သူနဲ႔က်မ

ဆံုးရႈံးျခင္းဆိုတာ ဘာကိုေခၚပါသလဲလို႔ တစ္စံုတစ္ေယာက္က က်မကို ေမးလာခဲ႔မယ္ဆိုရင္ ... က်မအတြက္ ဘယ္ေသာအခါမွ အေျဖမရိွခဲ႔ပါ...။ အထူးသျဖင္႔ သူနဲ႔ပတ္သတ္တဲ႔ အရာရာတိုင္းအေပၚမွာ က်မ ရဲ႕ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခ်က္ နဲ႔ သံုးသပ္ခ်က္တိုင္းသည္ အရံႈးနဲ႔အျမတ္တြက္ခ်က္မႈ အနည္းအက်ဥ္းမွ် ပါ၀င္မႈရိွမေနခဲ႔တာ ေသခ်ာပါသည္....။
သူနဲ႔က်မရဲ႕ အခ်စ္တစ္ခုတည္းနဲ႔တင္ က်မတို႔ႏွစ္ဦးၾကားမွာ ဘယ္လိုကြဲလြဲခ်က္မ်ဳိးမွ ရိွမေနခဲ႔သလို.. သူ႔အခ်စ္ကို က်မ ဘယ္ေပတံနဲ႔မွ တိုင္းတာ ခ်ိန္စပ္ျပီး၍လည္း မၾကည္႔ခဲ႔ဘူးပါ ......
သူနဲ႔က်မ ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းမွာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ဘာေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မ ွ ရိွမေနခဲ႔တာ ေသခ်ာပါသည္ ...။ သူ႔ကို ခ်စ္ခဲ႔မိျခင္းအတြက္ .... အခါးသီးဆံုးေသာ ကံၾကမၼာ တစ္ခုဆီကို က်မ ဘ၀တစ္ခုလံုးနဲ႔ အျပံဳးမပ်က္လဲလွယ္ယူခဲ႔ရင္း သူ..ဆိုတဲ႔ လူတစ္ေယာက္အတြက္ က်မ ေက်ေက်နပ္နပ္ ေပးဆပ္ခဲ႔ဘူးပါသည္...။

အခန္း(၁)

“ႏွင္းေရႊစင္  ......”
ေနာက္ေက်ာဘက္ဆီကေန ရုတ္တရက္ထြက္လာတဲ႔ က်မနံမည္ ေခၚသံတစ္ခုေၾကာင္႔ ရုတ္တရက္ လွည္႔ၾကည္႔လိုက္မိရင္း.....
“ေၾသာ္ ... မိေက   .. မေတြ႔တာၾကာသြားျပီ ၾကည္႔ပါဦး နင္က အရမ္း၀လာေတာ႔ က်မ ရုတ္တရတ္ မွတ္ေတာင္မမွတ္မိဘူး ...”
“ဟုတ္တယ္ ေက ကေတာ႔ ႏွင္းကို ဒုတိယထပ္မွာကတည္းကေတြ႔တယ္  အေပၚထပ္ကို တက္သြားတာျမင္လိုက္လို႔ ေျပးလိုက္လာတာေလ ...အျပင္ထြက္ဖို႔ကို ေၾကာက္တဲ႔ သူက အခုဒီကို လာတာ ဘာကိစၥ .... ” 

စကၤာပူႏိုင္ငံရဲ႕ ျမိဳ႕လည္တည္႔တည္႔ ဗဟိုျဖစ္တဲ႔ City Hall MRT အနီးက ပင္နီဆူလားပလာဇာမွာ က်မတို႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြပိုင္ဆိုင္တဲ႔ ကုမၸဏီေတြ ၊ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ ၊ ပါတိတ္ဆိုင္နဲ႔ အျခားေငြလႊဲႏိုင္တဲ႔ ဆိုင္ေတြ  ဘုရားလွဴဖို႔ သေျပပန္းကေနစျပီး ေနာက္ဆံုး ငပိရည္နဲ႔ တို႔စရာမ်ဳိးစံုထိ ၀ယ္ယူရရိွႏိုင္တဲ႔ ျမန္မာစတိုးဆိုင္ေတြ က ျပည္႔ညက္ေနေအာင္ ေနရာယူထားၾကတယ္ ....။
အထူးသျဖင္႔ စေန တနဂၤေႏြလို ေန႔ရက္ေတြမွာ လူေတြအရမ္းမ်ားတဲ႔အတြက္ ေငြလႊဲစရာ နဲ႔ ၀ယ္ျခမ္းစရာေလးေတြ ရိွရင္ လူၾကံဳမွာယူတတ္ေပမယ္႔ စာအုပ္ဂ်ပိုးတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ႔ က်မအတြက္ေတာ႔ တစ္ခါတစ္ရံ  စာအုပ္ငွါးသြားဖို႔ လိုအပ္လာခဲ႔တယ္ .....။

“ ေအာ္ .. ဟုတ္တယ္ ... က်မ အေပၚဆံုးထပ္က ဓမၼပန္းခင္းစာၾကည္႔တိုက္ မွာ...စာအုပ္တစ္ခ်ဴိ႕ လာငွါးတာေလ ...”
“ ေအးဟယ္ မိႏွင္းတို႔ကေတာ႔ ခုခ်ိန္ထိ ဘာမွ မေျပာင္းလဲဘူး ... စာအုပ္ေတြၾကားထဲမွာ နစ္၀င္ ေမြ႔ေပ်ာ္ေနတုန္းပဲေနာ္ ... လူကလဲ ... အရင္ကလို ပိန္ပိန္ေလးပဲ ... ”


“ဟုတ္တယ္ ေက ရယ္ က်မ က က်န္းမာေရးကလဲ ခ်ဴခ်ာေတာ႔ပိုဆိုးတယ္ ပိန္ပိန္မဲမဲနဲ႔ အျမဲပဲ ဘယ္ေတာ႔မွ မေျပာင္းလဲဘူး အဟဲ လူေတြကေတာ႔ က်မကိုေျပာၾကတယ္ ငါးၾကီးေခ်ာက္ရုပ္ေပါက္ေနတယ္တဲ႔ ... းD ”

“ဟယ္ အဲလို ဘယ္သူေျပာတာလဲ ဧကႏၱမဟုတ္မွလြဲေရာ ... ၾကက္ဂတံုးတို႔ ၊ ကိုကိုၾကီးတို႔
အုပ္စုျဖစ္မယ္ ....ဟား ဟား အဲဒီ႔ ေကာင္ေတြနဲ႔လဲ အဆက္ျပတ္ေနတာၾကာျပီဟာ ....ႏွင္း နဲ႔ေရာ ေတြ႔ျဖစ္ေသးလား ”
“ အခုတစ္ေလာ က်မ ဘယ္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔မွကို မေတြ႔ျဖစ္ပါဘူး မိေကရယ္ ... နင္႔ကိုေတာင္ သတိရျဖစ္ေပမယ္႔ ငါ ဖုန္းမေခၚျဖစ္တာပဲၾကည္႔ေလ ....”
မိေကက မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ကို အားပါးတရထိုးလိုက္ရင္း .....

“ မိႏွင္းေနာ္ နင္က ငါ႔ကို နင္အလိုရွိရင္သာ ေရးၾကီးသုတ္ျပာနဲ႔ လွမ္းေခၚတာပါ ... အဆင္ေျပေနရင္ေတာ႔ ငါေခၚတာေတာင္ ထူးေဖာ္မရဘူး ... ဟြန္း  ”

“ မဟုတ္ရပါဘူး မိေက ရယ္ .. နင္နဲ႔ငါက ေကာင္းအတူဆိုးအတူ တစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္ နားလည္ျပီး မွ်ေ၀ခံစားတတ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြပဲဟာ ... ငါ အခုတစ္ေလာ အလုပ္ေတြ အရမ္မ်ားေနလို႔ပါဟာ ....” လို႔ က်မ  ေျဖလိုက္ရတယ္ ....။

ဒီႏိုင္ငံကို ေရာက္လာျပီဆိုကတည္းက က်မတိ္ု႔ အရမ္းခ်စ္ခင္ၾကတဲ႔ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အရမ္းၾကီး ဂရုမစိုက္ႏိုင္ၾကေတာ႔.....။ 
တစ္ခါတစ္ရံမွာ လူမႈေရးပ်က္ကြက္မႈေလးေတြရိွလာသလို တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အဆက္အသြယ္မလုပျဖစ္္တာ မ်ားလာေတာ႔ရင္ထဲမွာ သတိရျဖစ္ေပမယ္႔ အျပင္မွာေတာ႔ သူစိမ္းေတြလိုပင္ ျဖစ္လာၾကသလားလို႔ ခံစားမိတယ္ ...။
ျမန္မာျပည္က သူငယ္ခ်င္းေတြ အြန္လိုင္းတတ္လာတဲ႔အခါ စကားေတြေျပာျဖစ္ၾကေပမယ္႔ ဒီႏိုင္ငံမွာ ရွိေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔က်ေတာ႔ သိပ္ျပီး အေထြအထူး မေျပာျဖစ္ၾကေတာ႔ ... ။
မိေကနဲ႔ က်မက တကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ကတည္းက အတူတူလည္ပင္းဖက္ျပီး ေပါင္းလာၾကတဲ႔ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြေလ .... တစ္ျမိဳ႕ထဲသားေတြခ်င္းျဖစ္သလို .. စိတ္တူ ကို္ယ္တူနဲ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ နားလည္စာနာေပးတတ္ၾကတဲ႔ ညီအစ္မအရင္းေတြလိုဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး..။
က်မ စိတ္ပ်က္အားငယ္ေနတတ္တဲ႔အခိုက္အတန္႔ေတြမွာ သူမက က်မနဲ႔အတူ မွ်ေ၀ခံစားေပးတတ္သလုိ ... က်မ အမွားလုပ္ခဲ႔မိတဲ႔အခါမွာလည္း သူမက ရဲ႕၀ံ႔ျပတ္သားစြာ အမုန္းခံျပီး ေထာက္ျပႏိုင္ခဲ႔သူ ....။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမက က်မဘ၀ရဲ႕ အေကာင္းဆံုုးေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အျဖစ္ အသင္႔ ရိွေနတတ္ခဲ႔တဲ႔အတြက္ က်မ မိေကကို အျမဲေက်းဇူးတင္ခဲ႔တယ္ ....။
က်မတို႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စကားလက္ဆံုက်ျဖစ္ရင္း လမ္းမလယ္မွာ ျဖစ္ေနတာကို သတိရသြားမိတာနဲ႔ .....
“ကဲ ... မိေကခိုင္ သူငယ္ခ်င္း .. က်မတို႔ ဆံုျဖစ္တုန္း ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေလာက္မွာ သြားထိုင္ၾကရေအာင္ တစ္ခုခုစားရင္း ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာရေအာင္ ေရႊအင္းေလးကိုပဲ သြားၾကတာေပါ႔ ...”


“အိုး ေကာင္းတယ္ ႏွင္းေရ... ေက လဲ ႏွင္းနဲ႔ စကားေတြေျပာခ်င္ေနတယ္ သိလား ေနာက္ျပီးေတာ႔.ေလ ......
မိေက က  စကားကို ရုတ္တရက္ျဖတ္ခ်လိုက္ေတာ႔ က်မ သေဘာေပါက္စြာ ျပံဳးျဖစ္လိုက္ရင္း

“ မိေက .... က်မကို တစ္ခုခုေမးစရာရိွေနမယ္လို႔ က်မသိပါတယ္  ...”


စိတ္မေကာင္းစြာ ျပန္ၾကည္႔လိုက္တဲ႔ မိေကခိုင္ရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြကို က်မ ရဲ၀ံ႔စြာရင္ဆိုင္လိုက္ရင္း က်မလည္း ေက႔ ကို စကားေတြအမ်ားၾကီးေျပာခ်င္ေနပါတယ္ ....

“လာ မိေက ေရႊအင္းေလးကို သြားၾကစို႔ ” လို႔ က်မကပဲ ဦးေဆာင္ေခၚလိုက္ရင္း ပင္နီဆူလားပလာဇာရဲ႕ ေျမေအာက္ထဲမွာရိွတဲ႔ ဆိတ္ျငိမ္ေသသပ္ေသာ ေရႊအင္းေလး စားေသာက္ဆိုင္ေလးထဲကို က်မတို႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ၀င္ခဲ႔လိုက္ၾကတယ္ ....။


“ဘာစားမလဲ ႏွင္း ... နန္းၾကီးသုတ္ပဲလား ”လို႔ ေကခိုင္႔အေမးကို က်မ ေခါင္းတစ္ခ်က္ဆတ္ျပလိုက္ေတာ႔
သက္ျပင္းကို ေလးတြဲ႔စြာခ်လိုက္တဲ႔ က်မ အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းမေလးရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြကို မသိသလို ေရွာင္လြဲျပီး ေနျဖစ္ခဲ႔တယ္ ....။


“ ႏွင္း .... သူ႔ကို အခုထိ မေမ႔ႏိုင္ေသးဘူးလား ႏွင္းရယ္ ....ဘျဖစ္လို႔ အခုထိ ရူးသြပ္ေနခဲ႔တာလဲ ... ”


သူမရဲ႕ မခ်င္႔မရဲေလသံနဲ႔ ေမးလိုက္တဲ႔ ေမးခြန္းေတြကို ျပန္လည္ေခ်ပႏိုင္ဖို႔ အတြက္ က်မမွာ ခြန္အားေတြမရိွခဲ႔ပါ .....။

အခန္း(၂)

ၾကယ္စင္ေတြကင္းမဲ႔ေနတဲ႔ မႈိုင္းညိဳ႕ညိဳ႕ေကာင္းကင္ျပင္ေနာက္ခံကို အပီအျပင္ေရးဆြဲထားတဲ႔ နံရံေပၚက ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ဆီကို မ်က္ရည္စတစ္ခ်ဳိ႕ ေ၀႔သီေနမဲ႔ က်မရဲ႕ အၾကည္႔ေတြနဲ႔  လႊဲထားျဖစ္ခဲ႔တယ္ ....။
ငါ႔ရင္ထဲကို နင္ျမင္ႏိုင္မွာပါ မိေကရယ္ ........။
တစ္ခ်ိန္က ....  သူနဲ႔က်မတို႔ အတူတူလမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္ၾကေသာ  ၾကယ္ေတြကင္းမဲ႔ေနတဲ႔ လမသာေသာ ေကာင္းကင္တစ္ခုနဲ႔ ဆည္းဆာညေနေလးကို လြမ္းေမာ တသ သတိရမိသြားျပန္တယ္ ....။

တစ္ကယ္ေတာ႔ သူနဲ႔က်မ က အဲဒီညေနေလးမွာ ေကာင္းကင္ၾကီးကို အတူတူေမာ႔ၾကည္႔ျပီး  ၾကယ္ေလးေတြကို ေရတြက္ရင္း ေတးသီခ်င္းေတြကို အတူတူ ဟစ္ေအာ္ ညည္းဆိုၾကဖို႔ တိုင္ပင္ထားၾကတယ္ .... ျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ အဲဒီညေနေလးမွာ ထူးျခားစြာ ၾကယ္ေတြေပ်ာက္ဆံုးေနခဲ႔သလို သူနဲ႔က်မတို႔ရဲ႕ အနာဂတ္ေကာင္းကင္ၾကီးကလည္း ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မဲ႔ မိႈင္းညိဳ႕ရီေ၀လို႔သာ ေနခဲ႔ျပန္တဲ႔အခါ ညေနဆည္းဆာရဲ႕အလွဟာလဲ မျပည္႔စံုတဲ႔ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လို အသက္၀င္ေပမယ္႔ မေတာက္ပႏိုင္ခဲ႔ပါဘူးကြယ္  .....။

“ႏွင္း ... သူငယ္ခ်င္း မုန္႔တီသုတ္ေတြ ပြကုန္ျပီ ... အရင္စားလိုက္ဦးေနာ္ ...” လို႔ ေကခိုင္က သတိေပးမွ က်မရဲ႕ အေတြးစေတြကိုကပ်ာကယာ ျဖတ္လိုက္ရတယ္ ...။

က်မ က ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးပီသစြာပဲ ခ်ဥ္ ငန္ စပ္လက္သုတ္နယ္ ေတြဆိုရင္ အရမ္းၾကိဳက္တတ္တယ္ ... အထူးသျဖင္႔ သူကိုယ္တိုင္ သုတ္ေကြ်းတတ္တဲ႔ မုန္႔တီသုတ္က ဘယ္လက္ရာနဲ႔မွ က်မဘ၀မွာ မလဲႏိုင္ခဲ႔ပါဘူး .... း) သူစိတ္လိုလက္ရနဲ႔ မုန္႔တီသုတ္လုပ္ေကြ်းတိုင္းေပါ႔ ...

“ ႏွင္း ကိုယ္သုတ္တဲ႔ မုန္႔တီသုတ္က ပင္နီးဆူလား ပလာဇာက အသုတ္ေတြနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး သိလား ... စားၾကည္႔ေနာ္ လွ်ာလည္သြားမယ္ ...” လို႔ အားရပါးရလဲ ေျပာတတ္ခဲ႔တယ္ ... အေတြးေတြနဲ႔ သူ႔ကိုသတိရမိရင္း က်မ ျပံဳးမိသြားခဲ႔တယ္ ထင္ပါရဲ႕ .....


“ကဲ .. မမႏွင္း က်မနဲ႔ စကားေျပာမလို႔ ဒီကို လာတာလား... ရွင္႔ ရဲ႕ အတိတ္ကို တူးဆြျပီး သတိျပန္ရဖို႔ ဒီကိုလာတာလား ...စကားေျပာရေအာင္ပါ .... ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အားလံုးမဟုတ္ရင္ေတာင္ ေျဖးေျဖးခ်င္း ေမ႔ပစ္လိုက္ပါလို႔ ငါ ေတာင္းဆိုပါတယ္ဟာ ..... ”

“ ေဆာရီး သူငယ္ခ်င္းရယ္ လူတစ္ေယာက္ကို ေမ႔ဖို႔ဆိုတာ ေျပာသေလာက္ လြယ္လို႔လား ... ကဲ ထားပါေလ ... က်မ သူ႔ကို သတိရမိသြားလို႔ပါ .... ေျပာပါဦး မိေကခိုင္ နင္ အခု Eunos ဘက္မွာ ေနတာမို႔လား အလုပ္အကိုင္ေရာေအးေဆးပဲမို႔လား ”


“အားလံုးအိုေက တယ္ ႏွင္း ... ေက အလုပ္ေျပာင္းလိုက္ျပီ BoonLay ဘက္ကို ေျပာင္းသြားပါျပီလို႔ ႏွင္းကို ေျပာေနတာေလ....  ဟြန္း သူမ်ားေျပာတာက်ေတာ႔ ဦးေႏွာက္ ထဲမွာရိွမွ မရိွပဲနဲ႔ .... ဆယ္ခါေျမာက္ရိွေနပီ နင္႔ကို ေျပာေနတာ ... ”


မ်က္ေစာင္းကို အားရပါးရထိုးျပီး က်မကို ရန္လုပ္ေနတဲ႔ မိေကခိုင္ကို အားနာစြာ ၾကည္႔လိုက္ရင္း ....


“ေအးဟာ မိေက ...က်မ  စိတ္ထဲမွာ ဒီေန႔သိပ္မေကာင္းဘူး လာမယ္႔ ဆန္းေဒးမွာ နင္ ငါ႔အိမ္လာခဲ႔ဟာေနာ္ အဲဒီ႔ေန႔မွပဲ ငါတို႔ တ၀ၾကီး စကားေတြေျပာၾကမယ္ေလ” လို႔ ေခ်ာ႔ေမာ႔ႏွစိသ္မ္႔ရင္း က်မစိတ္ေတြကေတာ႔ သူ႔ကို ျပင္းျပင္းျပျပ သတ္ိရလြမ္းခဲ႔ရတိုင္း သြားေရာက္ထိုင္ေလ႔ရိွတဲ႔ ေနရာေလးတစ္ခုဆီကို ဦးတည္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနခဲ႔မိသည္  ....။
က်မစိတ္ကုိ တစ္စြန္းတစ္စ ဖတ္ႏိုင္တဲ႔ မိေက ကေတာ႔ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကို ေလးတြဲ႔စြာခ်ရင္း နင္႔ကို ငါျပန္လိုက္ပို႔မယ္ မိႏွင္း .... တဲ႔ .....။
က်မေခါင္းကို ေလးတြဲ႕စြာ ခါရမ္းလိုက္ရင္း ဒီေန႔အတြက္ က်မကို တစ္ေနရာရာ သြားခြင္႔ျပဳပါ မိေကရယ္ လို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္မိတယ္ ....။
နားလည္စြာ ျငိမ္သက္ရင္း က်န္ရစ္ခဲ႔တဲ႔ က်မ သူငယ္ခ်င္းမေလးကို လက္ျပႏႈတ္ဆက္ရင္း Taxi တစ္စီးေပၚကို တတ္ခဲ႔လိုက္တယ္ .....။
ခ်စ္သူေရ ... ပတ္၀န္းက်င္က တြက္ခ်က္ေပးလိုက္တဲ႔ က်မ အတြက္ အရံႈးဆိုတဲ႔ စကားလံုးတစ္လံုးဟာ အခုအခ်ိန္မွာ သူ႔အတြက္ က်မသက္ေသျပႏိုင္တဲ႔ အျပစ္အကင္းဆံုးေသာ ခ်စ္ျခင္း သက္ေသတစ္ခုသာျဖစ္ခဲ႔မယ္လို႔ က်မ ယံုၾကည္ပါတယ္  .....။

ေလာကအလယ္မွာ က်မ ေခါင္းငံု႔ခဲ႔ရတဲ႔ အခ်ိန္ေတြဆိုတာ သူ႔အတြက္ေၾကာင္႔သာ ျဖစ္ခဲ႔ပါလိမ္႔မယ္ .....။
သို႔ေပမယ္႔လဲ... ထိုရလဒ္တစ္ခုအတြက္ က်မ ေက်ေက်နပ္နပ္ခံယူတတ္ခဲ႔ပါတယ္ကြယ္ ....။
က်မ အရိုးသားဆံုး ၀န္ခံရရင္ေလ  သူ႔ရဲ႕အျပံဳးတစ္ခ်က္နဲ႔တင္ ပင္လယ္ျပင္မွာ ျပာက်ေနခဲ႔ရတဲ႔ က်မ ရဲ႕ ယိုင္နဲ႔နဲ႔ အားအင္ေတြ ျပန္လည္အသက္၀င္ေတာက္ပေစပါတယ္ .....။ထိုအရာက..လူေတြေျပာတဲ႔သူ႔ရဲ႕ မာယာနဲ႔ ဖ်ားေယာင္းမႈတစ္ခုတစ္ေလမွ မပါ၀င္ခဲ႔ပါဘူးဆိုတာကို က်မ အားလံုးကို သူ႔အတြက္ အယူခံ၀င္ေပးခ်င္မိခဲ႔တယ္ .....။
အဘယ္႔ေၾကာင္႔ က်မ သူ႔အတြက္ အျပင္းအထန္ အယူခံ၀န္ရပါသနည္းဟု က်မကို အားလံုးက
ေမးလာခဲ႔ေသာ္ က်မ အရိုးသားဆံုးေသာ အေျဖတစ္ခုသာေပးလိုက္ႏိုင္ပါတယ္....။က်မ သူ႔ကို သိပ္ခ်စ္ခဲ႔၍သာ ျဖစ္ပါတယ္လို႔  ....။

“ Hello .... Miss ... Where you want to go ?   "
က်မရဲ႕ အေတြးေတြဘယ္ေလာက္ထိ ပ်ံ႕လြင္႔ေနခဲ႔သည္ဆိုတာ က်မ မသိ .... အသက္ခပ္ၾကီးၾကီးနဲ႔ Taxi  Driver တရုတ္အဖိုးၾကီး ရဲ႕ စိတ္မရွည္တဲ႔ ေလသံကို ၾကားလိုက္ရေတာ႔ မွ က်မ ပ်ာပ်ာသလဲပဲ ....
“ Sorry Uncle I want to go  .... ”
Taxi Driver Uncle ၾကီးက စိတ္မၾကည္သလိုအမူအယာနဲ႔ က်မကို ဘာမွျပန္မေျပာခဲ႔.... အဲဒီလိုပါပဲ က်မက သူနဲ႔ပတ္သတ္လာတိုင္းေပါ႔ ဟိုး အရင္ကတည္းက အမွားမွား အယြင္းယြင္းေတြ ျဖစ္ေလ႔ျဖစ္ထရိွခဲ႔ပါတယ္ ..... ။
တိုက္ဆိုင္မႈရိွလို႔လားမသိ ... က်မ ရင္ထဲမွာ မွတ္မွတ္ရရရိွေနတဲ႔ ဘေလာ႔ဂါ ႏွင္းေဟမာ ေရးခဲ႔ဘူးတဲ႔ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ထဲက .....
“သူ႔အေၾကာင္းေတြေတြးလိုက္မိတိုင္း
ရင္ခုန္သံဟာ အေတာင္ပံတပ္လို႔
ဟိုး .... ေကာင္းကင္အဆံုးထိ ေျပးထြက္သြားလိုက္တာ...
မီးခိုးမဆံုး မိုးမဆံုးပါပဲ ခ်စ္သူရယ္ .... ဆိုတဲ႔ အပိုဒ္ေလးကို  ရင္ထဲမွာ ေၾကေၾကကြဲကြဲ ရြတ္ဆို ျဖစ္လိုက္ေသးသည္ ....။

အခန္း(၃)

က်မရဲ႕ အေတြးေတြ မဆံုးေသးခင္မွာပဲ က်မ စီးလာတဲ႔ Citi Taxi အ၀ါေရာင္ေလးက စကၤာပူႏိုင္ငံရဲ႕ တစ္ေနရာက စကားျဖဴပင္ေလးေတြရဲ႕ေအာက္ကို ရပ္တန္႔ေပးခဲ႔တယ္ ....။
က်သင္႔ေငြကို ေပးလိုက္ျပီးေနာက္  ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အန္ကယ္လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ႔... Taxi Driver ဦးေလးၾကီးက က်မကို ေတြေ၀စြာၾကည္႔လိုက္ျပီး မင္း ေနေကာင္းရဲ႕လား လို႔ ၾကင္နာစြာေမးလိုက္တယ္...။
အိုး ..... က်မ မ်က္ႏွာေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နီရဲျပီး က်မ အမူအယာေတြက ဘယ္ေလာက္ထိ ပ်က္ယြန္းေနခဲ႔သလဲဆိုတာ က်မ မသိ.....။
ဒီအခ်ိန္မွာ ၾကင္နာစြာေမးေဖာ္ရတဲ႔ အသက္ၾကီးၾကီးနဲ႔ အန္ကယ္ၾကီးကို က်မ ေက်းဇူးတင္စြာျဖင္႔ “ I am ok , Thank you Uncle လို႔ တုိ္းတိတ္စြာ ေျဖလိုက္တယ္ ....။ ငိုခ်င္ရက္ လက္တို႔ဆိုသလိုပဲ .... ရုတ္တရက္ ၀ဲတတ္လာတဲ႔ မ်က္ရည္စက္ေတြကို လႊတ္ေပးလိုက္ရင္း က်မ ေကာင္းကင္ၾကီးကို အားပါးတရ ေမာ႔ၾကည္႔လိုက္တယ္ ....။
အျပာေရာင္သန္းေနတဲ႔  လြမ္းေမာစရာေကာင္းလွတဲ႔ မိုးေကာင္းကင္ၾကီးတစ္ခုရယ္  .... အဆံုးအစ မရိွေအာင္ ေငးေမာလို႔ရတဲ႔ ပင္လယ္ျပင္ၾကီးတစ္ခုရယ္ .... ျဖဴစင္ေဖြးလြေနတဲ႔ သူနဲ႔က်မ အတူေလွ်ာက္ဖူးေနက် သဲေသာင္ျပင္မြမြေလးေတြရယ္ .... ေလတိုက္တိုင္း ပ်ံ႕လြင္႔လာတတ္တဲ႔ အင္ၾကင္းပန္း နဲ႔ စကားပန္း ရနံ႔ေလးေတြရယ္ ... က်မကို လြမ္းေမာစြာ ... ေႏြးေထြးစြာ ဆီးၾကိဳ ေထြးေပြ႕လို႔ေနခဲ႔ေလရဲ႕ ...။
တစ္ကယ္ေတာ႔ ဒီေနရာေလးကို က်မ မလာျဖစ္ေအာင္ ထိမ္းသိမ္းထားတဲ႔ၾကားက ေရာက္ျဖစ္ေအာင္ ေရာက္လာခဲ႔တာပါ ...။ စကၤာပူကြ်န္းဆိုတဲ႔ ေနရာတစ္ခုမွာ က်မဘယ္တုန္းကမွ မေပ်ာ္ေမြ႔ခဲ႔ပါ ...။ သို႔ေသာ္ ဒီ တစ္ေနရာကိုေတာ႔ က်မ သိပ္ခ်စ္ခဲ႔သည္ ... ဒီေနရာေလးမွာ က်မ တို႔ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ နားလည္မႈကို ရွာေဖြခဲဘူးၾကသည္ ... ဒီေနရာေလးမွာပဲ သူနဲ႔က်မ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ေဖးမခဲ႔ၾကဘူးသည္ .... ဒီေနရာေလးမွာ သူနဲ႔က်မ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ခဲ႔ၾကသည္ .... ဒီေနရာေလးမွာပဲ က်မ တို႔ခ်စ္တဲ႔ ေတးသီခ်င္းေတြ ကို အတူတူေရးစပ္သီကံုးရင္း အျပံဳးပန္းေတြ ပြင္႔ေ၀ခဲ႔ဘူးၾကသည္ ....။အဆံုးမဲ႔တဲ႔ ဒီပင္လယ္ၾကီးကို တိုင္တည္ျပီး ကတိသစၥာေတြ ထားခဲ႔ၾကဘူးသည္ .... ဒီကမ္းေျခက ပန္းရနဲ႔ေတြ လႊမ္းျခံဳေနတဲ႔ ေလေျပႏုႏုေလးေတြရဲ႕ၾကားမွာ သူ ...က်မရဲ႕ ပါးျပင္ေလးကို အျမတ္တႏိုး နမ္းရိႈက္ခဲ႔ဘူးသည္ ....။ ဒီကမ္းေျခက မိုးေကာင္းကင္ၾကီးကို ေမာ႔ၾကည္႔ျပီး သီခ်င္းေလးေတြအတူတူ ဟစ္ေၾကြး သီဆိုခဲ႔ဘူးသည္ .... ဒီကမ္းေျခက သဲေသာင္ျပင္ေဖြးေဖြးေလးေတြေပၚမွာ သူ႔လက္ကို အားကိုးတၾကီး တြဲျပီး အၾကိမ္ၾကိမ္ ေလွ်ာက္ခဲ႔ဘူးၾကသည္ .....။ သို႔ေသာ္ ... အခုအခ်ိန္မွာ အရာအားလံုးက သူနဲ႔က်မ အတြက္ေတာ႔ အိပ္မက္တစ္ခုအျဖစ္ အတိတ္တစ္ေနရာမွာ ခပ္၀ါး၀ါးသာာ က်န္ရစ္ခဲ႔ပါသည္ ....။


ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်မ ေက်နပ္သည္ ...။ အခုအခ်ိန္မွာ က်မ သူ႔ကို အရမ္းေတြ႔ခ်င္မိတာ က်မ အရိုးသားဆံုး ၀န္ခံပါသည္ ... ။ က်မ ဒီေနရာေလးကို .. ယေန႔လာခဲ႔တာက ေနာက္ဆံုးႏႈတ္ဆက္ဖို႔ လာခဲ႔တာျဖစ္သလို ...က်မရဲ႔ တမ္းတလြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြအတြက္ အမွတ္တရမ်ားစြာကို ဒီေနရာေလးမွာပဲ အျပီးတိုင္ ခ်န္ထားခဲ႔ခ်င္သည္ ....။
တိုက္ဆိုင္တယ္လို႔ပဲေျပာရမလား ... သူက်မကို ပထမဆံုး ေခၚလာခဲ႔တဲ႔ ခုလို ညေနေေလးတစ္ခုမွာ... ဒီေန႔လိုပါပဲ မိုးေတြတဖြဲဖြဲ က်ေနခဲဲဲ႔တယ္ .... ေန၀င္ခ်ိန္ညေနေစာင္းေလးမွာ မီးေရာင္စံုထြန္းညွိထားတဲ႔ ပင္လယ္နဲ႔မလွမ္းမကမ္းက သေဘာၤၾကီးေတြဆီကို အတူတူေငးေမာျဖစ္ၾကရင္း ... ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးခဲ႔ဘူးတဲ႔ အဲဒီ႔ညေန ေလးကို က်မ သိပ္လြမ္းေနခဲ႔ပါတယ္ ….။
တစ္ခါတစ္ေလမွာ သူနဲ႔က်မ အရာအားလံုးကို ခဏေမ႔ျပီး ရယ္ေမာစရာေတြေျပာျဖစ္ၾကတယ္ ....။ ကေလးေလးတစ္ေယာက္လို အျပစ္အကင္းဆံုး ေအာ္ဟစ္ရယ္ေမာတတ္ေသာ သူ႔ကို က်မ ေငးေမာရင္း ကုန္ဆံုးသြားခဲ႔ေသာ ညေနမ်ားစြာကုိ က်မ သိပ္ခ်စ္တယ္....။
တစ္ခါတစ္ရံမွာ သူနဲ႔က်မ အတိတ္ကိုခဏေမ႔ျပီး အနာဂတ္အတြက္ စိတ္ကူးယဥ္ပံုေဖာ္ျဖစ္ခဲ႔ၾကတယ္ ....။တစ္ခါတစ္ရံမွာ ဘာကိုမွ ေမွ်ာ္လင္႔ခြင္႔မရခဲ႔ေသာ သူနဲ႔က်မတို႔  ႏွလံုးသားတစ္စံုရဲ႕  တီးတိုးငိုရိႈက္မႈကို အျပန္အလွန္ ဖံုးကြယ္ခ႔ဲၾကေသာ ညေနမ်ားစြာလဲ ရိွခဲ႔ဘူးတယ္ ...။
သူသီဆိုျပခဲ႔ေသာ ေတးသီခ်င္းမ်ားစြာကို နစ္၀င္ၾကည္ႏူးခဲ႔ဘူးေသာ ေန႔ရက္မ်ားစြာ ကုန္ဆံုးသြားမွာကိုလည္း က်မ ေသမေလာက္ေၾကာက္ခဲ႔ဘူးပါတယ္ ....။
တစ္ခါ တစ္ေလမွာ ... သူနဲ႔က်မ ဘယ္အရာနဲ႔မွ ခိုင္းႏိႈင္းျပလို႔မရေအင္ ေၾကကဲြခဲ႔ၾကတဲ႔ ေန႔ရက္ေတြရိွၾကတယ္ ... သို႔ေသာ္ က်မတို႔ရဲ႕ အခ်စ္နဲ႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္က ေႏြးေထြးေစခဲ႔သလို အျပန္အလွန္နားလည္ ႏွစ္သိမ္႔မႈနဲ႔ ႏွလံုးသားကို အငိုတိတ္ေစခဲ႔ျပန္တယ္ ....။အထူးသျဖင္႔ အစားထိုးလို႔မရေအာင္ ေၾကကြဲ တမ္းတခဲ႔ရေသာ  ႏႈတ္ဆက္ညေနေတြတိုင္းအတြက္ က်မ မငိုတတ္ေအာင္ ပဲ ၾကိဳးစားခဲ႔ပါတယ္ကြယ္ ....။

“သူနဲ႔က်မသည္ ... ဘ၀၏ ရႈပ္ေထြးမႈမ်ား ထိန္းခ်ဴပ္မႈမ်ားၾကားတြင္ လူးလြန္႔လႈပ္ရွားေနရသည္႔အတြက္ တစ္ေယာက္၏ရင္ဘတ္ထဲက ရိႈက္သံကို တစ္ေယာက္က နားဆင္ခံစားေပးႏိုင္ရံု သက္သက္သာ ေတြ႔ဆံုခဲ႔ၾကပါသည္ ....။က်မ၏ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ေၾကကြဲျခင္းသည္ သူျဖစ္ခဲ႔သလို ... သူ၏ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ေၾကကြဲျခင္းသည္လည္း က်မသာလွ်င္ျဖစ္ခဲဲ႔ပါ၏ ...။ က်မ၏ႏွလံုးသားတြင္ သူ၏ခ်စ္ျခင္း၀ိညာဥ္မ်ားထာ၀ရရွင္သန္ေနခဲ႔သလို ..... သူ၏ ႏွလံုးသားတြင္လည္း  က်မ ၏ခ်စ္ျခင္း၀ိညာဥ္မ်ားျဖင္႔ ထာ၀ရရွင္သန္ခြင္႔ရေနေသးသေရြ႕ က်မ ရွင္သန္ႏိုင္ပါေသး၏ ။
သူနဲ႔က်မတို႔ရဲ႕ အျဖဴေရာင္ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ .... ႏွလံုးသားမွာ ျမဲျမံစြာဖက္တြယ္ထားႏိုင္ၾကပါေသး၏ ....။ သူနဲ႔က်မ ဘယ္ေသာအခါမွ မဆံုဆည္းၾကရသည္႔တိုင္ ..... အတၱမဲ႔ခ်စ္ျခင္းတရားတို႔ျဖင္႔ သူနဲ႔က်မတို႔၏ အနာဂတ္ကို တူညီေသာ ႏွလံုးသား၀ိညာဥ္မ်ားျဖင္႔ .... အတူတစ္ကြ ဖန္တီးတည္ေဆာက္ခြင္႔ရႏိုင္ၾကပါေသး၏ ။
သို႔ေသာ္... သူနဲ႔က်မတို႔ရဲ႕ စစ္မွန္ေသာ ခ်စ္ျခင္းေတြ အျပစ္ကင္းစင္ဖို႔အတြက္ ... က်မ သိပ္ခ်စ္ရေသာ သူ႔ကို သစၥာရိွသူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေလာကအလယ္တြင္  ရဲ႕၀ံ႔စြာရပ္တည္ႏိုင္ေစခ်င္ခဲ႔တဲ႔ က်မရဲ႕ဆႏၵေတြ နင္႔နင္႔သည္းသည္း ပြင္႔ေ၀ခဲ႔သမွ်အတြက္ ....သူ႔ဘ၀ရဲ႕ အရာရာကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေစခဲ႔ေအာင္ က်မ  ၾကိဳးစားခဲ႔ရပါ၏  .....”

ခ်စ္လွ်က္ႏွင္႔ကြဲကြာခဲ႔ၾကေသာ ....
ကြဲကြာလွ်က္ႏွင္႔ ထာ၀ရသတိရေနေသာ.....
သတိရေနလွ်က္ႏွင္႔ နားလည္မႈတစ္စံုတစ္ရာေပးကာ ခ်စ္ခဲ႔ရေသာ .....
ခ်စ္သူမ်ားအတြက္ မွ်ေ၀ ခံစားေရးဖြဲ႔ပါသည္ ..... 

မွတ္ခ်က္ ။     ။ အလြြမ္းဖြဲ႕၀တၳဳတို ၊ကဗ်ာမ်ားကိုု စိတ္ကူးယဥ္အေတြးသက္သက္ျဖင္႔သာ ခံစား ေရးဖြဲ႕ပါသည္ ...။

အားလံုးကို ခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္.....

ႏွင္းေဟမာ
( 18  May 2010 ) 12:30 AM