ကမၻာမေက်....

 “တရားမွ်တ လြတ္လပ္ျခင္းနဲ႔မေသြ ... တို႔ျပည္ .. တို႔ေျမ ... မ်ားလူခပ္သိမ္း ... ျငိမ္းခ်မ္း ေစဖို႔ ... ခြင္႔တူညီမွ် ၀ါဒ ျဖဴစင္တဲ႔ျပည္ ... တို႔ျပည္ .. တို႔ေျမ ..... ”

ဆိုတဲ႔ က်မတို႔  ျမန္မာတစ္မ်ဳိးသားလံုးရဲ႕ ရင္ထဲအသည္းထဲမွာ ကိန္းေအာင္းေစခဲ႔တဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို မူရင္းအေနနဲ႔ ေရးစပ္ခဲ႔သူမွာ ၀ိုင္အမ္ဘီ ဆရာတင္ ျဖစ္ပါသည္...။

ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ သီခ်င္း၏ မူလအစမွာ "တို႔ဗမာ" သီခ်င္းျဖစ္သည့္အတြက္ ထိုသီခ်င္းေရးသူ ၀ိုင္အမ္ဘီ ဆရာတင္ကို ႏိုင္ငံေတာ္ သီခ်င္းေရးသူဟု ေခၚဆိုၾကပါသည္။

၀ိုင္အမ္ဘီ ဆရာတင္ကို ခရစ္ႏွစ္ ၁၈၉၂ ခုႏွစ္၊ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၅၅ ခုႏွစ္၊ တပို႔တြဲလဆန္း ၇ ရက္၊ တနလၤာေန႔တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕၌ ေမြးဖြားခဲ့ပါသည္။

မိဘမ်ားမွာ မႏၱေလးၿမိဳ႕ ေရႊဘုန္းရွိန္ မင္းသားစုရပ္ေန သီေပါမင္း၏ အမႈထမ္း ေသြးေသာက္ႀကီးေဟာင္း ဦးရန္ေအာင္ႏွင့္ဇနီး ေဒၚသိန္းတို႔ ျဖစ္သည္။ ဆရာတင္၏ ငယ္နာမည္မွာ ေမာင္တင္ျဖစ္ၿပီး ေမြးခ်င္း ၃ ဦးအနက္ သား အလတ္ျဖစ္သည္။

ေမာင္တင္ အသက္ ၇ ႏွစ္ အရြယ္တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာ့ႏုဂၢဟ (B.T.N.) ေက်ာင္းတြင္ "၇" တန္းအထိ ပညာသင္ယူခဲ့ၿပီး "၇" တန္း ေအာင္ျမင္ၿပီးေနာက္ ကယ္လီေက်ာင္းသို႔ ေျပာင္းေရြ႕ခဲ့သည္။ ကယ္လီေက်ာင္းမွ ၁၉၀၉ ခုႏွစ္ အသက္ “၁၇” ႏွစ္အရြယ္တြင္ ဒသမတန္း ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။

ဒႆမတန္း ေအာင္ျမင္ၿပီးေနာက္ ပထမဦးစြာ အလြတ္ပညာသင္ေက်ာင္းတြင္ ေက်ာင္းဆရာ လုပ္ခဲ့သည္။ ၁၉၁၈ ခုနွစ္ခန္႔တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ ၈၄ လမ္း ႏွင့္ ၃၆ လမ္းေထာင့္တြင္ ဗုဒၶဘာသာ လူငယ္မ်ားေက်ာင္း (Young Men Buddhist) ကို ကိုယ္တိုင္ဖြင့္္လွစ္ေပးခဲ့ပါသည္။

ဤသို႔ျဖင္႔ပင္ ၀ိုင္အမ္ဘီ ဆရာတင္ အမည္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဆရာတင္သည္  မိမိကိုယ္တိုင္လည္း ဂီတပညာကို ေလးေလးနက္နက္ လိုက္စားဆည္းပူး သင္ယူခဲ့သည့္အျပင္ မိမိ၏ တပည့္မ်ားကိုလည္း ဂီတပညာ သင္ႀကားေပးရင္း ၀ုိင္အမ္ဘီ တူရိယာ၀ိုင္း တည္ေထာင္ေပးခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္တြင္ ေက်ာင္းဆရာ မလုပ္ေတာ့ဘဲ ဂီတနယ္သို႔ ေျခစံုပစ္၀င္ခဲ့ျပီး သီခ်င္းေရးဆရာ လုပ္ခဲ့ပါသည္။ သီခ်င္းေရးရာတြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕၌သာမကပဲ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ပါ ဆင္း၍ ေရးခဲ့ရသည္။

အသံတိတ္ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားမ်ားအတြက္ သီခ်င္းမ်ား၊ ရန္ကုန္ဓာတ္ျပား ကုမၸဏီမ်ားအတြက္ သီခ်င္းမ်ား ေရးေပးခဲ့ရသည္။ ဆရာတင္ ေရးခဲ့ေသာ ကာလေပၚ သီခ်င္းေပါင္း ေလးေထာင္ေက်ာ္ ငါးေထာင္နီးပါး ရွိသည္ဟု သူ၏တပည့္မ်ားက ေျပာၾကသည္။

ရန္ကုန္ဆင္း၍ သီခ်င္းေရးရင္း B.T.N ေက်ာင္းတြင္ ေက်ာင္းေနဖက္ျဖစ္ခ့ဲဖူးေသာ သခင္ဘေသာင္းနွင့္ ေပါင္းမိသည္။ တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ုံးသို႔ ၀င္ေရာက္ၿပီးေနာက္ ၀ုိင္အမ္ဘီ သခင္တင္ ျဖစ္လာသည္။ သခင္ဘေသာင္း၏ တိုက္တြန္းခ်က္အရ “တို႔ဗမာ” သီခ်င္းကို ေရးသားခဲ့ပါသည္။

 “တို႔ဗမာ” သီခ်င္း၏ တီးလံုး တီးကြက္ကို သခင္တင္က သူကိုယ္တိုင္ ဘာဂ်ာျဖင့္ အသံရွာ၍ စမ္းသပ္ တီထြင္ေပးခဲ့သည္။ သီခ်င္းထဲတြင္ ပါေသာ အမ်ိဳးသား ခ်စ္ခင္ေရးသေဘာ၊ နိုင္ငံေရးသေဘာ၊ တစ္မ်ိဳးသားလံုး က်င့္ႀကံေရးသေဘာ စေသာ အယူအဆမ်ားကိုေတာ႔ သခင္ဘေသာင္းက ႀကံစည္ စိတ္ကူးေပးခဲ့သည္။

သီခ်င္းေရးစပ္ၿပီးေနာက္ သခင္လွေဘာ္နွင့္ သခင္သိန္းေမာင္တို႔ကပါ စုေပါင္းေ၀ဖန္၍ သီခ်င္းကို ပိုမိုေကာင္းမြန္ေအာင္ ျပဳျပင္ေပးခဲ့ႀကသည္။ သီခ်င္းကို သခင္တင္၏ သီခ်င္းေရးေနက်မူအတိုင္း ေရးသူ၏ အမည္ကို မထည့္ပဲထားခဲ့ရာ “တို႔ဗမာ” သီခ်င္းကို ပံုနွိပ္ထုတ္ေ၀ေသာအခါတြင္မွ “တို႔ဗမာ အစည္းအရံုး၏ အစီအရင္ကိုခံ၍ ၀ိုင္အမ္ဘီ သခင္တင္ စပ္ဆိုသည္” ဟု ေခါင္းစဥ္ တပ္ေပးခဲ့ရသည္။

“တို႔ဗမာ” သီခ်င္းကို ၁၉၃၁ ခုနွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၂၀ ရက္ေန႔တြင္ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ရွိ ရာဟုေထာင့္ တန္ေဆာင္း၌ ဆရာတင္ကိုယ္တိုင္ သီဆိုခဲ့သည္။ “တို႔ဗမာ” သီခ်င္း၏ အစခ်ီ စကားမွာ “တေကာင္းအဘိရာဇာ သာကီမ်ိဳးဟာမို႔” ဟူ၍ ျဖစ္သည္။

သီခ်င္းတြင္ အပိုဒ္ ၄ ပိုဒ္ ပါရွိသည္။ တတိယ အပိုဒ္တြင္ သံျပိဳင္သီဆိုရန္မွာ ဤသို႔ျဖစ္၏။

“(သံျပိဳင္) ကမၻာမေၾက၊ ဗမာေတြ (ဒါတို႔ျပည္ ဒါတို႔ေျမ ဒါငါတို႔ ျပည္) ၃

(တို႔ဗမာ)၂ ျပည္ ကို တိုင္းသားအကုန္အစင္ .. တို႔ျပည္လို႔ မွတ္ထင္၊ တို႔၀တၱရားပင္ တို႔ဗမာသခင္”

၀ိုင္အမ္ဘီ သခင္တင္ႏွင့္ သခင္ဘေသာင္းတို႔သည္ မိမိတို႔၏ တီး၀ိုင္းသားမ်ားႏွင့္ “တို႔ဗမာ” သီခ်င္းကို အလွဴမဂၤလာမွအစ အသုဘအဆံုး အခြင့္အေရးရတိုင္း သီဆိုခဲ့ၾက၏။

၁၉၃၆ ခုနွစ္ ဇူလိုင္လတြင္ ျမင္းၿခံၿမိဳ႕၌ က်င္းပခဲ့ေသာ “တို႔ဗမာ” အစည္းအရံုး၏ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ညီလာခံတြင္ “တို႔ဗမာ” သီခ်င္းကို အမ်ိဳးသားသီခ်င္းအျဖစ္ ထပ္မံ၍ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္အတည္ျပဳခဲ့သည္။

၁၉၄၇ ခုနွစ္တြင္ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရက သခင္တင္၏ “တို႔ဗမာ” သီခ်င္းမူကို ယူ၍ အမ်ိဳးသားသီခ်င္း စပ္ဆိုေသာအခါ ဆုေတာ္ေငြ တစ္ေထာင္က်ပ္ ေပးခဲ့သည္။ သခင္တင္မွာ ပုသိမ္ဖက္သို႔ ခရီးလြန္ေနစဥ္ အျခားသူတစ္ဦးက အမည္လိမ္ျဖင့္ေငြကို ထုတ္ယူသြားခဲ့သည္။

“တို႔ဗမာ” သီခ်င္းကို အမ်ိဳးသားသီခ်င္းအျဖစ္ ျပင္ဆင္ေရးသားရာတြင္ သခင္တင္ကို ဖိတ္ေခၚခဲ့ေသာ္လည္း မက်န္းမာေသာေႀကာင့္ မတက္ေရာက္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ အျခား သီခ်င္းေရးဆရာမ်ားက စုေပါင္း၍ စပ္ဆိုခဲ့ႀကသည္။

၁၉၄၈ ခုနွစ္အတြင္း သခင္တင္မွာ တီဘီေရာဂါႏွင့္င့္ ကိုယ္ေရာင္ေရာဂါေႀကာင့္ ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီးတြင္ ဆင္းရဲစြာ တက္ေရာက္ေဆးကုမႈခံယူခဲ့ရာ ေဆးရံုေရာက္ျပီး ေနာက္တစ္ေန႔ (ေန႔ရက္အတိအက်မသိ) အသက္ ၅၅ ႏွွစ္အရြယ္ခန္႔တြင္ ကြယ္လြန္ အနိစၥ သြားခဲ့ပါသည္။

ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို ေရးသားခဲ႔ေသာ ဆရာတင္သည္ ေဆးရံုတြင္ အသုဘရွင္ မရွိေသာေႀကာင့္ သခင္ထြန္းေဖက အသုဘရွင္အျဖစ္ ႀကံေတာသုသာန္တြင္ ေျမျမဳပ္ သျဂိဳဟ္ေပးခဲ့ရသည္။ အသုဘပို႔သူ အနည္းငယ္တြင္ ေအ၀မ္းဦးတင္ႏြယ္၊ ဦးညီပု၊ ဦးတင္ယု၊ ဦးခ်င္းစိန္(ေရႊညာေမာင္)တို႔ ပါ၀င္ခဲ့သည္။

သခင္တင္ ကြယ္လြန္ျပီးေနာက္ ၂ နွစ္ေျမာက္ ဒုတိယအႀကိမ္ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရးေန႔တြင္ နိုင္ငံေတာ္သမၼတက သခင္တင္ကို ၀ဏၰေက်ာ္ထင္ဘြဲ႕နွင့္ ေရႊတံဆိပ္ဆု ခ်ီးျမွင့္ခဲ့ရာ တူမအရင္း ေဒၚသက္ရွည္က (ကိုယ္စား ) လက္ခံရယူခဲ့သည္။

ခ်ီးျမွင့္ေသာ ေရႊတံဆိပ္မွာ သံုးက်ပ္မူးတင္းသား ရွိသည္။ ၎တံဆိပ္ကို ေနာင္လာေနာက္သားတို႔အတြက္ အမွတ္တရ သိမ္းဆည္းထားသင့္ေသာ္လည္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာ ဆရာတင္၏ အစ္မအရင္း ေဒၚမိမွ ေမြးဖြားေသာ တူ၊ တူမအရင္း ေဒၚသက္ရွည္၊ ေဒၚေအးသာနွင့္ ဦးဘရီတုိ႔က ထုခြဲေရာင္းခ်ကာ အခ်ိဳးက် ခြဲေ၀သံုးစြဲခဲ့ၾကသည္။

၁၉၇၄ ခုနွစ္၌ အေျခခံ ဥပေဒသစ္ ေရးဆြဲသည့္အခါတြင္လည္း အမ်ိဳးသားသီခ်င္းကို အသစ္မေရးေတာ့ဘဲ သီခ်င္းေဟာင္းကို ျပင္ဆင္သံုးစြဲရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ “ဗမာ” ဟူေသာ စကားရပ္အစား တစ္မ်ိဳးသားလံုးပါ အက်ံဳး၀င္ေသာ “ျမန္မာ” ဟူေသာ စကားလံုးကို သံုးရန္ အားလံုးက သေဘာတူဆံုးျဖတ္ခဲ႔ႀကပါသည္။

(ေမာင္အုန္းေဖ ၏ “ဒီဟာအစ ဒီလိုက”စာအုပ္မွ ျပန္လည္ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပပါသည္)

အားလံုးကို ခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္

ႏွင္းေဟမာ

( 4 Nov 2010 )