အပ္ႏွင္းလိုက္သည္....

မဆံုႏိုင္ေတာ႔တဲ႔
မ်က္၀န္းတစ္စံုကိုလြမ္းမိတိုင္း ...။
ျခားနားမႈ စည္းတစ္ဘက္က
ျပန္မရႏိုင္တဲ႔
ေန႔ ည ေတြကို သတိရတိုင္း
အတိတ္က ေမ႔မရေသးတဲ႔
အျပံဳးစေတြကို တမ္းတတိုင္း
အလြမ္းညတာေတြလဲ ရွည္ခဲ႔ရတယ္ ...။

နီးစပ္ႏိုင္ခြင္႔မရိွတဲ႔ ဘ၀မွာ
စည္း ဆိုတာက ျခားခဲ႔ျပန္ေတာ႔
နားလည္မႈနိယာမေတြနဲ႔ဲ
အဆံုး အစေတြ မဲ႔ေစခဲ႔ၾကတယ္ ...။

တစ္သက္တာရဲ႕
ခြဲခြာမႈလမ္းဆံုးမွာေတာင္
အသိအမွတ္မျပဳျဖစ္ၾကတဲ႔အခါ
ႏွလံုးသားဟာလည္း

အခါခါေသရတယ္ ...။

ေရးျဖစ္ခဲ႔တဲ႔
အခန္းဆက္ ၀တၱဳေတြတိုင္းက
ကေမာက္ကမ
စည္းခ်က္မလွမပ ကဗ်ာေတြ ေရးခ်ရင္း
မင္းကိုလြမ္းတဲ႔ ညေတြတိုင္းကလဲ
မိုးလင္းဖို႔ ခက္လွျပန္တယ္....။

ကံၾကမၼာကပဲ အျငိဳးဖြဲ႔တာလား
သံသရာကပဲ အေၾကြးရိွခဲ႔တာလား
တစ္ၾကိမ္တစ္ခါ ဆိုရံုေလးခ်စ္ခဲ႔ကာမွ
အၾကိမ္တစ္ရာမက နာၾကင္ခဲ႔ရတာ
ဘာေၾကာင္႔မ်ားလဲကြယ္...။

မဆံုႏိုင္ေတာ႔တဲ႔ သံသရာထဲမွာ
ငါပိုင္ဆိုင္သမွ် အခ်စ္၊အလြမ္း သစၥာ .....
အေလးနက္ဆံုး ႏွလံုးသားကတစ္ဆင္႔
အရာ အားလံုးကို အပ္ႏွင္းခဲ႔မယ္
ငါ႔ရင္ခြင္ ႏြမ္းေၾကြသမွ် ....
မင္း တစ္ေယာက္တည္း အတြက္ပါကြယ္....။

သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္နားေထာင္ရင္းကေန ခံစားခ်က္အျပည္႔နဲ႔ ခ်ေရးျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာေလးပါ...။ ကိုယ္ေတြ႔လားလို႔ေတာ႔ လာမေမးၾကနဲ႔....ၾကိဳေျပာထားတာေနာ္ ... မေျဖဘူး သတ္ပစ္လိုက္....။
အားလံုးကို ခင္တဲ႔

ႏွင္းေဟမာ
27 July 2009