ျပန္လည္ႏိုးထျခင္း

ဘာလိုလိုနဲ႔ ေႏြဦးေပါက္ခဲ႔ျပီ ....ေအာ္ မေရာက္တာၾကာျပီ ျဖစ္တဲ႔ ဘေလာ႔ရြာေလးဆီျပန္လာခဲ႔မိရင္း  ေရာ္ရြက္၀ါေလးေတြ ေလမွာ၀ဲေနတဲ႔ ေႏြဦးရာသီအတြက္ အလြမ္းဖြဲ႕ေဆာင္းပါးေလးတစ္ပုဒ္ကိုေတာ႔ ခ်ေရးလိုက္မိတယ္...။

ဟိုး လြန္ခဲ႔ေသာ ၁၃ႏွစ္ဆီကိုျပန္သတိရမိေတာ႔ ဒီလိုရာသီမွာ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲဲၾကီးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ဖို႔ အားယူေနတဲ႔ ကေလးဘ၀ေလးကို လြမ္းဆြတ္မိသြားျပန္တယ္။ ျပန္မရႏိုင္တဲ႔ ျဖဴစင္ရိုးသားေသာ ငယ္ဘ၀ေတြက က်မအတြက္ေတာ႔ သိပ္ကိုတမ္းတလြမ္းဆြတ္ဖြယ္ေတြပါပဲ။ 

ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းေလးတစ္ခုနဲ႔ ေတာင္ေပၚေျမက အညတရျမိဳ႕ျပေလးတစ္ခုမွာ အေျခတည္ခဲ႔ရေပမယ္႔ က်မကေတာ႔ မိမိခ်စ္တဲ႔ျမိဳ႕ေလးမွာ ေနခဲ႔ရလို႔ ကိုယ္႔ဘ၀ေလးကုိယ္ေက်နပ္ေနခဲ႔ရျပန္တယ္...။ ေႏြဦးေပါက္တဲ႔ရာသီေရာက္ျပီဆိုေတာ႔ က်မစိတ္ေတြလဲ ကေတာက္ကယက္နဲ႔ ရြက္၀ါေလးေတြနဲ႔အျပိဳင္ အေတြးေတြကလဲ အျမဲလိုလိုျပန္႔က်ဲေနတတ္ခဲ႔တယ္...။

လာရိႈး မူဆည္ ဘက္ကိုတတ္တဲ႔ လမ္းမၾကီးရဲ႕ မနီးမေ၀းမွာ က်မဆိုင္ေလးရိွတာမို႔ ကားသြားကားလာေတြက စည္ကားသလို ဘုရားဖူးခရီးသည္ေတြကလဲ ဒုနဲ႔ေဒးပါပဲ...။

တကၠသိုလ္၀င္စာေမးပြဲေျဖဆိုမယ္႔ ကေလးငယ္ေလးေတြကေတာ႔ သူတို႔ကို႔သယ္ေဆာင္သြားတဲ႔ ကိုယ္ပိုင္အထက္တန္းေက်ာင္း ေဘာ္ဒါေဆာင္ကားေတြေပၚကေန ေအာ္ ဟစ္ လို႔သြားၾကတယ္ .... 

ငါ႔မွာ စြမ္းအားေတြရိွတယ္ ငါ႔မွာယံုၾကည္ခ်က္ေတြရိွတယ္  ငါမုခ်ေအာင္ရမယ္တဲ႔ ......

သူတို႔ေအာ္ဟစ္သြားတဲ႔ စကားလံုးေလးေတြက သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ အင္အားေတြေပးေနတာပါပဲ ..။
က်မအရမ္းသေဘာက်မိသလို သူတို႔ေလးေတြမုခ်ေအာင္ပါေစလို႔လဲ ေတာင္းဆုျပဳမိတယ္...။

က်မကိုယ္တို္င္လဲပဲ သူတို႔အရြယ္တုန္းက ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ဒီလိုေအာ္ဟစ္ျပီး စာေမးပြဲၾကီးအတြက္ အဆင္သင္႔ျဖစ္ေနခဲ႔ျပီးသားေလ က်မကိုယ္ က်မလည္း ယံုၾကည္ခဲ႔တယ္ ငါ ဆယ္တန္းကို ႏွစ္ခ်င္းေပါက္ ဂုဏ္ထူးနဲ႔ ေအာင္ျမင္ရမယ္လို႔ေလ။ၾကိဳးစားတဲ႔အတုိင္းလဲ ျဖစ္လာခဲ႔ပါတယ္...။

 အဲဒီလိုခံစားခ်က္မ်ဳိးကို အခုလိုအသက္အရြယ္မွာေတာ႔ က်မရင္ထဲမွာ ရိွမေနခဲ႔ေတာ႔တာ ဘာေၾကာင္႔ပါလိမ္႔ေနာ္...။

အသက္က ဆယ္ေက်ာ္သက္မဟုတ္ေတာ႔သလို အသက္၃၀ ၀န္းက်င္ လူလတ္ပိုင္းကို ကူးလာခဲ႔ျပီဆိုေတာ႔ က်မကိုယ္က်မ ဘ၀စာေမးပြဲ၀င္ရမယ္႔ ေက်ာင္းသူတစ္ဦးလို႔ ဆိုလို႔ရတာေပါ႔။

ဒီအရြယ္မွာေတာ႔ ဘ၀နဲ႔ပတ္သတ္တဲ႔ သင္ခန္းစာေတြကို အခုခ်ိန္မွာ က်မေကာင္းေကာင္း ေက်ညက္ခဲ႔ျပီလားလို႔ေမးလို႔ရပါတယ္...။

ဘ၀ဟာလဲ အမ်ားၾကီးေျပာင္းလဲခဲ႔သလို က်မရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြလဲ မွားေကာင္းမွားခဲ႔မယ္ ...။

မိမိျဖတ္သမ္းလာခဲ႔ရတဲ႔ ႏွစ္ကာလေတြအတြင္းမွာ အေကာင္း အဆိုး အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ေလာကဓံအထုအေထာင္း ေတြကို အံတုခဲ႔ရင္း ဘ၀ဆိုတဲ႔ စာေမးပြဲတစ္ခုကို ေအာင္ျမင္စြာျဖတ္ေက်ာ္ဖို႔ က်မေရွ႕ဆက္ျပီး အရိုးသားဆံုးၾကိဳဳးစားရေပဦးမယ္ဆိုတဲ႔ အေတြးတစ္ခုကို ေကာင္းေကာင္းရလိုက္ပါတယ္...။
ဆယ္တန္းကေလးေလးေတြလို က်မလဲပဲ ငါ႔မွာစြမ္းအားေတြရိွတယ္ ... ငါ႔မွာယံုၾကည္ခ်က္ေတြရိွတယ္ ဆိုသလိုပဲ ... ဟုတ္ပါတယ္ အခုခ်ိန္မွာ က်မရဲ႕ေရွ႕ဆက္ရမယ္႔ အနာဂတ္အတြက္ အရာရာကို ရင္ဆိုင္ရဲဖို႕ က်မရင္မွျဖစ္ေသာ သမီးငယ္ေလးတစ္ေယာက္ က်မဘ၀ထဲကို ေရာက္လာခဲ႔ျပီျဖစ္လို႔ သမီးေလးရဲ႕အနာဂတ္အတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ဖို႔ က်မမွာ မိခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ စြမ္းအားေတြရိွခဲ႔ပါျပီ...။ယံဳုၾကည္ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြလဲ အျပည္႔နဲ႔ေပါ႔....။
က်န္ရိွေနေသးတဲ႔ ေန႕ရက္ေလးေတြမွာ သမီးေလးအတြက္ အေကာင္းဆံုးေတြကို ဖန္တီးရင္း
က်မခ်စ္တဲ႔ ဘေလာ႔ေလးမွာလဲ တတ္ႏိုင္သေလာက္ စာေတြျပန္ေရးပါဦးသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ေနပါတယ္လို႔ ေျပာရင္းအားလံုးကို ႏႈတ္ခြန္းဆက္သပါတယ္။

ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာျဖင္႔

ႏွင္း