၏ လက္ရိွအေနအထား

က်မတို႔ အသင္းအေနျဖင္႔ မိမိတို႔တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေငြေၾကးပမာဏေလးျဖင္႔ လက္ရိွေက်ာင္းေဆာင္အေဟာင္းေလးအား ျပန္လည္၍ စာသင္ေဆာင္အသစ္္ေလးတစ္ေဆာင္ ကို ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းသြားၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။ထိုေက်ာင္းေဆာင္ေလးအား
လာမည္႔ေအာက္တိုဘာလကုန္မွ စတင္ျပီး ေဆာက္လုပ္သြားမည္ျဖစ္ပါသည္။ လွဴဒါန္းမည္႔ေက်ာင္းေဆာင္သစ္တြင္ ေက်ာင္းအုပ္ရံုးခန္းအပါအ၀င္ သူငယ္တန္းေလး၊ သူငယ္တန္းၾကီး ၊ ပထမတန္း ၊ ဒုတိယတန္း ၊ တတိယတန္း ၊ ကေလးငယ္ေလးမ်ား အတြက္ စာသင္ခန္း ၅ ခန္း ပါ၀င္မည္ ျဖစ္ပါသည္.....။က်မတို႔ ေကာက္ခံရရိွေသာ အလွဴေငြအေပၚတြင္ မူတည္ျပီး စာသင္ေဆာင္အေနအထားႏွင္႔ ကေလးငယ္ေလးမ်ား သက္သာစြာ ပညာ သင္ယူႏိုင္ေရးအတြက္ စာေရးခံုေလးမ်ားပါ ထည္႔၀င္လွဴဒါန္းသြားမည္ျဖစ္ပါသည္....။

အတန္းအလိုက္ ကေလးငယ္ေလးမ်ား စာသင္ယူေနၾကပံု

ေက်ာင္းေလးမွာ အမိုးမလံုသည္႔အတြက္ ကေလးငယ္ေလးမ်ားမွာယခုကဲ႔သို႔ စာသင္ယူၾကရပါသည္။ မိုးတြင္းကာလ၌လည္း စာသင္ၾကားရန္အတြက္ အခက္အခဲရိွသည္ဟု သိရပါသည္။

သို႔ပါ၍ တစ္ေယာက္အားျဖင္႔ယူေသာ္မရ တစ္ေသာင္းအားျဖင္႔ယူမွ ရမည္ဟူေသာ စကားအတိုင္း အမ်ား၏ ပူးေပါင္းမႈျဖင္႔ ပိုမိုေကာင္းမြန္ ခိုင္ခံ႔ေသာ စာသင္ေက်ာင္းေလးတစ္ေက်ာင္း ျဖစ္ေပၚလာေစရန္ ႏွင္႔ ကေလးငယ္ေလးမ်ား၏ အနာဂတ္ ပညာေရးအခက္အခဲေလးမ်ားကို တစ္ဘက္တစ္လမ္းမွ ကူညီျဖည္႔ဆည္းေပးၾကရန္အတြက္ ေမတၱာကမၻာလူမႈကူညီေရးအသင္း အေနျဖင္႔ မိမိတို႔၏ အလွဴေတာ္တြင္ ပူးေပါင္းပါ၀င္လွဴဒါန္းလိုၾကေသာ အလွဴရွင္အေပါင္းတို႔အားလည္း လိႈက္လွဲစြာျဖင္႔ ၾကိဳဆိုဖိတ္ေခၚအပ္ပါသည္....။
“အစားအစာကို ေပးလွဴတဲ႔သူဟာ ခြန္အားကို ေပးလွဴရာေရာက္ပါတယ္၊ အ၀တ္အထည္ကို ေပးလွဴတဲ႔သူဟာ အဆင္းကို ေပးလွဴရာေရာက္ ပါတယ္၊ ဆီမီးအလင္းေရာင္ကို ေပးလွဴတဲ႔သူဟာ မ်က္စိအျမင္ဓာတ္ကို ေပးလွဴရာေရာက္ပါတယ္၊ အိမ္ေက်ာင္း အေဆာက္အအံုကို ေပးလွဴတဲ႔သူဟာ ေကာင္းက်ိဳးအားလံုးကို ေပးလွဴရာ ေရာက္ပါတယ္” ........ လို႔ က်မတို႔ရဲ႕ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာၾကားဆံုးမေတာ္ မူခဲ႔တဲ႔အတိုင္း အလြန္ၾကီးက်ယ္ျမင္႔ျမတ္လွေသာ ေက်ာင္းအလွဴေတာ္ကို အမွန္တစ္ကယ္ ျဖည္႔ဆည္းေပးရန္လဲ လိုအပ္ေနေသာ ေနရာေလးတစ္ခုကို မိမိတို႔ေခြ်းနည္းစာမ်ားထဲမွ တက္ႏိုင္သေလာက္ ကူညီလွဴဒါန္းၾကပါရန္ က်မ၏ ေမာင္ႏွမ အားလံုးကို တိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္အပ္ပါတယ္ရွင္.....။
လွဴဒါန္းလိုသူမ်ားအေနျဖင္႔ က်မ ႏွင္းေဟမာ ( mwf.hninhaymar@gmail.com ) Email ထံသို႔ ဆက္သြယ္၍ ေမးျမန္း၍ လွဴဒါန္းႏိုင္ၾကပါသည္....။
“ငါေကာင္းစားဖို႔ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မပါပဲ...သူတစ္ပါးေကာင္းစားဖို႔ ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင္႔ ဒါနျပဳျခင္း၊ သီလေဆာက္တည္ျခင္း၊ အမ်ားအက်ဳိး (ပရဟိတ) ေဆာင္ရြက္ျခင္းမ်ားသည္ ၀ိပႆနာတရား နာၾကားအားထုတ္သည္႔နည္းတူ ငါစြဲတည္းဟူေသာ ဒိဌိကိေလသာ ၊ ငါေကာင္းစားဖို႔ တည္းဟူေသာ ေလာဘကိေလသာမ်ားကို ပါ အထိုက္အေလ်ာက္ ေလ်ာ႔ပါးကုန္ခမ္းေစေသာ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားစြာကို ရရိွေစသည္႔ ပရဟိတအမ်ားအက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းမ်ားကို စိတ္ပါ၀င္စားစြာျဖင္႔ မိမိတို႔ တတ္စြမ္းသေလာက္ ပူးေပါင္းပါ၀င္လွဴဒါန္းမႈမ်ား ျပဳႏိုင္ၾကရန္ အတြက္ က်မ ႏွင္းေဟမာ မွ ေမတၱာကမၻာလူမႈကူညီေရးအသင္း၏ ကိုယ္စား တိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္လိုက္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္.....။
အားလံုးပဲ ေမတၱာစိတ္ဓါတ္ ၊ တရားျမတ္ျဖင္႔ လႊမ္းပတ္ကမၻာတည္ၾကပါေစ...
ႏွင္းေဟမာ ( စည္းရံုးေရးမွဴး )
ေမတၱာကမၻာလူမႈကူညီေရးအသင္း ( စကၤာပူ )
22 SEPT 2009

အမုန္းမ်ားျငိမ္းေစသတည္း ....

ပန္းရင္႔ေရာင္ ဆီမွာ က်မ အေၾကြးတင္ေနတဲ႔ တဂ္ေလးအတြက္ ဒီပို႔စ္ေလးကို မေရးခ်င္ပဲ ေရးျဖစ္ပါတယ္ ....။

ပန္းကလည္း ဘယ္ေလာက္ေခ်ာ႔ေျပာေျပာ မရဘူး ေတြ႔တိုင္း အေၾကြးေတာင္းေနတာနဲ႔ အေၾကြးပူတာေရာ နားပူတာေရာေၾကာင္႔ မျဖစ္မေန တင္လိုက္ရပါတယ္ ... းp

ေဘးက လူေတြပါ အကုန္ပါကုန္မွာစိုးလို႔ ဒီပို႔စ္ကို မေရးခ်င္တာ ...အဟီး

ေရးျပီးေတာ႔လည္း ဆင္ဆာေလးေတြ ျဖတ္ရေသးေတာ႔ နည္းနည္းေနာက္က်သြားပါတယ္ ....

ေဆာရီးပါ ပန္း ေရ.....။

က်မ ကို လူေတြမုန္းၾကတဲ႔ အေၾကာင္းရင္းကို ေျပာမယ္ဆိုရင္ ေက်ာင္းစတက္ခဲ႔တဲ႔ ဘ၀ေလးေတြကေန ျပန္စ ေျပာဖို႔ အရင္ဆံုး သတိရလိုက္တယ္ .....။

Mechanical ေမဂ်ာကို ေရာက္လာေတာ႔ စြာတယ္ဆိုတာထက္ ဆိုးတယ္ ေပတယ္ လို႔ေျပာရင္ပိုိမွန္မလားပဲ ... ေက်ာင္းမွာ ဘံုကထိန္ရိွျပီဆိုရင္ မိသားစု ဆရာမရဲ႕ တာ၀န္ေပးမႈအရ ႏွင္းက အားလံုးဆီကေန ပိုက္ဆံ လိုက္ေကာက္ခံရပါတယ္ ...။

မိန္းကေလး ၅ ေယာက္ေလာက္ဆီက ပိုက္ဆံအလြယ္တကူ ရေပမယ္႔ ေယာက်ၤားေလး ေတြက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ကို မေပးၾကဘူး....။

အဆိုးဆံုးကေတာ႔ အဲဒီထဲက က်မ ဘယ္လိုမွ မႏိုင္တဲ႔ သူေတြက ဗူးသီး ၊ ဗြတ္ခါး ၊ ကိုကိုၾကီး ၊ မွန္ၾကီး ၊ ၾကက္ဂတံုး၊ဖိုးေနမ်ဳိး နဲ႔ ငဇင္ရိုင္း ဆိုတဲ႔ က်မ သူငယ္ခ်င္း ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္ းp

ကထိန္ကလည္းနီးေနျပီ အၾကီးတန္းကလူေတြ ေစ်း၀ယ္ၾကေတာ႔မွာဆိုေတာ႔ မိသားစု ဆရာမ ကလည္း ေမးေနျပီ ေလ ... ဒါေလးေတာင္ မလုပ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာခံရမွာလည္းေၾကာက္ သူမ်ားေမဂ်ာေတြနဲ႔ အျပိဳင္အဆိုင္ၾကဲျပီး လွဴဒါန္းၾကတဲ႔အခါ ကိုယ္႔ေမဂ်ာ က ပေဒသာပင္မလွရင္ ဆိုတဲ႔ စိတ္က ပိုမ်ားေနပါတယ္ ...။

ျပီးခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ကလည္း သူမ်ားေတြထက္ ပေဒသာပင္လွေအာင္ ဂ်စ္ကားပံုစံၾကီးသီးလိုက္တာ ေငြအင္အားနည္းေနလို႔ ဂ်စ္ကားပေဒသဘင္ၾကီးခမ်ာမွာ ၅ က်ပ္တန္ေတြနဲ႔မ်က္ႏွာငယ္ခဲ႔ရျပီးျပီ ...။

(ေက်ာင္းမွာတုန္းက ႏွင္းက ေမဂ်ာစြဲကလည္းအရမ္းၾကီးပါတယ္ )

အဲဒါနဲ႔ပဲ က်မ မစြာလို႔ မရေတာ႔လို႔ စိတ္ရိွတိုင္း စြာလိုက္တဲ႔ အခါမွာေတာ႔ ထမင္းဆိုင္ပိုင္ရွင္ မခိုင္ဆီက ပိုက္ဆံေတြ ခ်ီးျပီးလာေပးပါေတာ႔တယ္ ....။

က်မ ကေတာ႔ သူတို႔ေတြရဲ႕ေမတၱာပို႔သျခင္းနဲ႔ အမုန္းေလးေတြကို ခံယူလိုက္ရတာေပါ႔ေလ ... ( တက္ႏိုင္ဘူးေလ ) အဲဒီထဲက အုန္းေရႊ တို႔ ေအာင္ေက်ာ္၀င္းတို႔ က က်မသူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ Calculator ကိုငွါး ၊ ငဇင္ရိုင္း တို႔ ဖိုးေနမ်ဳိး ဆိုတဲ႔ က်မ သူငယ္ခ်င္း ေတြကေတာ႔ က်မ Calculator ကို ခဏငွါးျပီး အေပါင္ဆိုင္ကို ဒိုးၾကပါေတာ႔တယ္.....။

ကထိန္ျပီး လို႔ တစ္ပတ္ေနလည္း ေရြးမေပး ၊ ႏွစ္ပတ္ေနလည္း ေရြးမေပးၾကတဲ႔ အခါမွာေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္း က်မ အားရပါးရ စြာလိုက္ရျပန္တဲ႔အခါ လူေရွ႕မေရွာင္ သူေရွ႕ မေရွာင္ စြာလိုက္မိလို႔ သူတို႔ ရဲ႕သက္ဆုိင္သူေတြ မုန္းျခင္းကို ခံလိုက္ရျပန္ပါေတာ႔တယ္ ..... အဟီး းp
ေနာက္တစ္ခုကေတာ႔ က်မ မ်က္ႏွာထားက လိုအပ္တာထက္ ပိုျပီးတင္းမာ တယ္ လို႔ ေတြ႔တဲ႔ လူတိုင္းကေျပာၾကတာပါပဲ ....။
စိတ္မဆိုးပဲနဲ႔ ကို က်မ မ်က္ႏွာေၾကာက တင္းေနေတာ႔ သူမ်ားေတြက မာနကလည္း ၾကီးလိုက္တာလို႔ ထင္ၾကပါတယ္... သူတို႔ဆိုလိုတာကေတာ႔ တစ္ေလာကလံုး သူ႕လုပ္စာထိုင္စားေနတဲ႔ အခ်ဳိး နဲ႔ ဘာမွမဟုတ္ပဲ အေျခာက္တိုက္ဘ၀င္ျမင္႔ေနတယ္ ေပါ႔ေလ။

တစ္ကယ္ေတာ႔ က်မ က စိတ္ရင္းေကာင္းပါတယ္ေနာ္ ... အဟီး သူတို႔က အတြင္းစိတ္ရင္းကို မျမင္ပဲနဲ႔ အျပင္ရုပ္ကို ၾကည္႔ျပီးဆံုးျဖတ္ၾကလို႔ပါ းD ( ကိုယ္႔ဂုဏ္ကိုယ္ေဖာ္ မသူေတာ္တဲ႔ )

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်မ အသက္ေလးၾကီးလာေတာ႔ တက္ႏိုင္သေလာက္ ျပင္ၾကည္႔ပါေသးတယ္ ...အတက္ႏိုင္ဆံုး အဆင္ေျပေအာင္ေလးေနတက္ ေျပာတက္ဖို႔ .... ဒီေန႔ထိ မေအာင္ျမင္ေသးဘူး ဟီး ... အေမေမြးေပးလိုက္ကတည္းက ပါးစပ္က စူပုပ္ပုပ္ေလးဆိုေတာ႔ တမင္တကာၾကီးၾကိဳးစားေနရင္လည္း လုပ္ျပံဳးၾကီးျဖစ္ေနရင္ မေကာင္းဘူးေလ....ဟုတ္ဘူးလား ... အဟဲ အဲဒါနဲ႔ပဲ က်မ ႏွင္းေဟမာ ဒီေန႔ထိ သူငယ္ခ်င္းေတြက စူပုပ္လို႔ ေခၚတာကို ခံေနရတုန္းပါ ....

အလုပ္ထဲမွာလည္း က်မ သူေဌးက မ်က္နွာကို စူပုပ္ေနလို႔ဆိုျပီး ခဏ ခဏ ဆဲတာခံရပါတယ္ ....။

သူေဌး အဲေလာက္ အဆဲခံရတာေတာင္ အက်င္႔က ခုထိ ျပင္လို႔ကို မရေသးပါဘူး .... ( နည္းလမ္းေလးမ်ားရိွရင္ ေပးခဲ႔ၾကပါဦး ခင္ဗ်ာ .....)

ေနာက္တစ္ခု က်မရဲ႕ မေကာင္းတဲ႔ အက်င္႔က လူတစ္ေယာက္ကို ရင္ထဲမွာ ၾကိဳက္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ မၾကိဳက္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဟန္မေဆာင္တက္ေတာ႔ က်မ မ်က္ႏွာကို ၾကည္႔လိုက္တာနဲ႔တင္ သူမ်ားက ခံစားလို႔ရေနျပန္ပါတယ္ ။

တစ္ခုခု မေက်နပ္ရင္လည္း ရင္ထဲမွာျမိဳသိပ္မထားတက္တဲ႔ အက်င္႔ေလးေၾကာင္႔ ပါးစပ္က လႊတ္ကနဲ ေျပာလိုက္မိတဲ႔အခါ သူမ်ား အျမင္ကတ္စရာ ျဖစ္ေနျပန္ေရာ .....။

လူတစ္ေယာက္အေပၚမွာ အျမင္မၾကည္လင္ေတာ႔လင္ စကားကို ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ ျပန္မေျပာခ်င္တာ ၊ ျပံဳးျပဖို႔ဆိုတာေ၀လာေ၀း ...အဲဒီ႔မေကာင္တဲ႔ အက်င္႔ဆိုးေလးေၾကာင္႔ နံမည္ၾကား မသနားတဲ႔အျပင္ လူမျမင္ခင္ကတည္းက ရိုက္ခ်င္စိတ္ေပါက္ၾကတာ အဲဒါလည္း က်မ ႏွင္းေဟမာပါပဲရွင္ ...။

က်မ ေမေမ ကလည္း ေျပာပါတယ္ သမီးႏွင္းရယ္ ... ကေလးလည္းမဟုတ္ေတာ႔ဘူး နည္းနည္းေလာက္ဆင္ျခင္ပါ.... စကားဆိုတာ ခ်ဳိခ်ဳိသာသာ ေျပာလည္း ဒီစကား ၊ ဘုေဘာက္ေျပာလည္း ဒီစကားပဲ ... သူမ်ား နား၀င္ခ်ဳိေအာင္ ေလးေျပာေတာ႔ လူခ်စ္လူခင္ ပိုမ်ားတာေပါ႔တဲ႔ ....။

က်မ တစ္ေျဖးေျဖးေတာ႔ သတိထားျပီး ျပဳျပင္ေနပါတယ္ ....။

သို႔ေပမယ္႔လည္း ေမြးရာပါ ဗီဇေလးျဖစ္ေနေတာ႔ အေျပာမတက္ ဆဲသလို ဆိုတဲ႔ စကားအတိုင္း က်မ တစ္ခါ တစ္ေလ အေျပာမတက္တိုင္း လူေတြနဲ႔ အဆင္မေျပ ျဖစ္တက္ပါတယ္ ....။

အဲဒီအခါ မွာလည္း ထံုးစံအတိုင္း အမုန္းခံရျပန္တာပါပဲေလ ..... း(
ေနာက္တစ္ခုက က်မက အိမ္မွာ တစ္ေယာက္ထဲရိွတဲ႔ အတြက္ တစ္မိသားစုလံုးက အလိုလိုက္ထားပါတယ္...။

အရင္ဘ၀တုန္းက အၾကြင္းအက်န္ ကုသိုလ္ကံအရိွန္ေလးက က်န္ေနေသးျပန္ေတာ႔ ေက်ာင္းကိုေရာက္ေတာ႔လည္း အေဆာင္မွာ စိတ္တူ ကိုယ္တူ ၀ါသနာတူ အစ္မေတြနဲ႔ တူတူေနခြင္႔ရခဲ႔ပါတယ္ ....။

တစ္ခန္းေလးေယာက္ေနၾကရတာ က်န္တဲ႔ အစ္မ သံုးေယာက္က ေက်ာင္းမွာ အရမ္းစာေတာ္တဲ႔ သူေတြျဖစ္ပါတယ္...သူတို႔ေတြ ကႏွစ္စဥ္ Roll No က အျမဲထိပ္ဆံုးမွာယူႏိုင္ၾကေတာ႔ သူ႔တို႔ေျခလွမ္းကို မီွေအာင္မလိုက္ႏိုင္ပဲ အျမဲဒရြတ္တိုက္ေနတက္တဲ႔ က်မ ကို အားမလိုအားမရ ျဖစ္ၾကပါေတာ႔တယ္...။

ေအာင္စာရင္းထြက္တိုင္း အဆူခံခဲ႔ရတာက လြဲရင္ ၊ ေက်ာင္းဆင္းလို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အေၾကာ္ဆိုင္သြားမယ္လို႔ ခ်ိန္းထားတာကို စာသင္ခန္းေရွ႕ကထိုင္ေစာင္႔ျပီး အေဆာင္ျပန္ေခၚသြားတက္တာက လြဲရင္၊ မနက္ မိုးမလင္းခင္ အတင္းႏိႈးျပီး စာက်က္ဖို႔ ကုတင္ေပၚကေန ဆြဲခ်ျပီး အခ်ိန္ဇယားၾကီးအတိုင္း

စားက်က္ခိုင္းၾကတာကလြဲရင္ အိမ္ကိုဖုန္းဆက္ျပီးတိုင္တက္တာကလြဲရင္ က်န္တာအကုန္ေကာင္းပါတယ္... းp

( သူတို႔သိလို႔ မျဖစ္ဘူး .... ခုခ်ိန္ထိ ေၾကာက္ေနရတုန္းပဲ း)

အေဆာင္က အစ္မေတြကို သတိရျပီး ေရးခ်င္ရာေတြ ေရးခ်လိုက္တာ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိေတာ႔ဘူး ....။

အေဆာင္မွာ အစ္မ ေတြရဲ႕ ခ်စ္ခင္မႈေတြအျပည္႔အ၀ ရလာခဲ႔သလို ေက်ာင္းမွာလည္း ဆရာ ဆရာမေတြက မိန္းကေလး နည္းနည္းပဲ ရိွေတာ႔ ၊ ရိွတဲ႔ က်မတို႔တစ္ေတြကိုပဲ ဦးစားေပးခ်စ္ၾကျပန္တယ္ ....။

ဖဲရိုက္လိုက္ အရက္ေသာက္လိုက္ ေဘာလံုးပြဲေလာင္းလိုက္ ေခ်ာေခ်ာ လွလွေကာင္မေလးေတြရိွတဲ႔ အတန္းေတြကို သြားသြားျပီး ငန္းေၾကာထေနတဲ႔ ၊ ခုခ်ိန္ထိ အဲဒီ႔ ေရာဂါမေပ်ာက္ကင္းၾကေသးတဲ႔အတြက္ ဒီကို ထြက္လာဖို႔အေရး ရန္ကုန္တြင္သင္တန္းတက္ေနသည္ဟု အေၾကာင္းျပကာ ညီညြတ္စြာျဖင္႔ မိဘပိုက္ဆံကို ယေန႔ထိတိုင္ျဖဳန္း၍ အားမရၾကေသးေသာ ဗူးသီး ၊ ဗြတ္ခါး ၊ ကိုကိုၾကီး ၊ မွန္ၾကီး ၊ ၾကက္ဂတံုး ၊ ကိုေမာင္ႏိုင္၊ တို႔လို သယ္ရင္း ေတြေတာ႔ သူတို႔ကို ျမင္တာနဲ႔ ဆရာမေတြက ရိုက္ခ်င္ေနတာ .... းp

( သူမ်ားအေၾကာင္းလည္း မေျပာတက္ပါ ... စပ္မိစပ္ရာ ကြိစိ ... ကြစ း)
ဟဲ ဟဲ က်မ နဲ႔ မေခၚပဲ မေနႏိုင္ၾကတဲ႔ အဲဒီ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း က်မ ကို ဘယ္ေလာက္ပဲ အျမင္ကတ္ကတ္ အျမဲတမ္းေတာ႔ ကူညီတက္ၾကပါတယ္ ....ဘယ္လိုေနရာမ်ဳိးလည္းဆိုရင္ ...သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ မနက္ျဖန္ အိမ္ျပန္မလို႔ ငါတို႔ ကို ကားလက္မွတ္ေလး သြား၀ယ္ေပးဦးလုိ႔ ဆိုရင္ ၀ယ္ေပးခ်င္ၾကတာ ျပာယာကို ခတ္ လို႔ .... က်မတို႔ကေတာ႔ ေပၚမလာ ေပၚမလာနဲ႔ ကားလက္မွတ္ လာေပးႏိုးႏိုး ေစာင္႔လိုက္ရတာ ... လည္ပင္းၾကီးေတြကို ရွည္လို႔ .... ေနာက္တစ္ေန႔ေပၚလာျပန္ေတာ႔ လည္း သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ...ကားလက္မွတ္က ကုန္ျပီတဲ႔ဟ ျပန္မေနပါနဲ႔ ငါတို႔နဲ႔မွ တူတူျပန္ရေအာင္ပါတဲ႔ ....အဲဒါနဲ႔ ပိုက္ဆံလည္း ျပန္ေတာင္းေရာ ... ညကဖဲရိုက္လိုက္တာ ရႈံးသြားလို႔တဲ႔...... ေကာင္းေရာေလ ....။

ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတာ႔ ေပးပါရဲ႕သူတို႔ ဖဲႏိုင္ရင္ ၊ ေဘာလံုးပြဲႏိုင္ရင္ တစ္ဖြဲ႔လံုး တူတူ ျပန္ၾကမယ္ဆိုပဲ .... က်မတို႔မွာ အိမ္ျပန္ရဖို႔အေရး သူတို႔ေတြ ဖဲႏိုင္ပါေစ ... လို႔ပဲ ဆုေတာင္းေပးရေတာ႔မလို....

ေဘာလံုးပြဲေလာင္းတာ ႏိုင္ပါေစလို႔ေတာ႔ ဘယ္ေတာ႔မွ ဆုမေတာင္းခ်င္ ....

(အဘယ္႔ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ .... ေဘာလံုးဒိုင္ျဖစ္သူမွာ က်မတို႔ Mechanical က စာအသင္ေကာင္းေသာ ၊ အျပင္မွာ ဘယ္ေသာအခါမွက်ဴရွင္ျပမစားခဲ႔ေသာ၊ အတန္းခ်ိန္မွာ ေဘာလံုးလာေလာင္းခြင္႔မေပးေသာ အားလံုးရဲ႕ ခ်စ္ဆရာၾကီး ျဖစ္ေနေသာေၾကာင္႔ )

အဲလိုဟာေတြနဲ႔ ရန္ျဖစ္လိုက္ ျပန္ခ်စ္လိုက္ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေနလာျပီး .... လုပ္ငန္းခြင္ေရာက္ေတာ႔ က်မ လူေပါင္းစံု နဲ႔ ေတြ႔ရ ၊ ၾကံဳရ ၊ ဆံုရ ပါေတာ႔တယ္ ..။ ကိုယ္႔ထက္ ဗိုလ္က်တက္သူေတြ ... ကိုယ္႔ထက္ တစ္ထြာ၊ တစ္မိုက္ေလာက္သာတဲ႔သူေတြ ၊ တစ္မိုင္ေလာက္ပိုတဲ႔သူ ေတြ လူအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ကို ေတြ႔ရပါေတာ႔တယ္.....။
ငယ္ငယ္က အက်င္႔ေတြ မေပ်ာက္ႏိုင္ေသးတဲ႔ က်မ ၊ အသက္ေတြၾကီးလာေပမယ္႔ စိတ္ဓါတ္ ေတြရင္႔က်က္မလာေသးတဲ႔ က်မ၊ ငါ ဆိုတဲ႔ ဘာမွမဟုတ္တဲ႔ မာနေတြ၊အတၱေတြ အျပီးတိုင္ မစြန္႔ခြာႏိုင္ေသးတဲ႔ က်မ နဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ၾကပါေတာ႔တယ္.......အဟီး အဲဒါကမွ စိတ္တူကိုယ္တူလို႔ေျပာရင္ ပိုမွန္မလားပဲေနာ္ ...။

အဲ ... အဲဒီ႔ စိတ္တူ ကိုယ္တူေတြ နဲ႔ ဂ်ိတ္ဂ်ိတ္ျခင္း ခ်ိတ္ၾကတဲ႔အခါ မွာေတာ႔ ႏွင္းေဟမာ တို႔လည္း သူတို႔တစ္ေတြေပးတဲ႔ အမုန္းေတြလည္း တသီတတန္းၾကီး ... ပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ရပါတယ္ ....။

( အဟီး ... ေပ်ာ္စရာၾကီးေနာ္ ...) ေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာ႔ အမ်ားၾကီးပါပဲ ႏွင္း ဘ၀ရဲ႕ မွတ္တမ္းေတြက ....အမွတ္တရဆိုတာေတြလည္း အရမ္းမ်ားလြန္းလို႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္း ဆံုးမွာမဟုတ္ေတာ႔ပါဘူး .....။

ကဲ......... ဒီေလာက္ဆို ႏွင္း ရဲ႕ အေၾကာင္း အားလံုး ကိုလည္း သိကုန္ၾကျပီထင္ပါတယ္ေနာ္ .... ။

က်မအေၾကာင္းကို ခုလို သိကုန္ၾကလို႔ ဘယ္သူကမွ မခင္မင္ခ်င္ေတာ႔ရင္ တဂ္ပိုင္ရွင္ ပန္းရင္႔ေရာင္ ၏ အျပစ္ႏွင္႔ အလိုက္မသိတက္မႈေၾကာင္႔သာ ျဖစ္ရပါေၾကာင္း ... းp.....။

ေဖာ္ျပပါ အေၾကာင္းအခ်က္ မ်ားျဖင္႔ ကိုယ္ေပါင္ကို လွန္ေထာင္းရင္း ျပန္လည္ျပီး ေဖာက္သယ္ခ်လိုက္ရပါတယ္ရွင္.....။

ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးနဲ႔ ေ၀းကြာခဲ႔ျပီး က်မ တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္လာတဲ႔အခါ... လူေတြအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ေတြ႔၊ၾကံဳ ဆုံဆည္းလာျပီး တဲ႔အခါ က်မ နဲ႔ ရန္ျဖစ္ခဲ႔ရတဲ႔ ေက်ာင္းတုန္းက အျဖဴစင္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းေလးေတြကို ျပန္လည္ တမ္းတတက္လာခဲ႔ပါတယ္....။အတူေနခဲ႔စဥ္က ညီမရင္းေတြလို သြင္သင္ဆံုးမခဲ႔ၾကတဲ႔ အေဆာင္ကအစ္မေတြကိုလည္း အရမ္းလြမ္းမိခဲ႔ပါတယ္ .....။
အဲဒီအရာေတြက က်မဘ၀မွာ ေနာက္တစ္ခါ ဆိုတာ ဘယ္ေတာ႔မွ ျပန္ရလာမွာမဟုတ္ေတာ႔တဲ႔ အခြင္႔အေရးထဲက တစ္ခုလည္းျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္ ....။
ယခုလက္ရိွအတူေနထိုင္ခြင္႔ရတဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္က သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းေတြရဲ႕ အမုန္းဆိုတာကိုလည္း က်မ မလိုခ်င္ေတာ႔တာ အမွန္ပါပဲ ....။
ဘ၀တစ္ေကြ႔ေလးမွာ တစ္ခဏတာေလး ဆံုဆည္းၾကတုန္း တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္ နားလည္ခြင္႔လႊတ္ၾကရင္ ... တစ္ေယာက္ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ကို တစ္ေယာက္က နားလည္မႈရိွခဲ႔ၾကရင္ အမုန္းဆိုတာေတြလည္း ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး......။
အဲဒီ႔အတြက္ က်မတို႔အားလံုးရဲ႕ ရင္ထဲ ႏွလံုးသားထဲမွာ ေမတၱာတရားေလးေတာ႔ အျမဲမျပတ္ ႏွလံုးသြင္းဖို႔ လိုအပ္လာပါတယ္ ...။
စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ႔ အျငိဳး အမ်က္ အမုန္း အာဃာတ ေဒါသ အစရိွတဲ႔ အရာခပ္သိမ္းမွန္သမွ် ေမတၱာတရားသည္သာ အမွန္သို႔ ပိုေဆာင္ေပးႏိုင္ပါတယ္ ....။
ေမတၱာတရားထားျခင္းရဲ႕ အက်ဳိးေက်းဇူးေၾကာင္႔ -
ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ရျခင္း ၊ ခ်မ္းသာစြာႏိုးရျခင္း ၊ အိပ္မက္ဆိုးမ်ားမွကင္းေ၀းျခင္း ၊ လူတစ္ကာခ်စ္ခင္ေလးျမတ္ျခင္း ၊ နတ္တို႔၏ ခ်စ္ခင္ေစာင္႔ေရွာက္ခံရျခင္း ၊ ေဘးအႏၳရာယ္ လက္နက္ေဘးတို႔မွ ကင္းေ၀းရျခင္း ၊ စိတ္လွ်င္ျမန္စြာ သမာဓိ ရလြယ္ျခင္း ၊ ရုပ္အဆင္း ၾကည္လင္သန္႔ရွင္းျခင္း ၊ မေတြမေ၀ ေကာင္းမြန္စြာ ေသရျခင္း ၊ အျမင္႔ျမတ္ဆံုးအရဟတၱဖိုလ္ကို မရေသးလွ်င္ ေသျပီးေနာက္ ျဗဟၼာ႔ဗံုသို႔ လားရျခင္း - ဆိုတဲ႔ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာေတြ ကိလည္းု ခ်က္ျခင္း ရရိွေစႏိုင္ပါတယ္ .....။
ေမတၱာတရားဆိုတဲ႔ အရာအားလံုးကို တိုးပြားေအာင္စြမ္းေဆာင္ေပးေသာ အေျမွာက္လကၡဏာတစ္ခုကို က်မ တို႔ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကျပီဆိုရင္ေတာ႔ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး အျပန္အလွန္ယံုၾကည္နားလည္မႈ နိယာမေတြေၾကာင္႔ က်မတို႔ ပတ္၀န္းက်င္ နဲ႔ ကမၻာေလာကၾကီးကလည္း သာယာလွပ လာပါလိမ္႔မယ္ ......။
ဒါ႔ေၾကာင္႔ က်မ နဲ႔ က်မ ရဲ႕ ေမာင္ႏွမမ်ား အားလံုး မိမိကို လူေတြဘာ႔ေၾကာင္႔ မုန္းၾကသလဲဆိုတာကို ျပန္လည္သံုးသပ္ၾကည္႔ျခင္းအားျဖင္႔ မိမိတို႔ ျပဳျပင္ေစာင္႔ထိန္းအပ္သည္မ်ားကို မွန္ကန္စြာဆံုးျဖတ္ႏိုင္ၾကပါေစ...
အျမန္ဆံုးလည္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလည္း ႏိုင္ၾကပါေစ .... ေျပာင္းလဲလိုက္တဲ႔အတြက္ အမုန္းမ်ားလည္း ျငိမ္းသတ္သြားၾကပါေစ.......လို႔ အားလံုးအတြက္ ဆႏၵျပဳလိုက္ရင္း .......ဒီပို႔စ္ေလးကို အဆံုးသတ္လိုက္ပါတယ္ ....။

( က်မ လူေတြနဲ႔ အဆင္မေျပတိုင္း ၊ လူတစ္ခ်ဳိ႕နဲ႕ သေဘာထားကြဲလြဲတိုင္း ၊ က်မ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ နဲ႔ ျဖစ္လာတာေတြ လြဲေခ်ာ္သြားတိုင္း မိမိကိုယ္မိမိ ခုလို ျပန္လည္သံုးသပ္ၾကည္႔မိပါတယ္ .... က်မ ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ကဗ်ာထဲမွာ တင္ခဲ႔ဘူးတဲ႔ ကဗ်ာေဟာင္းေလးတစ္ပုဒ္ပါပဲ ....အားလံုးပဲ မွ်ေ၀ခံစားေပးၾကပါဦးေနာ္ ....)

အားလံုးပဲ ေမတၱာစိတ္ဓါတ္ ၊ တရားျမတ္ျဖင္႔ လႊမ္းပတ္ကမၻာတည္ၾကပါေစ...

ႏွင္းေဟမာ
( 17 Sep 2009 )

အခ်စ္ ... အလြမ္းျဖင္႔က်န္ရစ္ေစေသာ

(တစ္ခါပဲျဖစ္ခြင့္ရတဲ့ ဘ၀မွာ ဆံုဆည္းခြင့္ရတဲ့ အခြင့္အေရးဟာလဲ တစ္ၾကိမ္တစ္္ခါပဲရွိတယ္ .......)

အမွန္ေတာ႔ က်မ က စိတ္ကူးယဥ္မႈေတြနဲ႔ ....... ဘ၀ဆိုတာၾကီးကို ရီ၀ိုင္း(Rewind ) ျပန္ျပီး လုပ္ခ်င္ခဲ႔သူ... ေလထဲမွာပဲ တိုက္အိမ္ေဆာက္ေနသူ..... သတၱိမရိွခဲ႔တဲ႔ သာမန္ ခပ္ညံ႔ညံ႔ မိန္းမ တစ္ေယာက္လို႔သာ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ျပစ္တင္ရႈံ႕ခ်မိျပန္ပါတယ္..။ အခုခ်ိန္မွာမ်ား က်မ အတြက္ အရာအားလံုးကိုသာ တစ္က ျပန္စခြင္႔ရမယ္ဆိုရင္ေလ..... က်မ ေလာက္ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္တဲ႔သူ ကမၻာေျမမွာ ရိွနိုင္ပါဦးမလားလို႔ ေတြးမိရင္း ဘာမွ မဟုတ္တဲ႔ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ မိန္းမ တစ္ေယာက္လို႔ မိမိကိုယ္ မိမိ အထင္ေသးမိျပန္တယ္ .....။
က်မ ဆံုးရႈံးသြားခဲ႔တာက ဘာမွ မေျပာပေလာက္တဲ႔ ေႏွာင္ၾကိဳးေလးတစ္ေခ်ာင္း လို႔ဆိုေပမယ္႔္ ပိုင္ဆိုင္ခြင္႔သာ ရခဲ႔မယ္ဆိုရင္လည္း က်မ အတြက္ေတာ႔ ကမၻာၾကီးတစ္ခုလံုးတဲ႔ေလ .....။ ဒီတစ္ခါ ေတာ႔ က်မ ႏွလံုးသားရဲ႕ အမွတ္မရိွမႈနဲ႔ သစၥာေစာင္႔သိမႈေတြအတြက္ မေလးစားပဲ မေနႏိုင္ေတာ႔.........။ က်မ ကေလ .... ဟိုး .......ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက အိ္ပ္မက္ေရာင္စံုထြန္းညွိထားတဲ႔ စိတ္ကူးသစ္ပင္ၾကီးေအာက္မွာ မရႏိုင္တဲ႔ ၾကယ္ေလးတစ္စင္းရဲ႕ မွိန္ေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ အလင္းေရာင္ေလးကိုမွ အရုးအမူး တမ္းတ ႏွစ္သက္ခဲ႔ဘူးသူ......။
အဲလိုပါပဲ ..... သူ႔ ကို ခ်စ္မိခဲ႔တဲ႔ အခ်ိန္က စျပီး ဆိုပါေတာ႔ ပိုင္ဆိုင္ရမွာက ေႏွာင္ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္း က်မ တစ္ကယ္ဆံုးရႈံးသြားခဲ႔တာက ကမၻာၾကီးတစ္ခုလံုးပါပဲေလ.........။

( ႏွင္းေဟမာ )

ေတာင္ေပၚျမိဳ႕ေလးရဲ႕တစ္ေနရာက စက္တင္ဘာ နံနက္ခင္းေလးတစ္ခုမွာေပါ႔ ....အဲဒီ႔ေန႔က ႏွင္းမိုးေတြ လည္း တဖြဲဖြဲက်ေနခဲ႔တယ္.....။
က်မတို႔ တစ္ေတြ စုေ၀းရာ အေဆာင္ခန္းမဘက္ဆီကို သြားေနက် လမ္းရိုးေလးအတိုင္း ခါတိုင္းေန႔ေတြလိုပဲ တေျဖးေျဖး ေလွ်ာက္လာခဲ႔ၾကတယ္...။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ က်မ တို႔ ခန္းမကို မေရာက္ခင္ေလးမွာပဲ မိုးက သည္းၾကီးမည္းၾကီးရြာခ်ေတာ႔တာပါပဲ....။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေတြ အပ်င္းၾကီးလိုက္ၾကပံုမ်ား ထီးကလည္း တစ္ေယာက္မွ ယူမလာမိၾကဘူး... အဲဒါနဲ႔ပဲ မိုးလံုေစမယ္လို႔ ယူဆရတဲ႔ အေဆာက္အဦးေဟာင္းၾကီးတစ္ခုထဲကို အေျပးအလႊား၀င္လိုက္ၾကရင္း .... ေပါ႔
စက္တင္ဘာမိုးေရစက္ေတြက လူတစ္ေယာက္ နဲ႔ က်မ ကို စတင္မိတ္ဆက္ေပးခဲ႔ပါတယ္ ......။
အခု စဥ္းစားလိုက္မိရင္ က်မ ရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြ ကလည္း ယေန႔ထိ အသစ္အသစ္ေတြ ျဖစ္ေနတုန္းပါပဲလား လို႔ေတြးျဖစ္ရင္း က်မ သူ႔ ကို အျပင္းအထန္ သတိရသြားခဲ႔မိတယ္ .....။
အဲဒီ႔ေန႔က ... သူ .. က်မ ကို အမွတ္တမဲ႔ေလးပဲ ၾကည္႔ခဲ႔တာ... က်မ ကလည္း မထင္မွတ္ပဲ သူ႔မ်က္၀န္းတစ္စံုကို ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္သြားခဲ႔တာ....။
စကၠန္႔ပိုင္းေလးအတြင္းမွာပါပဲ အဲဒီမ်က္၀န္းေလးေတြက တစ္ဆင္႔ သူ က်မကို စကားေတြအမ်ားၾကီးမ်ားေျပာသြားခဲ႔သလားလို႔ ....ထင္ေယာင္ထင္မွား ၀ိုးတ၀ါးရိွေနဆဲပါပဲ....။
တစ္ဒဂၤေလးမွာ ဘယ္လိုမွ ထင္မွတ္မထားတဲ႔ မ်က္၀န္းတစ္စံုကို ကိုယ္႔ႏွလံုးသားရဲ႕ အနက္ရိႈင္းဆံုးတစ္ေနရာက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အလြတ္ရရင္း သူနဲ႔ေ၀းသြားၾကတဲ႔ ရာသီစက္၀န္းရဲ႕ ေန႔ရက္ေတြတိုင္းမွာေတာင္ အဲဒီ႕
မ်က္၀န္းေတြကို တမ္းတ လြမ္းဆြတ္ေနခဲ႔တုန္းပဲ....။
ေဟာ .... ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ေတြ႔ၾကျပန္ျပီ ..... အဲဒီ႔ေန႔လည္မွာပဲ ထမင္းစားေဆာင္ၾကီးရဲ႕ အလယ္
တည္႔တည္႔မွာ က်မ တို႔သူငယ္ခ်င္း တစ္အုပ္စုလံုးက ေနရာယူခဲ႔တဲ႔ေန႔ .....။ ထမင္းစားေနၾကရင္း အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ဟာသေျမာက္ေအာင္ “စ တက္ “ေနာက္ တက္တဲ႔ က်မတို႔အုပ္စုက ထံုးစံအတိုင္း
တ၀ါး၀ါး တဟားဟား နဲ႔ ေအာ္ရယ္ေနခဲ႔ၾကတယ္ ....။ ဒီလို အသံၾကားရင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကအေၾကာင္းသိထားၾကတာမို႔ ဘယ္သူကမွ အထူးအဆန္းျဖစ္ေနမွာမဟုတ္တာ ေသခ်ာတယ္ ....။အားလံုးထဲမွာ အသက္အငယ္ဆံုးေတြျဖစ္ျပီး
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတက္တဲ႔ ... ေပါ႔ပါးစြာ ကူညီတက္တဲ႔ ၊ အရမ္း “အစ “အေနာက္ သန္တဲ႔ က်မတို႔ သူငယ္ခ်င္း
တစ္စုကို အားလံုးက ခ်စ္တဲ႔မ်က္ေစ႔နဲ႔ ခြင္႔လႊတ္နားလည္ေပးၾကပါတယ္ ....။
ေနာက္မွ ေရာက္လာပံုရတဲ႔ သူ႔ အတြက္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ အံ႔ၾသေနခဲ႔ပံုပဲ ....။
မိန္းကေလးေတြျဖစ္ေနျပီး ဒီေလာက္ေတာင္ အိေျႏၵ၊သိကၡာ နည္းရလားလို႔ သူအထင္ခံရမွာေတာ႔က်မ တိတ္တိတ္ေလး စိုးရိမ္မိခဲ႔ေသးရဲ႕..... အဟီး က်မ သူငယ္ခ်င္းေတြ သိလို႔ကေတာ႔ အထူးအဆန္းျဖစ္ျပီး က်မကို ၀ိုင္းကေလာ္တုတ္ၾကမည္မွာ ေဗဒင္ေမးစရာေတာင္ ေမးစရာ မလိုပါ......။
ကိုယ္႔အေတြးနဲ႔ ကိုယ္ ထမင္းကို ငံု႕စားေနဆဲ ... စိတ္ထဲမွာ မလံုမလဲခံစားလာရတယ္....။
တစ္စံုတစ္ေယာက္ကမ်ား ကိုယ္႔ကို ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည္႔ေနခဲ႔သလားလို႔ အလိုလို ခံစားသိနားလည္တက္တဲ႔ စိတ္ေၾကာင္႔ ေဘးဘီ၀ဲယာ ကို ကိုယ္ ရွာေဖြၾကည္႔လိုက္တဲ႔အခါ ..... ေတြ႔ပါျပီ ...တရားခံ အစစ္ကို ... ရင္ထဲမွာ ေဖ်ာက္ပစ္လို႔မရႏိုင္ေသးတဲ႔ ဒီမ်က္၀န္းနက္နက္ေလးတစ္စံုေပါ႔ ....။

ဟင္ ...ေဘးမွာက က်မ နဲ႔ မ်က္ႏွာေၾကာမတည္႔ေသာ ေလအိုးပိန္ ဆိုတဲ႔ လူပါလား...။က်မေဘးက သူငယ္ခ်င္းေတြဆီ အခ်င္းခ်င္း မ်က္လံုးကေနတစ္ဆင္႔ မက္ေဆ႔ခ်္ပို႔လိုက္တဲ႔အခါမွာေတာ႔ အားလံုးရဲ႕အားရံုေတြအသီးသီးက ျပိဳင္တူပင္ ထိုလူသစ္ထံသို႔ ျမွားဦးလွည္႔သြားခဲ႔ၾကပါတယ္....။
သူငယ္ခ်င္း “ခိုင္ က ရုတ္တရက္ ထေျပာလိုက္တာက စိတ္၀င္စားစရာပဲ အဲဒီ႔ လူ နဲ႔ ေလအိုးပိန္ စကားေဖာင္ဖြဲ႔ေနၾကတယ္တဲ႔ .....။ ဒီလူနဲ႔ သူက သိေနၾကတယ္ေပါ႔ ဒါဆိုရင္ေတာ႔ က်မတို႔ထက္ ၃ တန္းၾကီးတဲ႔ ဒီေလအိုးပိန္တို႔နဲ႔ တစ္ႏွစ္ထဲ ျဖစ္ဖို႔မ်ားတယ္....တဲ႔ ။ ဘုရားေရ.... သူတို႔ ဘာေတြ ေျပာေနၾကလည္းမသိ...။
ေသခ်ာတာကေတာ႔ အင္မတိ အင္မတန္ ခ်ဲ႕ကားျပီး စကားကို ေလတစ္လံုးမိုးတစ္လံုး ေျပာတက္တဲ႔ အဲဒီေလအိုးကို ေတာ႔ က်မလန္႔မိတာ အမွန္ ....။
စကားကို မဟုတ္တာေရာ၊ဟုတ္တာေရာ ေပါင္းကာ ေလတစ္လံုးမိုးတစ္လံုးေျပာျပီး ေနာက္ဆံုးက်မွ အဖ်ားရွဴးသြားတက္လြန္းလို႔ သူ႔ကို ေလအိုးပိန္ ဆိုတဲ႔ အမည္ ကို က်မ တို႔အုပ္စုကပဲ ေပးထားခဲ႔တာေလ...။(အဟဲ..)ေလးအိုးတို႔က ေပါင္းေတာ႔လည္း မိန္းကေလးေတြနဲ႔ပဲ ေပါင္းတာမ်ားျပီး....ေတာ္ေတာ္စပ္စပ္စုစုႏိုင္ကာ ေယာက်ၤားလုပ္ေနျပီး အတင္းကလည္း အင္မတိ အင္မတန္ အအုပ္သန္္တဲ႔သူ.... ။
အထူးသျဖင္႔ က်မတို႔အုပ္စုကို အစတုန္းက သူ ၀င္ေရာခ်င္ေပမယ္႔ ကိုယ္တို႔ေတြက အေရာမခံတဲ႔ အခါမွာေတာ႔ သူက ထံုးစံအတိုင္း ကြယ္ရာမွာ ကိုယ္တို႔ တစ္အုပ္စုလံုးရဲ႕အတင္းကို အားရပါးရကို အုပ္ပါေလေတာ႔တယ္...။
အဲမွာ စေတြ႔တာပါပဲ ဆတ္ဆတ္ထိမခံတက္တဲ႔ ကိုယ္တို႔တစ္ေတြကလည္း သူ႔ကို ၾကံဳတာနဲ႔
၀ိုင္းတြယ္ၾကေတာ႔တာပဲ.....။
သူ႔ဂြင္ထဲေရာက္လာျပီဆိုေတာ႔ခုလဲ ၾကည္႔ ဒီလူအသစ္ကို ကိုယ္႔တို႔ အေၾကာင္း ဘာေတြမ်ား ေဖာက္သယ္ခ်ေနလည္းမသိဘူး .....။
သူ ဆိုတဲ႔ လူကလဲ ေလအိုးေျပာတာကို ေခါင္းတညိမ္႔ညိမ္႔နဲ႔ ျပံဳးျပီးေတာ႔ နားေထာင္ေနလိုက္တာမ်ား .... ဟြင္း ျပီးေတာ႔ လည္း က်မ တို႔ ရိွတဲ႔ဘက္ကို မသိမသာၾကည္႔ေနခဲ႔ျပန္ေသးတယ္....။
ေသခ်ာပါတယ္ ... က်မ တို႔မေကာင္းေၾကာင္း ၊ အက်င္႔ပုပ္ေၾကာင္း ၊ စြာေၾကာင္း ၊ အမ်ားၾကီး .... ငယ္က်ဳိးငယ္နာေတြ ေဖာ္ပါေတာ႔မယ္...။
သူ႔ကိုၾကည္႔ရတာေအးမလိုလိုနဲ႔ ဒီေလအိုးနဲ႔မွ ဘာလို႔ အေရာ၀င္ေနလဲမသိဘူးလို႔ စိတ္ထဲက သူ႔ကိုပဲ အျပစ္တင္မိခဲ႔တယ္...။က်မ စိတ္ေတြ ဘာျဖစ္ေနပါလိမ္႔ တစ္သက္လံုးက ဘယ္သူ႔မွဂရုမစိုက္ပဲ ေနလာတာ ... ခုမွမ်ား ဘာျဖစ္ေနရတာလဲမသိပါဘူး ..... စိတ္ေတြေတာ႔ အရမ္းရႈပ္လာခဲ႔တာ အမွန္ပဲ...။
က်မ မသကၤာလို႔ သူတို႔ဘက္ကို ၾကည္႔လိုက္မိတိုင္း သူ႔မ်က္၀န္းေတြနဲ႔က ေရွာင္လြဲလို႔ မေရေအာင္ကို ဒိုင္းကနဲ တိုးေတာ႔တာပဲေလ...။
အဲလိုတိုးမိတိုင္းလည္း ကိုယ္႔ရင္ဘတ္ၾကီးထဲက နီကိုရဲ စာအုပ္ထဲကခုႏွစ္တန္းေက်ာင္းသားေလး ရင္ခုန္သြားတာ ရင္ထဲမွာ ပတ္မၾကီးထတီးလိုက္သလို ဆိုျပီး. အဲလိုႏိႈင္းျပီးေျပာရတာလည္း ရွက္မိပါရဲ႕ ... ကိုယ္က ပူပူေႏြးေႏြး အင္ဂ်င္နီယာဘြဲ႕ေလး မၾကာခင္ တက္ေရာက္ယူရေတာ႔မည္႔သူ.....။
လုပ္ငန္းခြင္ သင္တန္းေက်ာင္းေတာင္ ေရာက္ေနျပီ ..... ဒါေပမယ္႔ ရင္ခုန္တာက တားဆီး၊ရပ္တန္႔လို႔ရေကာင္းတဲ႔ အရာမွ မဟုတ္ခဲ႔ေလေတာ႔ လည္း....... သက္ပ်င္းေတြပဲ အခါခါ ခ်မိပါတယ္ ...။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေန႔ ေတြ ရက္ေတြ .... လ ေတြ .... မ်ားစြာကို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ႔ၾကရင္း
ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္မွန္း မသိေတာ႔တဲ႔ ဆံုဆည္းမႈ မ်က္၀န္းႏွစ္စံုရဲ႕ ...... ခပ္ဟဟ စည္းေတြၾကားမွာလည္း
မေရရာတဲ႔ အေရးအေၾကာင္းေလးက ခပ္၀ါး၀ါး ေနရာယူလာခဲ႔ပါတယ္....။ေသခ်ာတာ တစ္ခုက .... က်မ ရင္ထဲမွာ ဘယ္ေတာ႔မွ ေဟာင္းႏြမ္းလို႔ ရိုးမသြားႏိုင္တဲ႔ သူ႔ဆီက ႏုညံ႔တဲ႔ အျပံဳးေလးတစ္ခုကိုပါ ထပ္မံ ရရိွခဲ႔တာျဖစ္ပါတယ္....။

အတူတူျဖတ္သမ္းခဲ႔ၾကတဲ႔ အဲဒီ႔ ရာသီစက္၀န္း တစ္ခုအတြင္းမွာ သူ နဲ႔ က်မ တို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ထဲမွာလည္း ဖြင္႔မေျပာျဖစ္ခဲ႔ၾကေပမယ္႔ ရင္းႏွီးေႏြးေထြးေနတဲ႔ ခံစားမႈေတြလည္း ထပ္တူ ညီေစခဲ႔ၾကျပန္တယ္ .....။
ဒါေပမယ္႔လည္းေလ....ဘယ္လိုမွ ဆက္စပ္လို႔မရႏိုင္တဲ႔ ဘ၀ႏွစ္ခုဆိုတာ သူေရာ ကိုယ္ေရာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးရဲ႕ ဦးေႏွာက္အသိမွာ ကိုယ္စီရိွေနခဲ႔ၾကျပန္ေတာ႔ အေကာင္းဆံုးကေတာ႔ ေနာက္ဆုတ္ဖို႔ တစ္ခုတည္းသာ ရိွခဲ႔ပါတယ္........။
တစ္ကယ္ေတာ႔ အခ်စ္ဆိုတာ က်မတို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး အတြက္ေတာ႔ ဘ၀ေတြ မဟုတ္ခဲ႔ၾကျပန္ဘူးေလ....။
အဲဒီလိုနဲ႔ ရာသီစက္၀န္းရဲ႕ အေျပာင္းအလြဲေလး တစ္ခုၾကားမွာ
ခံယူခ်က္ျခင္း တူညီၾကတဲ႔ ႏွလံုးသား တစ္စံုရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေတြ အျပစ္ကင္းဖို႔ လိုအပ္လာခဲ႔ပါတယ္....။
ဘ၀ .... ပတ္၀န္းက်င္ .... အသိုင္းအ၀ိုင္း ..... အတိတ္ ၊ အနာဂတ္ စဥ္းစားၾကည္႔လိုက္မိတဲ႔အခါ ..... အို... အရာအားလံုးကို က်မ မုန္းတယ္...။
ျဖဴစင္တဲ႔ ႏွလံုးသား ခ်စ္ျခင္း ေတြဆိုတာ သက္ေသျပႏိုင္ဖို႔ အတြက္ ကိုယ္႔တို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး ေၾကကြဲ နက္ရိႈင္းစြာ ေက်ာခိုင္းခဲ႔ၾကရမယ္တဲ႔လား .....။

ကံၾကမၼာက ဘယ္ေလာက္ေတာင္္ ရက္စက္စြာ ဒဏ္ခတ္ခံလိုက္ေလသလဲ... နာနာက်င္က်င္ ျပန္ေတြးလိုက္မိရင္ .... က်မေလ... အရာအားလံုးကို “တစ္” ကေနပဲ ျပန္စခ်င္ခဲ႔မိတယ္ ......။
က်မ ႏွလံူးသားကေရာ ... ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ကာလ အထိ အရာအားလံုးကို လွည္႔စားေနဦးမွာလဲလို႔ ေမးလာရင္.... က်မ ကိုယ္တိုင္လဲေရေရရာရာမေျဖတက္ခဲ႔ျပန္ဘူး.....။
က်မရဲ႕ ဦးေႏွာက္ေတြက ထက္ျမတ္လြန္းေနခဲ႔တာလား...... တစ္ခ်ိန္က အဲလိုထင္ခဲ႔မိတာေလ.....။ ခုခ်ိန္မွာေတာ႔ က်မ ထင္တာ မမွားခဲ႔ရင္ က်မ က ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္
အေတြးေတြနဲ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ႏွိပ္စက္ေနခဲ႔တဲ႔ လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနခဲ႔ျပန္ေရာ ......။
ဒီျဖစ္စဥ္ေတြအားလံုးရဲ႕ အဆံုးမွာေတာ႔ ထူးဆန္းတာ တစ္ခုက က်မ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႔ ေလဗူးပိန္တို႔ ေတာ္ေတာ္ သင္႔ျမတ္ခ်စ္ခင္လာခဲ႔ၾကတယ္....။
နားလည္မႈေတြရျပီး သူငယ္ခ်င္းအရင္းေခါက္ေခါက္ငယ္ေပါင္းၾကီးေတြလိုလိုျမင္ေတြ႔လာခဲ႔ရတယ္ ....။
သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ႔ သူ နဲ႔ပတ္သတ္လာတိုင္း က်မ ကို ဘယ္ေတာ႔မွ မတိုက္တြန္းၾကသလို ဘယ္ေတာ႔မွလည္း မတားျမစ္ရက္ၾကဘူး ....။
သူတို႔တစ္ေတြက က်မ ဘ၀ကို နားလည္မႈအရိွဆံုး သူငယ္ခ်င္းေတြအျဖစ္ ရပ္တည္ေပးခဲ႔ၾကတယ္ ....။
သူ နဲ႔ ကိုယ္တို႔ရဲ႕ ခြဲခြာျခင္း လမ္းဆံုးမွာ က်မ နဲ႔ ထပ္တူခံစားေၾကကြဲေပးရင္း ေႏြးေထြးတဲ႔ ႏွစ္သိမ္႔မႈေလးေတြလည္း တစ္ေယာက္တစ္မ်ဳိး ေပးခဲ႔ၾကတယ္ ........... ။
က်မ ဘ၀ရဲ႕ အေႏြးေထြးဆံုး ရင္ခုန္သံေတြ ဥေပကၡာျပဳတက္ႏိုင္ေအာင္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ၾကိဳးစားတည္ေဆာက္ခဲ႔တဲ႔ ပြဲမွာ သူတို႔တစ္ေတြရဲ႕ ပုခံုးထက္မွာလည္း က်မ အၾကိမ္ၾကိမ္ ငိုရိႈက္ခဲ႔ဘူးတယ္ ....။
ထူးျခားေလးနက္တဲ႔ သူ႔မ်က္၀န္းေလးေတြက တစ္ဆင္႔ ၊ ရရိွဘူးတဲ႔ သူ႔ အျပံဳးေလးေတြက တစ္ဆင္႔ ၊ နားလည္မႈရိွတဲ႔ သူ႔ရဲ႕ စကားသံေလးေတြက တစ္ဆင္႔ ၊ ထင္မွတ္မထားတဲ႔ ကာလေတြမွာ က်မ အမွန္တစ္ကယ္ သူ႔ကို ခ်စ္မိသြားခဲ႔တာေလ.....က်မ ဘယ္လိုမ်ား တားဆီးႏိုင္စြမ္း ရိွ္ပါ႔မလဲ......။
ဘာဆက္လုပ္သင္႔သလဲဆိုတဲ႔ ပုစၦာတစ္ပုဒ္ကိုပဲ အၾကိမ္ေပါင္း မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ စဥ္းစား အေျဖထုတ္ခဲ႔ရင္း..... ဦးေႏွာက္ နဲ႔ ႏွလံုးသား လြန္ဆြဲၾကတာလည္း အၾကိမ္ၾကိမ္ .......။
အဲဒီ႔ပြဲမွာ ကိုယ္႔ရင္ဘတ္ၾကီး တစ္ခုလံုးကသာ ဒဏ္ရာေတြ ဗရပြြနဲ႔ပဲ ေက်ေက်နပ္နပ္နပ္ၾကီးအရႈံးေပးခဲ႔ရတာလဲ အထပ္ထပ္ အခါခါ ..... ဒါေတြလည္း ရိွပါေစေတာ႔ေလ....။
ခုလို စက္တက္ဘာလရဲ႕ ညေနခင္းေလးတစ္ခုမွာေပါ႔ က်မ သတိရမိေသးတယ္....။
အဲဒီေန႔က ဘ၀မွာ မွတ္မွတ္ ရရ ဆိုသလို သူနဲ႔အတူ Ever Smile ဆိုတဲ႔ ျမိဳ႕ပတ္လမ္းေဒါင္႔က လကၻက္ရည္ဆိုင္ ေသးေသးေလးမွာ ပထမဆံုး အၾကိမ္ ၾကည္ႏူးစြာထိုင္ျဖစ္ခဲ႔ၾကတဲ႔ေန႔....။ အဲဒီ႔ညေနခင္းေလးက ကိုယ္နဲ႔ အျမဲတမ္းရင္းႏွီးကြ်မ္း၀င္လွတဲ႔ သူ႔မ်က္၀န္းေလးေတြကို အနီးကပ္ျမင္ေတြ႔ခြင္႔ ရခဲ႔တဲ႔ လွပတဲ႔ ညေနခင္းေလးတစ္ခုလည္းျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္ ....။
ေလးနက္ေတာက္ပစြာၾကည္႔တက္တဲ႔ မ်က္၀န္းေလးတစ္စံုမွာ မ်က္ေတာင္ေမႊးရွည္ရွည္စင္းစင္း
ေလးေတြပိုင္ဆိုင္ထားလိမ္႔မယ္လို႔ က်မ ထင္မထားခဲ႔မိဘူး ....။
သူ႔ရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြ အေ၀းကို ေငးစိုက္ၾကည႔္္ေနတိုင္း အရမ္းၾကည္႔လို႔ေကာင္းတယ္ လို႔ ထင္မိတယ္...။
အရိုးသားဆံုး၀န္ခံရရင္ လွပတဲ႔ အဲဒီ႔ညေနေလးမွာ က်မ တစ္သက္တာလံုးစာအတြက္ သူ႔ကို တိတ္တိတ္ေလး ခိုးၾကည္႔မိခဲ႔ပါတယ္ ....။
အဲဒီ႔မ်က္၀န္းေလးတစ္စံုေပါ႔ မခ်စ္တက္တဲ႔ က်မ ရဲ႕ႏွလံုးသားကို ခ်စ္တက္ေအာင္ ၊ မလြမ္းတက္တဲ႔ ႏွလံုးသားကို လြမ္းတက္ေအာင္ သင္ေပးခဲ႔တာေလ .....။
မထင္မွတ္ပဲ က်မ ကို ေမးခဲ႔ေသးတယ္ .... ႏွင္း .. လကၻက္ရည္ေရာၾကိဳက္ရဲ႕လားတဲ႔ ... ။ ရွက္ရွက္နဲ႔ပဲ ၀န္ခံခဲ႔ရပါတယ္.... သူက လကၻက္ရည္ေသာက္မလား ႏွင္း ကိုယ္ Smile မွာလကၻက္ရည္လိုက္တိုက္မယ္ေလ... ဆိုေတာ႔ က်မ က ၾကိဳက္တယ္လို႕ ညာခဲ႔မိတယ္....။ ဆိုင္လည္းေရာက္ေရာလကၻက္ရည္ ဘာေသာက္မလဲဆိုေတာ႔ ဘာမွမေသာက္ဖူးေတာ႔ မွာဖို႔ကို အူူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနခဲ႔တဲ႔ က်မ အရိပ္အကဲကို သူသတိထားမိသြားခဲ႔တယ္ ....။ ရံဖန္ရံခါ ေမြးေန႔ေလးေတြမွာသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ လကၻက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ျဖစ္ေပမယ္႔ က်မ အတြက္ ဒါ ပထမဆံုးအၾကိမ္ လကၻက္ရည္ေသာက္ျဖစ္ခဲ႔တာလို႔ အမွန္အတိုင္း၀န္ခံလိုက္ေတာ႔ မ်က္၀န္းနက္နက္ေလးေတြက အံ႔ၾသသြားတဲ႔
အရိပ္ေလးေတြနဲ႔ က်မကို ေငးၾကည္႔ေနခဲ႔တယ္ ....။ ျပီးေတာ႔မွာ ႏွင္းေရ...ဘယ္လကၻက္ရည္ကေတာ႔ ဘယ္လိုအရသာရိွတယ္ ၊ အေခၚအေ၀ၚေလးေတြက အစ ဘယ္လိုရိွတယ္ ဆိုျပီးစိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ ပဲ ရွင္းျပခဲ႔တယ္....။
အဲဒီ႔ညေနေလးမွာ သူႏွစ္သက္စြာ ေသာက္တက္တဲ႔ ေပါ႔က် ဆိုတာေလးကိုပဲ က်မ ရင္ထဲမွာစြဲျမဲစြာ ယေန႔ထိ မွတ္မွတ္ရရရိွေနခဲ႔ပါတယ္ .....။
ေဆာင္းကာလရဲ႕ တစ္ခုေသာ ညေနခင္းေလးမွာေပါ႔ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ စစ္ေဆးရံု
၀န္းၾကီးကိုျဖတ္ျပီး ဘုရားေက်ာင္းနံေဘးက ေျမနီလမ္းေလးမွာ အတူတူ လမ္းေလွ်ာက္္ျဖစ္ၾကတယ္ .....။
အဲဒီ႔ေန႔က သူ႔လည္ပင္းမွာ က်မ ကိုယ္တိုင္ ပင္ပင္ပမ္းပမ္း ထိုးထားေပးတဲ႔ မီးခိုးေရာင္ မာဖလာေလးကို ပတ္ထားခဲ႔တယ္ .....။
အရမး္ေအးေဆးတဲ႔ သူ႔အမူယာေလးက သြက္လက္ေပါ႔ပါးေနလိုက္တာ က်မဆီကိုပါ သူ႔ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးမႈေလးေတြ ကူးစက္ပ်ံ႕ႏွံ႕လို႔ လာခဲ႔တယ္ .....။
အမွတ္တမဲ႔ ရင္ထဲက သတိထားခဲ႔မိတာက ေယာက်ၤားေလးျဖစ္ေနျပီး ျပံဳးလိုက္တိုင္း ထင္းကနဲ ျမင္လိုက္ရတဲ႔ ပါးခ်ဳိင္႔ေလး တစ္စံု .....။ က်မ တိတ္တိတ္ေလးပဲ ျပံဳးမိခဲ႔တယ္ ....။
ဆုံဆည္းခဲ႔ၾကတဲ႔ ကာလေတြ အတြင္းမွာ ရရိွခဲ႔ဘူးတဲ႔ အၾကည္႔ ၊ အျပံဳး ၊ သူ႔ဆီက ရွားပါးတဲ႔ စကားလံုးေလးေတြက တစ္ဆင္႔ သူ႔အေပၚမွာ က်မ ရဲ႕ တြယ္တာမႈ၊ေလးစား ျမတ္ႏိုးမႈ ဆိုတာေတြကလည္း အတိုင္းအဆမဲ႔ ေစခဲ႔ၾကတယ္...။
သူက က်မနဲ႔ ေတြ႕တိုင္း စကားေတြကို အျမဲဦးေဆာင္ ေျပာတက္ေပမယ္႔ က်မ ကေတာ႔
အျမဲႏႈတ္ဆိတ္လို႔သာ ေနျမဲ....။ အားမလိုအားမရနဲ႔ ႏွင္းက လည္း နည္းနည္းေတာ႔ေျပာဦးေလ လို႔ ေတာင္းဆိုလာမွပဲ စည္းအျပင္ဘက္က ဥပေဒနဲ႔ မျငိစြန္းေစေသာ စကားေလးေတြကို မနည္းေရြးခ်ယ္ ေျပာခဲ႔ရတယ္....။
သူ နဲ႔ က်မတို႔ ၾကားမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးစရာ၊ တစ္သက္မေမ႔ႏိုင္စရာ ေကာင္းတဲ႔ အဲဒီလို မြန္းက်ပ္က်ပ္ ေန႔ရက္ေလးေတြလည္း ရိွခဲ႔ဘူးေလရဲ႕......။
အင္း .... တစ္ခါ တစ္ရံမွာ ..... ျပန္ေျပာတာထက္ ေလးနက္မယ္ထင္ခဲ႔လို႔ က်မ ဘက္က ႏႈတ္ဆိတ္ေနခဲ႔မိခဲ႔တာေတြ ရိွသလို အဲဒါကို သူကလည္း မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕မာယာလို႔ေတာ႔ က်မ ကို ထင္ေကာင္းထင္ခဲ႔ႏိုင္ပါတယ္ ...။

တစ္ကယ္ေတာ႔ သူ အေသအခ်ာ မသိခဲ႔တာပဲ ေနမွာပါ..... ယေန႔ထိ မေသဆံုးေသးတဲ႔ က်မ ရင္ထဲက ေလးနက္မႈေတြနဲ႔ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြရဲ႕အေၾကာင္းကိုေလ .....။
အေသအခ်ာပါပဲ က်မ တို႔ႏွစ္ဦးၾကားက ခပ္ေရးေရး တားထားခဲ႔ျပီးသား စည္းေလးတစ္ေၾကာင္း အခိုင္အမာ ခြဲျခားေပးခဲ႔တဲ႔ေန႔ ကို ကံၾကမၼာက အေသအခ်ာကို သတ္မွတ္ေပးခဲ႔ပါတယ္..... ။
ေနာက္ဆံုး ခြဲခြာခဲ႔ၾကတဲ႔ေန႔တုန္းက ေပါ႔.... သူ က်မ ကို အျပံဳးေလးတစ္ခ်က္နဲ႔ပဲ မ်က္၀န္းေလးေတြက တစ္ဆင္႔ ႏႈတ္ဆက္ ခဲ႔ပါတယ္ ....။ သူ႔အျပံဳးေတြထဲမွာ ေၾကကြဲရိပ္ေတြ ထင္ဟပ္ေနခဲ႔ေတာ႔ က်မရင္ေတြ အတိုင္းအဆမဲ႔ နာက်င္ခဲ႔ရျပန္တယ္..။က်မဘယ္ေတာ႔မွ ေမ႔လို႔မရခဲ႔ေသးပါဘူးကြယ္ ....။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်မ ရဲ႕ ေၾကကြဲမႈေတြအတြက္ ေက်နပ္စြာ ခံယူလိုက္တယ္ ....။
ဒီေန႔လည္း ႏွင္းမိုးေတြရြာေနျပန္တယ္ .... အဲဒါလဲ စက္တင္ဘာ ပဲေလ.... ႏူးညံ႔ညင္သာတဲ႔ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ အတူ ႏွလံုးသားတစ္လံုးကို ေျပာင္းဆန္ေအာင္ လႈပ္ခတ္ေစခဲ႔တာ .......အဲဒါလည္းစက္တင္ဘာပါပဲ..။ အျပံဳးေလးတစ္ခ်က္နဲ႔ တစ္သက္တာလံုးအတြက္ အမွတ္တရေတြ ရရိွခဲ႔ဖူးတာ ..... ေအာ္ .... အဲဒါလည္း စက္တင္ဘာပဲေလ .....။
က်မ စက္တင္ဘာဆိုရင္ အရမ္းေၾကာက္တယ္ .... အို .... ဘာလို႔ေၾကာက္ရမွာလည္း စက္တင္ဘာဆိုတာ က်မ တန္ဖိုးထားရမယ္႔ အရာ ..... ဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႔ေကာင္းတဲ႔ ႏွလံုးသားရဲ႕ ျပတိုက္တစ္ေနရာေလ ....။
ႏွလံုးသား နဲ႔ ဘ၀တစ္ခုလံုး ျပတ္သားစြာဆံုးျဖတ္ရဲခဲ႔တာ က်မ ေက်နပ္ဂုဏ္ယူရမွာေပါ႔ ....။
အထီးက်န္ဆန္လြန္းခဲ႔တဲ႔ အဲဒီ႔ေန႔ရက္တစ္ခ်ဳိ႕တစ္ေလမွာေတာင္ က်မရဲ႕စိတ္ျပဌါန္းမႈတိုင္းက သူ ဆိုတဲ႔လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ပတ္သတ္လာရင္ အရာရာတိုင္းက ေလးနက္လွပလို႔ေနခ႔ဲျပန္တဲ႔အခါ က်မ ရဲ႕
ေၾကကြဲမႈ ရႈိက္သံတစ္ခ်ဳိ႕ကေလည္း ႏုညံ႔သက္၀င္လို႔ ....ေနခဲ႔တယ္....။

သူနဲ႔ ေ၀းသြားခဲ႔တဲ႔ေန႔ရက္ေတြမွာ က်မအနားကေန ရုတ္တရက္ေပ်ာက္သြားခဲ႔တဲ႔ ပံုရိပ္တစ္ခုကို ရွာေဖြရင္း အလြမ္းသီခ်င္းေလးေတြကို စတင္္ခံစားတက္လာခဲ႔တယ္ .....။
က်မအနားက သူမရိွေတာ႔တဲ႔အခါ ... ပံုမွန္ျဖတ္ေလွ်ာက္ေနၾက က်မတို႔ ဌါန ေဘးက ခ်ယ္ရီပင္တန္းေလးေတြ အစီအရီ ရိွေနတဲ႔ ေျမနီနီလမ္းက်ဥ္းေလးကိုပဲ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည္႔ရင္း အလြမ္းကဗ်ာေတြ ေရးျခင္း အတက္ကို အဲဒီ႔ေန႔ရက္ေတြက စလို႔ က်မ ကြ်မ္းက်င္စြာ တက္ေျမာက္လာခဲ႔ပါတယ္ .....။
က်မပတ္၀န္းက်င္မွာ သူမရိွေတာ႔တဲ႔ ေန႔ရက္ေလးေတြကစျပီး အေဆာင္ေရွ႔က နံမည္ ေခၚသံနဲ႔အတူ ဧည္႔သည္ေရာက္ေနတယ္ဆိုတဲ႔ ေခၚသံၾကားတိုင္း သူမ်ားျဖစ္ေလမလားလို႔ အျမဲေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔ရင္း
ကိုယ္႔ရဲ႕ ပြင္႔လင္းတက္တဲ႔ စိတ္ရင္းအမွန္ေတြကလည္း ျမိဳသိပ္ျခင္းေတြနဲ႔အတူအလိုလို လြင္႔စင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ႔ျပန္ပါတယ္ ....။
သူကိုယ္႔ကို ရုတ္တရက္ေမးခဲ႔ဘူတဲ႔ စကားေလးတစ္ခြန္းက ဘ၀ မွာ တန္ဖိုးအထားဆံုးနဲ႔ အျမတ္ႏိုးဆံုးအရာက ဘာမ်ားျဖစ္မလဲတဲ႔ .....။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပါပဲ သူ႔ရင္ထဲက အေျဖနဲ႔ ကိုယ္႔ဆႏၵေတြ တစ္ထပ္တည္းက်ခဲ႔တဲ႔ အဲ႔ဒီအေျဖေလးအတြက္ က်မ ကိုယ္တိုင္လည္းႏွစ္သက္ ျမတ္ႏိုးမိျပန္ပါရဲ႕.....။
ဘ၀မွာ က်မ တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ တန္ဖိုးအထားဆံုးအရာက ဘာမ်ားျဖစ္ႏိုင္ပါဦးမလဲေနာ္ .....။ သူေျပာသြားခဲ႔တဲ႔ အျမတ္ႏိုးဆံုးအရာထဲက ဘ၀မွာ ဘယ္ေတာ႔မွ ဆုံဆည္းခြင္႔မရေတာ႔တဲ႔ ရင္ဘတ္ထဲက ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္တဲ႔ ..... က်မ ျဖစ္ခြင္႔ရတယ္ ဆိုရင္ပဲ ေရာင္႔ရဲေက်နပ္ရမွာေပါ႔ ......။
စက္တင္ဘာေတြ တစ္ရစ္ျပီး တစ္ရစ္ နဲ႔ သကၠရာဇ္ေတြသာ တိုးတိုးလာတယ္ ရင္ထဲက အေလးနက္ဆံုးအရာေတြအားလံုးကေတာ႔ ဘယ္႔အတြက္ေၾကာင္႔မွ မေဟာင္းႏြမ္းခဲ႔ေသးတာလဲ အေသအခ်ာပါကြယ္ ....။
အစြဲအလန္း ၾကီးသူတစ္ေယာက္အတြက္ ရင္ဘတ္ထဲက ေ၀ဒနာ တစ္ခုကို အစားထိုးကုသဖို႔ဆိုတာလည္း ထင္သေလာက္ မရင္႔က်က္ေသးေတာ႔ အထိကလဲနာက်င္ ...က်မ ရဲ႕ ခ်စ္တက္တဲ႔ ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးကလဲ အဆံုးထိေၾကကြဲ အို .... အဆံုးထိေအာင္ ... အလိုက္သိ လိမၼာမိၾကတဲ႔ သစၥာတရားေတြကပါ က်မ ႏွလံုးသားတစ္ခု လံုးကို အထပ္ထပ္နာက်င္ ေစခဲ႔ပါတယ္............။


( တစ္ခါပဲျဖစ္ခြင့္ရတဲ့ ဘ၀မွာ ဆံုဆည္းခြင့္ရတဲ့ အခြင့္အေရးဟာလဲ တစ္ၾကိမ္တစ္္ခါပဲရွိတယ္ဆိုရင္ ကိုယ္အမွန္တစ္ကယ္ ခ်စ္ခဲ႔မိသူတစ္ေယာက္ကိုေတာ႔ ခ်စ္တယ္ လို႔ ေျပာခဲ႔ၾကပါ ေနာ္.........။
စစ္မွန္စြာခ်စ္ၾကသူတိုင္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာဆံုဆည္းႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ေတာင္းဆုျပဳပါတယ္ .........။က်မ ရဲ႕ ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးနဲ႔ သီကံုးထားေသာ စာလံုးတိုင္းကို စိတ္ရွည္သီးခံစြာျဖင္႔ မွ်ေ၀ခံစား ဖတ္ရႈေပးၾကသူမ်ား အားလံုးကို လိႈက္လႈိက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးအထူးတင္မိပါတယ္ .....အမွားအယြင္း တစ္စံုတစ္ရာ ရိွခဲ႔ပါေသာ္ က်မ ႏွင္းေဟမာ ၏ ညံ႔ဖ်င္းမႈသာျဖစ္ပါတယ္ .... အားလံုးပဲနားလည္ခြင္႔လႊတ္ေပးၾကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳရင္း.... )

အားလံုးကို ခ်စ္ခင္ေလးစားတဲ႔

ႏွင္းေဟမာ
12 Sep 2009 ( 2:45 AM )

မေမ႔အပ္ေသာ စက္တင္ဘာ

အလြမ္းေတြ တနင္႔တပိုးနဲ႔

ၾကိဳးျပတ္သြားတဲဲ႔ စြန္တစ္ခ်ပ္မွာ

ရင္ဘတ္ထဲက ဒဏ္ရာ ၊ ဒဏ္ခ်က္ေတြလည္း

လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ပဲ ရိွေသးတယ္.....။

အေသအခ်ာ ေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔ရတဲ႔ ရက္စြဲေတြ

အေငြ႔ပ်ံ ပ်က္ျပယ္သြားျပီဆိုေတာ႔

ကိုယ္တိုင္ သီကံုးခဲ႔တဲ႔

ေတးသီခ်င္းေတြလည္း သံစဥ္ေအာက္မွာ

မလွပေတာ႔ဘူး..........။

ႏွလံုးသားေစာင္းၾကိဳးညွိရာသီေအာက္မွာ
ရင္ဘတ္ထဲက ရိႈက္သံေတြ
မြန္းတဲ႔ေနလိုပူေလာင္ျပင္းျပေနခဲ႔ေတာ႔
ကိုယ္တိုင္စိုက္ပ်ဳိးခဲ႔တဲ႔ ပန္းေတြလည္း

ေနေရာင္ေအာက္မွာ မပြင္႔ေတာ႔ဘူး....။

ကိုယ္မွားယြင္းစြာ လက္ခံမိခဲ႔တယ္.....

တစ္ကယ္ေတာ႔ အခ်စ္ဆိုတာ...

ေနရာအတည္တက်မရိွတဲ႔ လိပ္စာလို.....

အဆံုးအစမရိွတဲ႔ ေကာင္းကင္လို......

ဖမ္းဆုတ္လို႔မရႏိုင္တဲ႔ တိမ္ေတြလိုပါပဲလားကြယ္...။

ခုေတာ႔ စက္တင္ဘာေန႔ရက္ေလးေတြမွာ

သစ္ရြက္ေၾကြလည္းရူး...မိုးေတြရြာလည္း မထူးဆိုသလို

ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မဲ႔ အလြမ္းေတြနဲ႔

ငါ႔ဘ၀ရဲ႕ ရက္စြဲေတြမွာရွင္သန္.....

တစ္ကယ္ပါ “....” ရယ္ ....

ငါမင္းကိုတစ္ရက္မွ ေမ႔လို႔မရခဲ႔ဘူး ...။

( စက္တင္ဘာလ - က်မရဲ႕ပတ္၀န္းက်င္ မွာေတာ႔ ဘယ္ေနရာကိုပဲၾကည္႔ၾကည္႔ ေျမျပင္ေပၚမွာ သစ္ရြက္ေလးေတြတစ္ျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြက်ေနခဲ႔တယ္....
ဟိုး....အေ၀းတစ္ေနရာမွာေတာ႔ သဘာ၀ရဲ႕အေအးဓါတ္ေတြနဲ႔အတူ မိုးေတြတစ္ဖြဲဖြဲရြာေနေကာင္းရဲ႕....ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ က်မဘ၀မွာ စက္တင္ဘာ ဆိုတာ ဘယ္ေသာအခါမွ အဆံုးမသတ္တတ္တဲ႔ကဗ်ာ...
သံသရာစက္၀န္းရဲ႕တစ္ေနရာက အလြမ္းမွတ္တိုင္ေလးတစ္ခုပါပဲ.... )

 

ႏွင္းေဟမာ

( 9 -9- 2009 1:20 AM )

တက္အားသမွ် ေရွာင္ရွားၾကစို႔

ဒီပို႔စ္ေလးမွာ အဓိ္ကအားျဖင္႔ မိမိတို႔ တက္ႏိုင္သေလာက္ အသား ငါးကို ေရွာင္က်င္ျခင္းႏွင္႔ ေမတၱာတရားပြားမ်ားပံုအေၾကာင္းအရာေလးမ်ားကို က်မစုေဆာင္းမိသေလာက္ ျပန္လည္ မွ်ေ၀ေပးျခင္း သက္သက္ သာျဖစ္ပါတယ္...။ပထမဦးဆံုး အေနျဖင္႔ ......သာဓကေလးမ်ားကို ဦးစြာ ေဖာ္ျပေပးခ်င္ပါတယ္...။

မူဂပကၡေခၚ ေတမိယဇာတ္ ေတမိမင္းသားသည္လည္းေကာင္း၊ ေကသ၀ဇာတ္ေတာ္၌ ေကသ၀ရွင္ရေသ႔ အမွဴးျပဳေသာ ရေသ႔ငါးရာတို႔သည္လည္းေကာင္း ၊ နကုလဇာတ္လာ ရေသ႔ငါးရာတို႔သည္လည္းေကာင္း ၊ မဟာဒုဒႆန စၾကာမင္းၾကီးႏွင္႔ တစ္ကြ တိုင္းသူျပည္သား အားလံူးတို႔သည္ လည္းေကာင္း ၊ ေနမိဇာတ္ေတာ္၌ ေနမိမင္းၾကီးသည္ လည္းေကာင္း ၊ အသားငါးကို လံုး၀ မစားၾကပဲ သစ္သီးၾကီးငယ္တို႔ကို စားျခင္းျဖင္႔ ေမတၱာစ်ာန္ အဘိဥာဥ္ကို အရထူေထာင္ျပီး လူ႔ဘံု ၊ နတ္ဘံု သို႔ အေရာက္သြားႏိုင္ခဲ႔ၾကေၾကာင္း

မွတ္သားခဲ႔ရဘူးပါသည္.....။ထို႔အျပင္ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဦးသီလ ၊ ကမၻာ႔သာသနာျပဳ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ၊ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၊ အမရပူရျမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရံု ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ၊ မန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ၊ အစရိွေသာ ဆရာေတာ္ ၾကီးမ်ားသည္လည္း အသီးအႏွံတို႔ျဖင္႔ ေရာင္႔ရဲတင္းတိမ္ကာ ေမတၱာတရားတို႔ျဖင္႔ တရားထူးတရားျမတ္မ်ား ရယူသြားခဲ႔ၾကျပန္ပါသည္....။

ထို ဥပမာ သာဓက တို႔ကိုေထာက္ထားျခင္းအားျဖင္႔ သတ္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ ေမတၱာဘာ၀နာ အတြက္ အထူးပင္ အေထာက္အပံ႔ျပဳသည္ ဟူ၍ မွတ္ယူရမည္ ျဖစ္ပါသည္...။
အမွတ္တမဲ႔ လမ္းမွာ ေတြ႔သျဖင္႔ ပံ႔သကူသား ၀ယ္ယူစားၾကေသာ သူမ်ားကို ပါဏာတိပါတ ကံထိုက္သည္ဟု မေျပာသင္႔သလို ေမတၱာဘာ၀နာကို အေထာက္အပံ႔ျဖစ္ပါေစ ... သတၱ၀ါမ်ားလည္း အနည္းငယ္မွ်ခ်မ္းသာပါေစေတာ႔ ဆိုတဲ႔ ေမတၱာေစတနာနဲ႔ သတ္သတ္လြတ္စားေနေသာ သူမ်ားကိုလည္း အသားငါးစားသူတို႔က ေဒ၀ဒတ္လမ္းစဥ္ဟူ၍ မဆိုသင္႔ပါေခ်..။

သူ႔အသတ္သတ္ျခင္း တည္းဟူေသာ ပါဏာတိပါတကံထိုက္ရန္အတြက္ .....

(၁) သတၱ၀ါ ျဖစ္ျခင္း ၊

(၂) သတၱ၀ါမွန္းသိျခင္း

(၃) သတ္လိုေသာစိတ္ရိွျခင္း

(၄)တစ္နည္းနည္းျဖင္႔သတ္ျဖတ္ျခင္း

(၅) ေသသြားျခင္း

ဆိုတဲ႔အဂၤါ (၅) ရပ္လိုအပ္ပါတယ္.... ဒီအဂၤါရပ္ (၅) ရပ္ နဲ႔ ညီမွသာလွ်င္ ပါဏာတိ ပါတကံ ေျမာက္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္...။အဲဒီ႔အတြက္ ေစ်းမွာ ပံ႔သကူသားကို ေတြ႔တဲ႔အတြက္ ၀ယ္ယူခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ျခင္းအားျဖင္႔ ပါဏာတိပါတကံ မထိုက္ပါ...။

အဲလို မဟုတ္ပဲနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေရ... မနက္ဖန္ ေစ်းကေန ငါ႔အတြက္ သံုးထပ္သားေလးေတာ႔ ပါေအာင္၀ယ္လာခဲဲ႔ေနာ္....။

ၾကက္၀ ၀ ေလး တစ္ေကာင္ေလာက္ မနက္ဖန္ ၀ယ္ဦးမွပဲ.....။

ေမေမ ေရ... သမီးအတြက္ အမဲသားမ်ားမ်ား ေၾကာ္ေပးလိုက္ေနာ္....။လူၾကံဳနဲ႔ ငါးခူေလးေတြပါ ေၾကာ္ေပးလိုက္ပါဦး ( အဲဒါက က်မ အရင္က မွာေနက် စကားေတြ)....။အရမ္းကို အျပစ္မ်ားတယ္လို႔ သိရတဲ႔ အခ်ိန္မွာ က်မ ကိုယ္တိုင္လည္း ဆင္ျခင္ျဖစ္ပါတယ္...။

ဥပေဒကို လက္တစ္လံုးျခား လုပ္တဲ႔သူေတြက မမိရင္ေတာ႔ ေတာ္ေသးတာေပါ႔ေနာ္...ဆိုတဲဲ႔ စကားလိုပါပဲ...အသားငါး ေတြကို မက္မက္ေမာေမာနဲ႔ မစားရရင္ မေနႏိုင္ ေအာင္္စားတက္ၾကသူမ်ားကို အဘိဓမၼာ သေဘာနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ဆန္းစစ္ၾကည္႔လိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ႔ အျပစ္လြတ္ဖို႔က ေတာ္ေတာ္ေလး ခဲယဥ္းေၾကာင္း မွတ္သားနာၾကားခဲ႔ရပါတယ္.....။

- သူ႔အသက္ကို ကိုယ္တိုင္သတ္သူမွာ ငရဲသို႔က်မည္။

- သတ္ျခင္းကို ခ်ီးမြမ္းသူမွာ ျပိတၱာဘံုသို႔ေရာက္မည္။

- သူသတ္လို႔သာ ငါစားရသည္ဟု ၀မ္းေျမာက္မိသူမွာ တိရိစၦာန္ဘံုသို႔ေရာက္မည္ ။

ဟူ၍ ၀ိဘင္းအဌကထာတရားေတာ္၌ လည္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္္....။

အဓိက ကေတာ႔ ကာယကံနဲ႔ သတ္ျခင္းေတြ၊ ၀စီကံနဲ႔ ခ်ီးမြမ္းျခင္းေတြကို မျပဳျဖစ္ေအာင္ ထိမ္းသိမ္းဖို႔က လြယ္ကူေပမယ္႔ မိမိတို႔စိတ္ထဲကေန ရုတ္တရတ္ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္သြားတာမ်ဳိးက်ေတာ႔ ထိမ္းႏိုင္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ ခဲယဥ္းေနျပန္ပါတယ္...။

လက္ဖ်စ္တစ္တြတ္အတြင္းမွာ စိတ္အၾကိမ္ေပါင္း ကုေဋတစ္သိန္းမက ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုထားတဲ႔ အတြက္ က်မ တို႔ စိတ္ေတြကို သတိတရားနဲ႔ အျမဲထိန္းႏိုင္ဖို႔က လြယ္ေတာ႔မလြယ္ပါဘူး။သိထားတယ္ဆိုရင္ေတာ႔ တက္ႏိုင္သေလာက္ အျပစ္လြတ္ေအာင္ ေရွာင္လို႔ရႏိုင္ပါတယ္....။

ေနာက္တစ္ခုကေတာ႔ အသားငါးမစားျခင္းႏွင္႔ ပတ္သတ္ျပီး တိုက္ရိုက္မဟုတ္ပဲ သက္္ရိွသတၱ၀ါတို႔ကို မသတ္ျဖတ္ၾကဖို႔ ၊ အသားငါးေတြ တက္ႏိုင္သေလာက္ ေရွာင္ရွားၾကဖို႔ကို သြယ္၀ိုက္ေသာနည္းအားျဖင္႔ ေဟာၾကားထားတဲ႔ တရားေတြလည္း ရိွခဲ႔ပါတယ္...။

ေရွးအခါက လူအေပါင္းတို႔ဟာ သူ႔အသက္ကိုလည္း မသတ္ျဖတ္ၾက ၊ သူတစ္ပါး အသားကိုလည္း မစားၾက ပါ... သို႔ေသာ္ ဥကၠာကရာဇ္မင္း လက္ထက္ေရာက္တဲ႔ အခ်ိန္ကေန ယေန႔ထိ သတ္ျဖတ္စားေသာက္လာခဲ႔ၾကရာ ထိုအခ်ိန္ကေန အစျပဳျပီး လူ႔ေလာကၾကီးကို ေစာင္႔ေရွာက္ခဲ႔ၾကေသာ သမၼာေဒ၀ နတ္ေကာင္း နတ္ျမတ္ေတြကလည္း ေရွာင္လြဲစြန္႔ခြာခဲ႔ၾကပါတယ္...။ လူေတြအေပၚမွာ ေရာဂါ ေဘးဘယာ အမ်ဳိးမ်ဳိး အေထြေထြ ဖိစီးႏွိပ္စက္လာခဲ႔ပါေတာ႔တယ္လို႔ အဂၤုတၱိဳရ္ ပါဠိေတာ္၊တိကနိပါတ္ အရ ေမတၱာရွင္ေရႊျပည္သာ ဆရာေတာ္ဘုရားလည္း ေဟာၾကား ဆံုးမ ေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္ ....။

ေလာက၌ အသားစားသူတို႔ မရိွမီက မိမိ၌ မရိွေသးေသာ ဥစၥာဓန ကို လိုခ်င္ေတာင္႔တျခင္း ၊ စားခ်ိန္တန္ မစားရသည္႔အခါ ဆာေလာင္ျခင္း ၊ အိုခ်ိန္က်လွ်င္ အိုရျခင္း ဟူေသာ အရာတို႔သာ အနာေရာဂါ အျဖစ္ရိွခဲ႔ၾကပါတယ္....။ တိရိစာၦန္ တို႔ရဲ႕ အသားေတြကို သတ္ျဖတ္စားေသာက္ လာၾကတဲ႔ အခ်ိန္မွာေတာ႔ ၉၈ ပါးတည္းဟူေသာ အနာေရာဂါ ဆန္းမ်ားလည္း ေပၚေပါက္လာခဲ႔ၾကပါေတာ႔တယ္ ဆိုျပီး သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္၊ျဗဟၼကာ၀ဂ္ ဓမၼိက သုတ္ကိုအေျခခံျပီးေတာ႔လည္း ဆရာေတာ္ဘုရားမွ ေဟာၾကား ဆံုးမေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္...။

( ကမၻာေလာကၾကီးတြင္ အေျခအျမစ္လံုး၀ ကင္းေသာ ယံုၾကည္စြဲလမ္းမႈတစ္ခုရိွ၏။ ၎သည္ကား လူတို႔သည္ တိရိစာၦန္ျဖင္႔ ယဇ္ပူေဇာ္ရန္ လိုအပ္သည္ ဟူေသာ အခ်က္ျဖစ္ပါသည္...။ထို႔ထက္ သာလြန္ထူးကဲ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္မႈ ၊ အညွာအတာကင္းမဲ႔မႈတို႔ကို ျဖစ္ပြားေစေသာ အခ်က္သည္ကား လူတို႔သည္ တိရိစာၦန္ အသားကို စားရန္ လိုအပ္သည္ ဟူေသာ အခ်က္ပင္ျဖစ္ေတာ႔သည္....။

သတိပဌါန္ဆရာၾကီး - ေဂ်ကရစ္ရွနာမူတီ)

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ေမတၱာရွင္ေရႊျပည္သာ ဆရာေတာ္ဘုရားႏွင္႔ ပညာရိွသူေတာ္ေကာင္း တို႔ ေဟာၾကားသမွ်တရား ေရးသားသမွ်စာေပ...တို႔ကို ဦးထိပ္ပန္ဆင္၍ အတၱဳကၠံသန = မိမိကိုယ္ကိုသာခ်ီးေျမွာက္ျခင္း ၊ ပရ၀မၻန = သူတစ္ပါးကို ျပစ္တင္ရံႈ႕ခ်ျခင္းတည္းဟူေသာ အစြန္းႏွစ္ပါးကို ေရွာင္ၾကဥ္ ေရးသား ၍ သူငယ္ခ်င္းတို႔ အားလံုးအတြက္ ျပန္လည္မွ်ေ၀ပါသည္...။လူတို႕၏ စိတ္အုပ္ထိန္းမႈကို အေႏွာက္အယွက္ေပးတက္ေသာ တိရိစာၦန္တို႔၏ အသားမ်ားကို တက္ႏိုင္သေလာက္ေရွာင္ၾကင္ႏိုင္ျခင္းျဖင္႔ မိမိစိတ္သဏၭာန္မွ ေလာဘ ၊ ေဒါသ ၊ ရာဂ အစရိွသည္႔ မလိုလားဖြယ္ေသာ တရားမ်ားမွ အျမန္ဆံုးကင္းေ၀း

ႏိုင္ဖို႔ ဒို႔တစ္ေတြ အတူတူ ၾကိဳးစားၾကပါစို႔ေနာ္....။ ဒီပို႔စ္ေလးနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး

အမွားအယြင္း မကင္းခဲ႔ေသာ္ (သို႔မဟုတ္) အားနည္းခ်က္တစ္စံုတစ္ရာပါခဲ႔ေသာ္ က်မ ႏွင္းေဟမာ ၏

တာ၀န္ႏွင္႔ အျပစ္သာျဖစ္ပါသည္...။ေမတၱာျဖင္႔ ခြင္႔လႊတ္နားလည္ ႏိုင္ၾကပါေစဟု ဆႏၵျပဳရင္း ....။

အားလံုးကို ခ်စ္ခင္ေလးစားတဲ႔

ႏွင္းေဟမာ

05 September 2009

2:16 AM

အသက္ ရဲ႕ တဂ္ကေလး

မိမိအၾကိဳက္ႏွစ္သက္ဆံုး သြားလည္ေနက် ဘေလာ့ ၅ ခု ႏွင့္ ဘာေၾကာင့္ ထိုဘေလာ့မ်ားအား ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရသလဲ ဆိုတဲ႔ ေမးခြန္းေလးကို ေျဖေပးဖို႔ သက္တန္႔ခ်ဳိ က တဂ္လာပါတယ္.....။ ခုတစ္ေလာ 4D သြားထိုးရင္ ေကာင္းမလားလို႔ေတာင္ စဥ္းစားေနတာ ဆက္တိုက္ဆိုသလို အတဂ္ခံေနရလို႔ းp

ကိုယ္႔အေပၚမွာ ခ်စ္တဲ႔ ၊ ခင္တဲ႔ သူ ...ရင္ထဲကေန သတိတရ ရိွေနတဲ႔ သူေတြကပဲ ကိုယ္႔ကို အမွတ္တရ တဂ္ေပးၾကတာဆိုေတာ႔ စိတ္ဆိုးလို႔ကလည္း မရဘူး....။သက္တန္႔ခ်ဳိကို ေတာ႔ အရမ္းစိတ္ဆိုးတယ္ ေမးလိုက္တဲ႔ေမးခြန္းကလဲ အေတာ္ကို ေျဖရခက္တယ္ ... ဘေလာ႔ဂါ သူငယ္ခ်င္းေတြက မ်ားပါတယ္ဆို ... အေျဖမတတ္ခဲ႔ရင္လဲ ေန႔တိုင္းေခ်ာင္းေပါက္ေအာင္ သူတို႔ဆီသြားထားတာေလးေတြက အလကားျဖစ္ရဦးမယ္...။ေျဖေပးရမွာကလည္း (၅)ဦးထဲ..ဆိုေတာ႔......... အဒူ႕ကို ေရြးရင္ေကာင္းမလဲ....။ က်န္တဲ႔သူက ကိစၥမရိွဘူး က်မ သူငယ္ခ်င္း လဂြန္းအိမ္ က လြယ္တာမဟုတ္ဘူးရယ္...။ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္နဲ႔ အရမ္းတြက္ကပ္တာ သူက...ဟိ ... ျပန္မေျပာၾကနဲ႔ေနာ္...( ေၾကာက္လို႔ းD ) စတာပါ...။

သက္တန္႔ေရ... ဘေလာ႔ ၅ ခုခ်မေရးခင္မွာ တစ္ခုေလာက္ ခြင္႔ေတာင္းပါရေစ.... ႏွင္း ရဲ႕ပေရာ္ဖက္ဆာတစ္ေယာက္ရိွတယ္ Dr.Sang-Heon Lee တဲ႔....သူက ပုစၦာေတြ တြက္ခိုင္းရင္ အျမဲတမ္း ၅ ပုဒ္ ၅ပုဒ္ တြက္ခိုင္းတယ္ ... အဲဒါေလးျပီးသြားလို႔မ်ား ျပီးျပီလို႔မထင္လိုက္နဲ႔ ေနာက္ထပ္ Bonus ပုစၦာတစ္ပုဒ္က အျမဲတမ္း အဆစ္ပါတယ္...။အဲဒါပါေျဖမွ အမွတ္ျပည္႔ ေပးတာ ....။ေနာက္ေတာ႔ ကိုယ္က ဆရာ႔ အထာ နပ္သြားျပီ ... သူေပးတဲ႔ ၅ပုဒ္ကို ျမန္ျမန္ေလးတြက္ျပီး ေဘာနပ္စ္ေလးပါ တြဲေပးရတာ ၾကာေတာ႔ အက်င္႔ေတြပါေနတယ္...ဟီး...( မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးတာ း) ) ေျပာခ်င္တာက ဒီ ၅ ခုျပီးရင္ အထူးအခြင္႔အေရးအေနနဲ႔ Bonus ေလးတစ္ခုေလာက္ ထပ္တည္႔ခြင္႔ေပးပါလို႔...........ေနာ္..။

သက္တန္႔က သေဘာေကာင္းျပီးသား .. ( ရြာသူက ဥာဏ္ကနီဥာဏ္ကနက္ကေတာ႔ အမ်ားသားလို႔ မထင္နဲ႔ းp )...။ကဲ...စျပီေနာ္...........။ေျပာျပီးသားေနာ္ ... ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ပဲ Bonus ပါထည္႔ေျဖလိုက္မယ္ေနာ္ ..။

က်မ အႏွစ္သက္ဆံုး ေနရာေလး ၅ ခု + Bonus ၁ ေနရာ စုစုေပါင္း (၆)ေနရာေပါ႔ ေနာ္...။သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ...

အဲဒီေနရာေလးေတြကို က်မ နဲ႔အတူတူ သြားၾကည္႔လိုက္ၾကရေအာင္ေလ...။

ကဲပါ....ေျပာေနရင္ၾကာပါတယ္ .... ခုပဲ ျမန္ျမန္သြားၾကည္႔လိုက္ၾကရေအာင္ေနာ္...။

မက္မက္ေရ... တီတီႏွင္းတို႔ ေမ်ာက္လိုပဲ သစ္ပင္ေပၚကေန ခုန္ကူးသြားၾကရင္ေကာင္းမလား .....ေမ်ာက္မူးလဲ မမစူး ကေတာ႔ သေဘာတူမွာေသခ်ာတယ္... းp

အို...မျဖစ္ေသးပါဘူး ... ၀က္၀ံေလး သနားပါတယ္ ..သူ႔ခမ်ာ ခုန္ႏိုင္၊ ေက်ာ္ႏိုင္တာမဟုတ္ဘူး.......းD

အင္မတန္ ၾကီးက်ယ္တဲ႔ ရန္ကုန္သား က ရထားနဲ႔ပဲ သြားမယ္လုပ္ေနျပန္ျပီ....ကဲပါ ကဲပါ ပန္းရင္႔တို႔ သက္တန္႔ တို႔ေတြလည္း အဆင္ေျပေအာင္ ရထားလက္မွတ္ပဲ စီစဥ္လိုက္ပါ႔မယ္...။

ဟိုမွာ ရထားလဲ လာေနျပီ....အားလံုးအတြက္ ရထားလက္မွတ္ေလးေတြ ကိုလဲ စီစဥ္ေပးထားတယ္ ေရာ႔ ......။
ပိုက္ဆံ အျပည္႔ထည္႔ထားေပးတာေနာ္....။
ဘယ္သူက်န္ေသးလို႔ေစာင္႔ေနရတာလည္း ..... ဟင္.... လဂြန္းအိမ္ ဟုတ္လား.... အဲဒီ႔တစ္ေယာက္ကေလ ... စားေနာက္က် သြားေနာက္က် နဲ႔ ဟြင္းးးးး မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး.... းp အစားပုပ္တဲ႔ မိုးစက္အိမ္အတြက္ လည္း ဘာမွမပူနဲ႔ေနာ္ မမဂ်ာမုန္းက မုန္႔ေတြမ်ားၾကီးလုပ္ယူလာတယ္တဲ႔...။အစ္ကို အညာသား (ေမြးရပ္ေျမအညာ)လဲ ေရာက္လာျပီပဲ..... ။ အားလံုးစံုျပီဆိုရင္ အခု ႏွင္း တို႔သြားလည္ၾကမယ္႔ ေနရာေလး(၆)ခု ကို ေျပာေတာ႔မယ္ေနာ္....။

(၁) ကို၀င္းျမင္႔-သစၥာတရား
(၂) ရန္ေအာင္
(၃) ေရႊျပည္သူ

(၄) မယ္ကိုး

(၅) အိမ္႔ခ်မ္းေျမ႕

(၆) ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ တို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္ရွင္.....။

ေနာက္ထပ္ တန္းစီျပီးခ်ေရးခ်င္တာေတြ ရိွပါေသးတယ္...။ဒီေလာက္ပဲ သတ္မွတ္ေပးထားေတာ႔

ထပ္ျပီးေတာ႔ အထြန္႔မတက္ရဲေတာ႔လို႔ .....လက္ကို အျမန္ဘရိတ္အုပ္လိုက္ရတယ္....။ဒီ ၆ေနရာကေတာ႔ က်မ ရဲ႕ ႏွင္းေဟမာ ဘေလာ႔ေလးမစတင္မီ လြန္ခဲ႔ေသာ ရက္၊လ၊ႏွစ္ ေတြနဲ႔ခ်ီျပီး အျမဲမျပတ္ သြားေရာက္ျဖစ္ခဲ႔ေနရာေလးေတြထဲက က်မ အႏွစ္သက္မိဆံုး ေနရာေလးေတြကိုပဲ ေရြးခ်ယ္လိုက္တာပါ...။

နံပါတ္(၁) ... ကို၀င္းျမင္႔ ရဲ႕ သစၥာတရား ဆိုတဲဲ႔ ေနရာေလးကို ပထမဆံုးသြားၾကမယ္ေနာ္...။

အဲဒီ႔ေနရာေလးက ဓမၼသုခ ရဲ႕ဆိုဒ္အခြဲတစ္ခုျဖစ္ျပီးမိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ တရားေတာ္မ်ားနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအေနျဖင့္ တစ္စုတစ္စည္းတည္းရယူႏိုင္ဖို႔ ဆိုတဲ႔ မြန္ျမတ္လွတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ႔ ေနရာေလးတစ္ခုျဖစ္လို႔ အရမ္းပဲ ၾကည္ႏူးခ်မ္းေျမ႕စရာေကာင္းတဲ႔ ေနရာေလးျဖစ္ပါတယ္....။
အစဥ္ထာ၀ရ ဓမၼပန္းတို႔ ပြင္႔လန္းရာ ၊ သစၥာတရားတို႔နဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းရာ ေနရာေလးလည္းျဖစ္ပါတယ္...။

ေရာက္ရိွလာသူအေပါင္းကို -

သစၥာတရားေတာ္မ်ား နာယူႏိုင္ၾကပါေစ...နာယူၿပီး သိနားလည္ႏိုင္္ၾကပါေစ...သိနားလည္ၿပီးေတာ့ လည္း က်င့္ၾကံအားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစ..... ဆိုတဲ႔ရည္ရြယ္ခ်င္အတိုင္း သစၥာတရားေတာ္ဆိုတဲ့ ဓမၼအလံေတာ္ကုိ ကမၻာ့အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ တည္႔မတ္စြာ လႊင္႔ထူထားတဲ႔ တန္ဖိုးမျဖစ္ႏိုင္ေသာ ေနရာေလးျဖစ္ပါတယ္..။က်မ အျမဲ သြားျဖစ္တဲ႔ ေနရာေလးေတြထဲက အႏွစ္သက္ဆံုး အျဖစ္ေဖာ္ျပအပ္ပါတယ္....။

ကဲ ... မေရာက္ျဖစ္ေသးတဲ႔ သယ္ရင္းတို႔...ေရ... အက်ဳိးမ်ားတဲ႔ ဒီေနရာေလး မွာ နာႏိုင္တဲ႔ နားေတြရိွတုန္း

သစၥာတရားေတာ္ေတြကို နာျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကစို႔ေနာ္...။

နံပါတ္(၂) .... အေနနဲ႔ အစ္ကို ရန္ေအာင္ ရဲ႕ေနရာေလးကို သြားၾကမယ္ေနာ္....။

ကိုရန္ေအာင္က ကမ္းေျခသြားျပီး စက္ဘီးစီးေနတာ ခုထိ ျပန္မေရာက္ေသးဘူးတဲ႔ .... းP ဒီေနရာေလးကေတာ႔

ႏွင္းေဟမာဘေလာ႔ စတင္ ဖန္တီးႏိုင္ဖို႔ အတြက္ နည္းပညာေလးေတြ စျပီးယူခဲ႔ရတဲ႔ ေနရာေလး ျဖစ္ပါတယ္.... ( ေက်းဇူးမကင္းဘူး းp) ။ က်မ ဘေလာ႔ေလာက နဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး သိလာခဲ႔တဲ႔ အခ်ိန္မွာ ပထမဆံုးေရာက္ျဖစ္တဲ႔ ေနရာတစ္ခုက မွတ္မွတ္ရရပါပဲ.... အစ္ကို ရန္ေအာင္ရဲ႕ ဘေလာ႔ျဖစ္ပါတယ္...။

2007 October ေလာက္မွာေရးထားတဲ႔ အားလံုးအတြက္ထိုးတဲ႔ ေခါင္းေလာင္းသံ ကဗ်ာေလးကေန စျပီးအားေပးလာခဲ႔ပါတယ္...။အစ္ကို ရန္ေအာင္ရဲ႕ ေနရာေလးက ဗဟုသုေတြ နည္းပညာေတြ ... ျပည္႔စံုလွသလို ေလးစား၊အတုယူထိုက္တဲ႔ ေနရာေလးအျဖစ္ ႏွစ္သက္မိခဲ႔ပါတယ္...။

နံပါတ္(၃)......အစ္မ ေရႊျပည္သူ ရဲ႕ ေနရာေလးကေတာ႔ ႏွင္းေဟမာ ဆိုတဲ႔ ဒီေနရာေလး တစ္ခုျဖစ္ေပၚလာဖို႔ အျမဲတိုက္တြန္းေနတဲ႔ေနရာေလး တစ္ခုပါပဲ ( က်မကို စာေတြ ကဗ်ာေတြ ေရးခ်င္ေနေအာင္ အျမဲဆြဲေဆာင္ခဲ႔တဲ႔ဘေလာ႔) ...။

က်မ 2008 March ေလာက္က အစ္မေရႊျပည္သူ ဘာသာျပန္ ေရးသားခဲ႔တဲ႔ အခ်ိန္ေလးနည္းနည္းေပးပါ ပို႔စ္ေလးကေတာ႔ မ်က္ရည္က်တဲ႔ထိ ခံစားခဲ႔ရတဲ႔ ပို႔ေလးတစ္ခုျဖစ္လို႔ ယေန႔ထိ အမွတ္ရေနဆဲပါပဲ...။

အစ္မ ေရးျပီးသမွ်ပို႔စ္အားလံုးကို တစ္ပုဒ္မက်န္ ဖတ္ရင္း သူငယ္ခ်င္းေတြကို ပါ Forward mail ကေန အစ္မရဲ႕ အမည္ေလးနဲ႔အတူ မွ်ေ၀ေပးခဲ႔ဘူးပါတယ္...။က်မ က အစြဲအလန္းထားတက္ပါတယ္....။သူ႔ကို ေလးစားမိတာ.. သူ႔စာေတြကို ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးရံုတင္မက ပဲ စစခ်င္း ဘေလာ႔အိမ္လုပ္ၾကည္႔တဲ႔အခါ မွလည္း မေရႊျပည္သူ ရဲ႕ ဘေလာ႔အျပင္အဆင္ေလးကအစ ခပ္ဆင္ဆင္ေလးျဖစ္လာေအာင္ ၾကိဳးစားျပင္ဆင္ခဲ႔ပါတယ္...။

နံပါတ္(၄).... မမမယ္ကိုး ရဲ႕ အိမ္ေလးကို သြားၾကရေအာင္ေနာ္....။ အိမ္ရွင္လဲ မရိွဘူး.....ေနာ္။

ေအာ္ ...ေမ႔သြားလို႔ မမမယ္ကိုး က အရမ္းအလုပ္မ်ားေနလို႔ စီပံုးပါ ခဏျဖဳတ္ထားပါတယ္တဲ႔ ...။

မမ မယ္ကိုး ရဲ႕ မွတ္စုမ်ား ...ထဲမွာအထင္ရွားဆံုးကေတာ႔ ခ်စ္ျခင္းႏွင္႔ခိုက္မိျခင္းေပါ႔ေလ.....။

မမမယ္ကိုး ရဲ႕ ကဗ်ာေလးေတြ စာေလးေတြ က သူမ်ားနဲ႔မတူတဲ႔ ဟန္ပန္နဲ႔ ေရးဖြဲ႕ပံုတစ္မ်ဳိးေလးလို႔ ခံစားရတယ္....။က်မက သူ႔စာေတြဖတ္တိုင္း ႏွစ္ေခါက္သံုးေခါက္ ျပန္ဖတ္ရတယ္.... ။သူ႔ရဲ႕ စိတ္ကူး ဆန္းဆန္း ေလးေတြကို အရမ္းႏွစ္သက္တယ္ .... ဥပမာ ..လွ်ဴိ႕၀ွက္ေတာင္ပံ ဆိုတဲ႔ပို႔စ္ေလးဆိုရင္ က်မ အရမ္းၾကိဳက္ပါတယ္...။က်မေလးစား အားက် ခဲ႔ရတဲ႔ ေနရာေလးတစ္ခု ၊ ရံုးမွာ နည္းနည္းေလာက္ အားလိုက္တာနဲ႔ က်မ မျဖစ္မေနသြားျဖစ္တဲ႔ေနရာေလး တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္....။

နံပါတ္(၅).... မမ အိမ္႔ခ်မ္းေျမ႕ ရဲ႕ သံစဥ္မဲ႔အလကၤာမ်ား ဆိုတဲ႔ ေနရာေလးကို ေခၚသြားမယ္ေနာ္...။

ဒီအိမ္ေလးမွာ မမအိမ္႔ ေရးထားတဲ႔ စာေတြ ... ကဗ်ာေတြ...၀တၳဳတိုေလးေတြ ... ဗဟုသုတ ေလးေတြ နဲ႔ ျပည္႔ႏွက္ေနပါတယ္...။က်မ ကေတာ႔2007 september ေလာက္က မမအိမ္႔ခ်မ္းေျမ႕ ေရးခဲ႔တဲ႔

ရနံ႕မပ်ယ္ေသးတဲ႔ ပန္းႏြယ္ခေရ ၀တၳဳတိုေလးကို ႏွစ္သက္မိပါတယ္....။ က်မ ကိုယ္တိုင္လည္း အရမ္းစိတ္ကူးယဥ္ျပီး ကဗ်ာေတြ ၀တၳဳေလးေတြ ေရးရတာကို ၀ါသနာပါသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေလေတာ႔ ... သံစဥ္မဲ႔ အလကၤာမ်ားမွ ၀တၳဳတိုေလးေတြဖတ္ျပီး မမအိမ္႔ကို အျမဲေလးစားအားက် ခဲ႔ပါတယ္...။က်မ စာေတြ၊ကဗ်ာေတြ ဖတ္ခ်င္တိုင္း မျဖစ္မေနသြားျဖစ္တဲ႔ေနရာေလး ေတြထဲက ေနရာေလး တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္...။

Bonus-နံပါတ္(၆)..ဒါကေတာ႔ အထူးေပါ႔ေလ... ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ကိုရင္ေနာ္နဲ႔ မခင္ေလးငယ္တို႔ ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ႔ အိမ္ေလးကို ေခၚသြားမယ္ေနာ္...။ ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ ဆိုတဲ႔ ဒီအိမ္ေလးမွာ အဟဲ ... အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ေတာ႔ ဒီီ႔ေနရာေလးမွာ ရိွေနသမွ် စာတိုေပစေလးေတြ အားလံုးကို က်မ ႏွစ္သက္မိတာပါ...။ဖတ္ရသူရဲ႕ စိတ္ေတြကို ေပါ႔ပါးလန္းဆန္းမႈေတြေပးတဲ႔ ေနရာေလးတစ္ခုလို႔ တင္စားပါရေစ....။ဥပမာ 2008 July ေလာက္က ေရးတဲ႔ ဆုေတာင္း ႏွင္႔ ၀က္ေခါင္းသုတ္ လိုမ်ဳိး ကဗ်ာတို ကဗ်ာစေလးေတြလိုမ်ဳိးေပါ႔...။ အဲ..က်မ အႏွစ္သက္ဆံုးကေတာ႔ ကိုရင္ေနာ္ ေရးတဲ႔ ငါးရာက်ပ္တန္ေလး က်ေနာ္ ဆိုတဲ႔ ပို႔စ္ေလးကို အရမ္းကို ၾကိဳက္ပါတယ္...။ဒီေနရာေလးကို ရယ္စရာျပံဳးစရာေတြ..ၾကည္ႏူးစရာေတြ ... အသိပညာေတြ.... ေပါင္းစံုကို ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး စတိုင္ေလးနဲ႔ မသိမသာေလး ေပးတဲ႔ေနရာေလးလို႔ တင္စားပါရေစ...။

ကဲ .... အားလံုးပဲ ပင္ပမ္း သြားၾကျပီေနာ္...။ ဒီလမ္းခရီးမွာ တစ္စံုတစ္ခု လိုအပ္ခဲ႔ရင္ပဲျဖစ္ေစ...အမွားအယြင္းတစ္စံုတစ္ရာ ပါခဲ႔ရင္ပဲ ျဖစ္ေစ....က်မ ႏွင္းေဟမာ ၏ ညံ႔ဖ်င္းမႈသာ ျဖစ္ပါတယ္ရွင္...။

သူငယ္ခ်င္းတို႔ အားလံုးပဲခြင္႔လႊတ္နားလည္ေပးၾကပါေနာ္....။
ကဲ.........သက္တန္႔ခ်ဳိေရ.... ႏွင္းရဲ႕ တာ၀န္ေက်ျပီေနာ္.....။ း)

အားလံုးကို ခင္မင္ေလးစားတဲ႔

ႏွင္းေဟမာ

3 September 2009