Saturday, January 9, 2010

မႏွင္းတို႔ရြာ (၂)

မႏွင္းတို႔ရြာ (၂)ကို မေရးခင္မွာ မႏွင္းတို႔ရြာ (၁)ကို စိတ္ပါ၀င္စားစြာ အားေပးဖတ္ရႈၾကသူမ်ား မႏွင္းတို႔ရြာ(၂)ကို ဆက္လက္ေရးသားရန္ ေတာင္းဆိုၾကသူမ်ား (ႏွင္းေဟမာ ကိုယ္ရည္ေသြးလိုက္ပါသည္ းD)မႏွင္းတို႔ရြာကို အလည္လိုက္ခ်င္ၾကသူမ်ားကို အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္မိပါေၾကာင္း နဲ႔ မႏွင္းတို႔ရြာစခန္း ကိုလည္း တစ္ခါတစ္ေခါက္ေလာက္ လွမ္းလာခဲ႔ၾကပါဦးလို႔ အားလံုးကို ဖိတ္ေခၚခ်င္စမ္းလွပါသည္....။

ဒီတစ္ခါေတာ႔ မႏွင္းတို႔ရြာမွာ တစ္ခုတည္းေသာတြဲဘက္အထက္တန္းေက်ာင္းေလးနဲ႔ ေက်ာင္းေလးက ေမြးဖြားေပးလိုက္တဲ႔ ရင္ေသြးငယ္ေလးမ်ားအေၾကာင္းကို မိတ္ဆက္ေပးခ်င္ပါတယ္ ...။ မႏွင္းတို႔ ရြာေက်ာင္းမွာ အဆက္ဆက္အုပ္ခ်ဴပ္ခဲ႔ၾကတဲ႔ ေက်ာင္းအုပ္ေတြအမ်ားအျပားရိွခဲ႔တဲ႔အထဲက မႏွင္းတို႔ ေက်ာင္းသားဘ၀မွာ ေတြ႔ဆံုၾကံဳခြင္႔ရခဲ႔ရတဲ႔ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးရဲ႕ရဲ႕အမည္ကေတာ႔ ဦးစြာ ျဖစ္ျပီး ..ဆရာၾကီးမွာ သားသမီး၂ေယာက္ရိွပါတယ္...။ စာအရမ္းထူးခြ်န္တဲ႔ ဆရာၾကီးရဲ႕သားက ရန္ကုန္ စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္း (RIT)က ဘြဲ႔ရခဲ႔ျပီး မႏွင္းတို႔ငယ္ငယ္ကတည္းက ရြာမွာ အထက္တန္း ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕လုပ္အားေပးဆရာ လုပ္ပါတယ္ ...။ဆရာၾကီးသမီးကေတာ႔ အလယ္တန္းျပ ေက်ာင္းဆရာမေလးအျဖစ္ ရြာေက်ာင္းမွာပဲ ယခုထိတာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္ ....။မႏွင္းတို႔ရြာေလးရဲ႕ အေနာက္ေတာင္ေဒါင္႔မွာေတာ႔ ကဆုန္လျပည္႔ေန႔တိုင္း တစ္ရြာလံုးေညာင္ေရသြန္းပြဲေတာ္ ဆင္ႏႊဲေလ႔ရိွတဲ႔ ေညာင္ပင္ၾကီးအၾကီးၾကီး တစ္ပင္ရိွျပီး ေညာင္ပင္ၾကီးရဲ႔ အရိပ္အာ၀ါသေအာက္မွာေတာ႔ မႏွင္းတို႔ေက်းရြာေလးရဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာ စာသင္ေက်ာင္းေလးက ေနရာယူထားပါတယ္ ....။
ရြာရဲ႕တစ္ခုတည္းေသာ အစိုးရတြဲဘက္အထက္တန္း ေက်ာင္းေလးမွာ မႏွင္းတို႔ေက်းရြာသာမကပဲ အနီးနားေက်းရြာအုပ္စု၀င္ ရြာေတာ္ေေတာ္မ်ားမ်ားက ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေလးမ်ားစြာတို႔က လာေရာက္ျပီး ပညာရည္ႏို႔ေသာက္စို႔လွ်က္ရိွၾကပါတယ္ ....။ သို႔ေပမယ္႔ အခုထက္ထိေတာ႔ မႏွင္းတို႔ေက်ာင္းေလးက အထက္တန္း ေက်ာင္းမပြင္႔ေသးပါဘူး ....။ အဲဒီ႔အတြက္ မႏွင္းတို႔ရြာေက်ာင္းက ကေလးေတြ ဆယ္တန္း စာေမးပြဲေျဖၾကတဲ႔အခ်ိန္မွာေတာ႔ အရမ္းဒုကၡ ေရာက္ရပါတယ္ ...။
ရြာကေန ေ၀လီေ၀လင္း ဘတ္စ္ကားအအိုၾကီးနဲ႔ စထြက္ရျပီး ရြာနဲ႔ ၅မိုင္ခန္႔ေ၀းတဲ႔ အစိုးရအထက္တန္းေက်ာင္းၾကီးတစ္ေက်ာင္းမွာ သြားေရာက္ေျဖဆိုၾကရပါတယ္ ....။ အျပန္မွာလဲ ကားၾကီးက အိပဲ႔ အိပဲ႔ နဲ႔ ရြာျပန္လာရတာ အဲဒီ႔အခ်ိန္တုန္းကေတာ႔ အင္မတန္ စိတ္ပ်က္ဖို႔ ေကာင္းသလို အခုခ်ိန္ျပန္စဥ္းစားလိုက္ရင္လည္း ျပန္မရႏိုင္ေတာ႔တဲ႔ ငယ္ဘ၀ေတြကို လြမ္းရျပန္ပါတယ္ ....။မႏွင္းတို႔ရြာေလးက ေသးငယ္လွေပမယ္႔ ပညာေရးကို အလြန္ဦးစားေပးခဲ႔တဲ႔ ဥယ်ယဥ္မွဴးနဲ႔တူတဲ႔ ဆရာၾကီး ဆရာမၾကီးေဟာင္းေတြရဲ႕ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္မႈေတြ ေကာင္းခဲ႔တဲ႔ အတြက္ ရြာေက်ာင္းရဲ႕အနာဂတ္ ပန္းကေလးမ်ားရဲ႕ ရနံ႔ဟာလည္း အစဥ္အဆက္ ေမႊးၾကိဳင္ သင္းပ်ံ႕လို႔ေနခဲ႔ပါတယ္ ...။ ဆရာၾကီးဦးစြာ အ၀င္အပါ ...ဆရာၾကီးဆရာမၾကီးတို႔ရဲ႕ အတြဲညီညီ ၾကိဳးပမ္းမႈေၾကာင္႔ ဆယ္တန္းေျဖဆိုၾကမယ္႔ ေက်ာင္းသားအားလံုးဟာ စာေမးပြဲမေျဖခင္ ၁လ အလိုမွာေတာ႔ ရြာေက်ာင္းမွာပဲ အိပ္ ရြာေက်ာင္းမွာပဲစားျပီး ဆရာ ဆရာမမ်ားက အပင္ပမ္း ခံ အိပ္ပ်က္ခံကာ Night Study မွာ အျပင္းအထန္ ၀င္ေရာက္က်က္မွတ္ၾကရပါတယ္ ....။
အျငိမ္းစား ဆရာၾကီး ဆရာမၾကီးမ်ားရဲ႕ လမ္းညႊန္မႈ နဲ႔အတူ ရြာေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေဟာင္းၾကီး တစ္ဦးျဖစ္တဲ႔ ဆရာၾကီးဦးစြာ ၊  ရြာသူၾကီး ဦးေသာင္ ၊ ဆရာ ဆရာမမ်ား ၊ ေက်းရြာမိဘမ်ားရဲ႕ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈမ်ားကို အရင္းျပဳျပီး ေက်ာင္းမီးစက္ၾကီး တ၀ုန္း ၀ုန္း တဒိုင္းဒိုင္း ႏိႈးလွ်က္ ျမိဳ႕နယ္ခရိုင္အလိုက္ထိ ေအာင္ခ်က္အေကာင္းဆံုးဆိုတဲ႔ ေအာင္ျမင္ မႈကုို မႏွင္းတို႔ ဆယ္တန္းေအာင္ျမင္ခဲ႔တဲ႔ႏွစ္က ရယူႏိုင္ခဲ႔ပါတယ္ ...။
မႏွင္းတို႔ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေလးေတြဟာ ညေနေရာက္ရင္ ထင္းေခြ ေရခပ္ ၊ ထန္းတက္ ၊ထန္းလွ်က္က်ဳိ၊ ေျမအိုးေကာက္ ၊ ဆိတ္ေက်ာင္း သိုးေက်ာင္း ႏြားေက်ာင္းကာျဖင္႔ ေကာင္စိုက္ ၊ ပ်ဳိးႏႈတ္ ေန၀င္မိုးခ်ဴပ္အလုပ္ေတြလုပ္ၾကလွ်က္ ခါးၾကားမွာ စာအုပ္ညွပ္ျပီး ပညာရွာရတဲ႔ဘ၀ေတြကေန ရုန္းကန္ ျဖတ္သမ္းၾကရသူေတြက ပိုမ်ားလွပါတယ္ ....။

မႏွင္းတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြထဲက မိသားစုမ်ားမ်ားရိွတဲ႔သူေတြခမ်ာ ကေလးထိမ္းရင္းတစ္ဘက္ စာက်က္ရပါတယ္ ....။မႏွင္းတို႔ ေရွ႕တစ္ႏွစ္က ဘာသာစံုဂုဏ္ထူးနဲ႔ တစ္ခရိုင္လံုးမွာ အမွတ္အမ်ားဆံုး ရခဲ႔တဲ႔ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ဆိုရင္ ႏွင္းတို႔အတြက္ အနီးကပ္ဆံုး ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပတစ္ေယာက္ပါပဲ ...
သူမမွာေမာင္ႏွမ ၆ ေယာက္ရိွျပီး အၾကီးဆံုးသမီးလည္းျဖစ္ပါတယ္ ...။မိဘႏွစ္ပါးလံုး မရိွၾကေတာ႔တဲ႔ သူမဘ၀မွာမိသားစုတာ၀န္ေတြကို သူမတစ္ေယာက္ထဲ အရြယ္နဲ႔မမွ် ရုန္းကန္ စီမံခဲ႔ေနခဲ႔ရသူလဲ ျဖစ္ပါတယ္ ...။
သူမ စာေမးပြဲမ၀င္ခင္မွာပဲ ဖခင္နဲ႔ မိခင္ ေရွ႕ဆင္႔ေနာက္ဆင္႔ဆံုးပါးသြားခဲ႔ရျပီး ေမာင္ႏွမေတြအတြက္ မားမားမတ္မတ္ရပ္ကာ  ဘ၀ရဲ႕ေလာကဒဏ္တရားေတြကို အေမ ဆိုတဲ႔ေနရာကေန လႊဲေျပာင္းယူလိုက္ရသူျဖစ္ပါတယ္ ....။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ သူမ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲၾကီးအတြက္ အရမ္းနီးကပ္ေနျပီျဖစ္ေတာ႔ သူမစာက်က္တစ္စက္မွ မပ်က္ခဲ႔ပါဘူး ....။ ေအာင္စာရင္းေတြ ထြက္လာတဲ႔အခါမွာေတာ႔ သူမက ဘာသာစံုဂုဏ္ထူးရွင္အျဖစ္ ေက်းရြာတစ္ရြာလံုးနဲ႔ တစ္နယ္လံုးရဲ႕ဂုဏ္ကို ေဆာင္ေပးႏိုင္သူျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္ ...။
မႏွင္းတုိ႔ရြာမွာ တစ္ခ်ိန္က ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီးအျဖစ္ ႏွစ္ပါင္းမ်ားစြာေနထိုင္သြားခဲ႔တဲ႔ မႏၳေလးျမိဳ႕ အထက္တန္းေက်ာင္းၾကီးတစ္ခုက ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီးကိုယ္တိုင္ သူမကိုေခၚယူသြားျပီးေနာက္ မႏၱေလးေဆးတကၠသိုလ္ကေန သူမဆရာ၀န္ဘြဲ႕ကို ရခဲ႔ပါတယ္ ....။ သူမဟာ မႏွင္း တို႔ ရြာက ေနာင္လာေနာင္သားေတြအတြက္ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပခဲ႔တဲ႔ ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔ ျဖစ္ခဲ႔သလို အတုယူေလးစား အားက်ရေလာက္တဲ႔ ရြာေက်ာင္းရဲ႕ သမိုင္း၀င္ ေက်ာင္းသူ တစ္ေယာက္လည္းျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္ ....။
မႏွင္း တို႔ အထက္တန္းေက်ာင္းက စာၾကည္႔တိုက္ထဲကို ၀င္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ဘာသာစံုဂုဏ္ထူးရွင္မ်ားဆိုတဲ႔ စာတမ္းေအာက္မွာ မ်က္ႏွာျပည္႔ျပည္႔၀ိုင္း၀ိုင္းေလးနဲ႔ ေအးခ်မ္းစြာ ျပံဳးေနတဲ႔ သူမဓါတ္ပံုေလးကို ေတြ႔ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္ ...။သူမ ေဆးေက်ာင္းတက္ေနစဥ္မွာ ေဆးေက်ာင္းသူအခ်င္းခ်င္းကို Guide ျပန္လုပ္ျပီး မိသားစု စား၀တ္ေနေရးကို ျဖည္႔ဆည္းေပးခဲ႔ရတဲ႔ သူမ ဘ၀မွာ ဘာကိုမွဦးစားမေပးႏိုင္ခဲ႔တာဟာ မႏွင္းတို႔ေက်းရြာက ေတာသူေလးတစ္ေယာက္သာျဖစ္ပါတယ္ ။ ေအးေဆးတည္ျငိမ္တဲ႔သူမက ေဆးတကၠသိုလ္မွာလည္း စာထူးခြ်န္ရံုသာမကပဲ Queen ဆိုတဲ႔နံမည္ေလးပါရရိွခဲ႔ျပီး ေဆးတကၠသိုလ္ရဲ႕အတုယူ အားက်ထိုက္တဲ႔ ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔လည္း ျဖစ္ခဲ႔ျပန္ပါတယ္။
အဲဒီလို ေက်ာင္းသူမ်ဳိးေတြရိွသလို ဆယ္တန္းမွာ ထူးခြ်န္စြာေအာင္ျမင္ခဲ႔ေပမယ္႔ မိဘ အသုိင္းအ၀ိုင္းက ဘယ္လိုမွမထားႏိုင္ေတာ႔လို႔ ရြာမွာပဲ ေနရင္း အသက္ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ေလနဲ႔ အိမ္ေထာင္ေတြက်ျပီး ေတာင္သူလယ္သမားဘ၀ ၊ ထန္းသမားဘ၀ ၊ လက္လုပ္လက္စား(ေန႔စားသမား)ဘ၀ေတြနဲ႔ က်င္လည္ရုန္းကန္ရင္း ရြာမွာက်န္ရစ္ခဲ႔ရွာေသာသူေတြလည္း အမ်ားၾကီးရိွခဲ႔ပါတယ္ ...ရိွေနပါတယ္ ...  ရိွပါဦးမယ္ .....။
မႏွင္းတို႔ရြာေက်ာင္းေလးရဲ႕ အေၾကာင္းကို ျပန္ဆက္ရမယ္ဆိုရင္...ဆရာၾကီးဦးစြာရဲ႕ လက္ထက္ကစျပီး ရြာေက်ာင္းရဲ႕ အေနာက္ဘက္ ေျမလြတ္ေတြမွာ အတန္းအလိုက္ႏွစ္စဥ္စိုက္ပ်ဳိးၾကတဲ႔ စပါးခင္းေတြ ျမင္ေတြ႔ခြင္႔႔ ရခဲ႔ၾကပါတယ္ ...။ ဆည္ကလႊတ္လိုက္တဲ႔ ေရေျမာင္းမၾကီးကို ေက်ာင္း၀န္းထဲေရာက္ေအာင္ ေဖာက္ခြင္႔ရခဲ႔ျပီး အထက္တန္းေက်ာင္းေဆာင္ၾကီးရဲ႕ ေနာက္ေဖးမွာေတာ႔ မာလကာနဲ႔ သံပရာျခံၾကီး ကိုပါ ေက်ာင္းရံပံုေငြအတြက္ စီးပြားျဖစ္စိုက္ပ်ဳိးခဲ႔ျပန္ပါတယ္ ...။ ရြာေက်ာင္းေလးမွာ ၀ါ ၊ စိမ္း ၊ နီ ၊ ျပာ အသင္းအလိုက္ ျခံထဲဆင္းျပီး လုပ္အားေပးၾကရတာလည္း အရမ္းေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလွပါတယ္ ...။ေဆာင္းတြင္းေရာက္ျပီဆိုရင္ စာသင္ေဆာင္ေတြထဲမွာ ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ေအးခဲေနတဲ႔အတြက္ ေဘာလံုးကြင္းထဲက ျမက္ခင္းျပင္မွာ စာသင္ၾကရတယ္ ...။
အဲဒီအခ်ိန္နဲ႔ ၀ါတြင္းကာလ ၀ါဆိုပန္းကပ္ထြက္ရတဲ႔အခ်ိန္ ၊ ေက်ာင္းစပါးခင္းေတြ ေကာက္ရိတ္ခ်ိန္ အားကစားျပိဳင္ပြဲေတြ က်င္းပတဲ႔အခ်ိန္ စတဲ႔အခ်ိန္ေလးေတြ ေရာက္ျပီဆိုရင္ေတာ႔မႏွင္းတို႔ အေပ်ာ္ဆံုးပါပဲ ... းD
ေက်ာင္းဖြင္႔ခ်ိန္ေတြမွာလည္း အားလပ္ခ်ိန္ေပးျပီဆိုရင္ ဆရာမေတြစုေပါင္းျပီးေရာင္းတဲ႔ ေက်ာင္းမုန္႔ေစ်းတန္း ကေန သရက္ကင္တို႔ ေရခဲေခ်ာင္းတို႔ အသုတ္စံုတို႔ ၀ယ္စားၾကပါတယ္ ...။အဲဒါနဲ႔တင္ မျပီးေသးပါဘူး ဆရာ ၊ ဆရာမေတြ မျမင္ေအာင္ ေက်ာင္းေတာင္ဘက္ေညာင္ပင္ၾကီးေအာက္မွာ စက္ဘီးေလး တစ္စီးနဲ႔ ဂလိုင္ေခါက္ျပီးေရာင္းရတဲ႔ ဦးၾကီးေမာင္း ဆီကေနလဲ ခိုးျပီး၀ယ္စား ၾကေသးတာေတြကိုလည္း ျပန္ေတြးမိတိုင္း တစ္သက္မွာ တစ္ခါသာရခဲ႔တဲ႔ ကေလးဘ၀ေလးေတြကို လြမ္းမိပါရဲ႕ ....။
ေက်ာင္းေအာက္က မယ္ဇလီပင္တန္းအရိပ္ေတြမွာေတာ႔ ေမွ်ာ႔ၾကိဳးခုန္တမ္း ၊ ထုတ္ဆီးထိုးတမ္း ၊ ဒီထိုးတမ္း ၊ တြတ္ထိုးတမ္း ၊ ဖိနပ္ပစ္တမ္း ၊ ေပတူပစ္တမ္း ကို သေရကြင္းေၾကး ကစားၾကပါတယ္ ....။ကစားနည္းအမ်ဳိးစံုမွာ တစ္ဘက္ကမ္းခတ္တဲ႔ မႏွင္းကေတာ႔ ငယ္ငယ္က လက္ႏွစ္ဘက္မွာ ေရာင္စံုသေရကြင္းအျပည္႔နဲ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို အဟုတ္ၾကီးမွတ္ေနတက္ပါတယ္  းDေက်ာင္း၀န္းအလယ္တည္႔တည္႔မွာေတာ႔ နံနက္တုိင္း အတန္းအလိုက္ ဘုရားသြားေရာက္ရိွခိုးၾကရတဲ႔ ေက်ာင္းဓမၼာရံုၾကီး ရိွတယ္ ...။ႏွစ္စဥ္ ဆရာကန္ေတာ႔ပြဲနဲ႔ ဆုေပးပြဲအခမ္းအနားေတြ က်င္းပေနၾက ေနရာေလးလည္းျဖစ္ပါတယ္ ...။စပါးေပၚခ်ိန္ေတြဆိုရင္ ေက်ာင္းမွာ အလွဴရွင္ေပၚလို႔ ဆန္ျပဳတ္တိုက္မယ္ဆိုရင္ မႏွင္းတို႔ အရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္ ...အဲလိုေန႔မ်ဳိးေတြမွာ အိမ္ကေန ပုဂံတစ္ခ်ပ္ ဇြန္းတစ္ေခ်ာင္း လြယ္အိတ္ထဲ ထည္႔ျပီးယူလာရတယ္ .... ျပီးရင္ ေက်ာင္းက ဆရာ ဆရာမေတြ ကိုယ္တိုင္ခ်က္တဲ႔ ဆန္ျပဳတ္ေမႊးေမႊးပူပူေလးကို ႏွင္းကေတာ႔ ၃ ပန္းကန္ေလာက္ကို အ၀ တီးပစ္တာပဲ အဟဲ ....း) မႏွင္း ငယ္ငယ္က လူကပိန္သေလာက္ အင္မတန္အစားပုပ္တဲ႔အတြက္ ေမေမက ေျပာတယ္ မႏွင္း စားသမွ်က အရိုးထဲေရာက္သြားတာတဲ႔ေလ အဟား ...ေၾကာ္ျငာ၀င္တာ  းD
မႏွင္းတို႔ေက်ာင္းေလးက မခမ္းနားလွေပမယ္႔ စာသင္ေဆာင္ ႏွစ္ထပ္တိုက္အရွည္ၾကီး ႏွစ္ေဆာင္ နဲ႔ ထရံေဆာင္တစ္ထပ္တစ္ေဆာင္ ၊ သူငယ္တန္း နဲ႔ တစ္တန္းကေလးေတြအတြက္ ထရံကာ၊ေျခတံရွည္ေလး ေဆာင္လုပ္ထားတဲ႔ အဖြားေဒၚေစာေမ ေဆာက္ခဲ႔တဲ႔ ေဒၚေစာေမေဆာင္ ဆိုျပီး စုစုေပါင္း ၄ေဆာင္ရိွပါတယ္ ...။
မႏွင္းတို႔ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းစာၾကည္႔တိုက္ ၊ ဂီတအနုပညာခန္း ၊ ပန္းခ်ီဆြဲခန္းဆိုျပီး သီးသန္႔ရိွျပီး ဂီတခ်ိန္မွာ သီခ်င္းၾကီး သီခ်င္းခံ ယိုးဒယား ပတ္ပ်ဳိး အျပင္ ပတ္တလားတီး ၊ ကဗ်ာလြတ္အက စသည္တို႔ကို လည္း ၀ါသနာပါသူမ်ားကို ေလ႔က်င္႔ သင္ၾကားေပးပါတယ္ ...။မႏွင္းကေတာ႔ ျမန္မာသီခ်င္းၾကီးေတြဆိုရတာကုိ ပိုျပီး၀ါသနာပါပါတယ္ ...  းpမႏွင္းတို႔ေက်ာင္းက ဆရာၾကီး ၊ ဆရာမၾကီး တို႔ကလည္း အႏုပညာမွာ ေတာ္ေတာ္၀ါသနာပါျပီးထူးခြ်န္ ၾကတဲ႔အတြက္ မႏွင္း အပါအ၀င္ေပါ႔ေလ အဟီး ေက်ာင္းက ကေလးေတြကလည္း အလိုလို အႏုပညာပိုးေတြကို ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ခိုင္ခိုင္မာမာ၀င္ေန ခဲ႔ပါတယ္ ...။
ငယ္ငယ္က ဂီတခ်ိန္မွာ သင္ၾကားခဲ႔ရတဲ႔ သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ထဲမွာ“သင္ဆရာ ျမင္ဆရာ ၊ ၾကားဆရာမ်ားကိုလ .... ၀တ္ငါးပါးနဲ႔ ျပည္႔စံုလို႔သာ .... တပည္႔ေတြမ်ား...အေပၚ ... အသိေတြမမွားေစဖို႔ ပညာအေရာင္ ....တန္ေဆာင္ဆီမီး ...ထိန္ညီးလို႔ျဖင္႔ အံံခ်ီးေပရာ ...ဆိုတဲ႔ ျမတ္ဆရာ ေတးသီခ်င္း  စာသားေလးကို မႏွင္းရဲ႕ ငယ္ဘ၀နဲ႔ ဆရာေတြကို သတိရ လြမ္းမိတိုင္း ျပန္ဆိုၾကည္႔မိတယ္ ...။ အားကစားခ်ိန္မွာလည္း ကာယဆရာၾကီး ဦးကံသိန္းက ၀ီစီၾကီးကို တရႊီးရႊီးနဲ႔ အျမွဳပ္ထြက္ေအာင္မႈတ္ျပီး အားကစားေလ႔က်င္႔ေပးခဲ႔ပါတယ္ ...။မႏွင္းကေတာ႔ ေဘာလံုးကြင္းထဲမွာ ေဘာလံုးကန္ခြင္႔ရတဲ႔ အခ်ိန္ဆိုရင္ အရမ္းေပ်ာ္တယ္ ... ဆရာၾကီးက ေဘာ္လီေဘာကစားနည္းသင္မယ္ဆိုလဲ မရဘူး ဆရားၾကီး ေဘာလုံးပဲကန္ခ်င္တယ္လို႔... မရမက ၀ိုင္းပီး ပူဆာတက္ၾကတယ္ ...။အဲဒီတုန္းက မႏွင္းတို႔ အတန္းထဲက မိန္းကေလးေတြအားလံုးက တစ္ေယာက္မွ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေႏွာင္းေႏွာင္းမပါၾကတဲ႔အတြက္ ၀ုန္းဒိုင္းၾကဲ ေသာင္းက်န္းတဲ႔ဒဏ္ကို ဆရာၾကီးခမ်ာ ခံခဲ႔ရရွာတယ္ ... း)အခုေတာ႔ မႏွင္းတို႔ရြာေက်ာင္းက ကာယဆရာၾကီးလည္း ရွမ္းျပည္နယ္ဘက္မွာ ပညာေရးမွဴးတစ္ေယာက္အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေနတယ္လို႔ ၾကားခဲ႔ရတယ္ ...။
အျခားအေထြအေထြအခ်ိန္မွာေတာ႔ ကဗ်ာ နဲ႔ စာစီစာကံုး ၊ ေဆာင္းပါး ပန္းခ်ီဆြဲ အစရိွတဲ႔ အေထြေထြ ဗဟုသုတေတြကို သင္ၾကားေလ႔က်င္႔ေပးပါတယ္ ...။သင္ၾကားေရးဘက္မွာလည္း ဆရာၾကီးဆရာမၾကီးေတြက တစ္ကယ္႔ကို ေစတနာအျပည္႔နဲ႔ သင္ၾကားေပးၾကသလို ထူးခြ်န္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားလဲ မ်ားစြာပၚထြက္ခဲ႔ပါတယ္ ...။ မႏွင္းနဲ႔ တစ္ခံုတည္းအျမဲတမ္းထိုင္ခဲ႔တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမေလးက အရမ္းကို စာေတာ္တယ္ ... ေက်ာင္းေပါင္းစံု ထူးခြ်န္ စာေမးပြဲေတြမွာ ဘာသာစံုနဲ႔ပထမရခဲ႔ပါတယ္ ...။ ယခုေတာ႔ မႏၳေလးေဆးတကၠသိုလ္ကေနပဲ ဆရာ၀န္ ဘြဲ႔ရျပီး နယ္ေဆးရံုေလးတစ္ခုမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္လွ်င္ရိွပါတယ္ ...။
အားကစားဘက္ကိုၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ မႏွင္းတို႔ေက်ာင္းမွာ ေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲ ၊ ပိုက္ေက်ာ္ျခင္းခတ္ျပိဳင္ပြဲ နဲ႔ ေျပးခုန္ပစ္ျပိဳင္ပြဲ စသည္႔ျဖင္႔ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ၾကမယ္႔သူေတြ ေက်ာင္းသား အားကစားျပိဳင္ပြဲအတြက္ ပံုမွန္ေလ႔က်င္႔ေပးေလ႔ရိွပါတယ္ ...။
ဘယ္ေတာ႔မွ ေမ႔လို႔မရႏိုင္ခဲ႔တာက အသားမဲမဲ အရပ္ပုပု နဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ေျခလွမ္းထက္ လူကေရွ႕ကို တစ္ေဒါင္ေလာက္ေရာက္ေနတက္တဲ႔ သြက္လက္တက္ၾကြလြန္းေသာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြအတြက္ ဘက္ေပါင္းစံုက အျမဲေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးခဲ႔တဲ႔ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးဦးစြာ ရဲ႕ပံုရိပ္ေလးေတြကို က်မ ယခုထိျမင္ေယာင္ေနဆဲပါပဲ ...။ပင္စင္အျငိမ္းစားရသြားျပီျဖစ္တဲ႔ ဆရာၾကီးက ျပီးခဲ႔တဲ႔ႏွစ္ကပဲ က်န္းမာေရးအေျခအေနအရ ကြယ္လြန္သြားခဲ႔ျပီလို႔ ၀မ္းနည္းစြာ ၾကားသိခဲ႔ရပါတယ္ ...။
မႏွင္းတို႔ေက်ာင္းက စာၾကည္႔တိုက္ၾကီးရဲ႕ ညာဘက္အျခမ္းမွာေတာ႔ မႏွင္းတို႔မေမြးခင္ ေခတ္အဆက္ဆက္က လူရည္ခြ်န္ေတြ ...ဂုဏ္ထူးရွင္ေတြ ရဲ႕ဓါတ္ပံုေလးေတြကို အံၾသစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေတြ႔ႏိုင္ျပီး ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြထဲက အရိုးအေၾကာပါရဂူၾကီးတစ္ဦး ၊ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ အေရျပားေရာဂါ (အနာၾကီးေရာဂါ) အထူးကု ဆရာ၀န္ၾကီးတစ္ဦး ၊ ရိုရိုးဆရာ၀န္မ်ား၊ ျပည္ပေရာက္ဆရာ၀န္မ်ား နဲ႔ အျငိမ္းစား -တကၠသိုလ္ပါေမာကၡခ်ဴပ္ၾကီးတစ္ဦး နဲ႔ တကၠသိုလ္ကထိကဆရာ ဆရာမမ်ား ၊ စိုက္ပ်ဳိးေရး ေဒါက္တာဘြဲ႔ရ အရာရိွၾကီးတစ္ဦး နဲ႔ စိုက္ပ်ဳိးေရးအရာရိွမ်ား၊ အင္ဂ်င္မွဴးၾကီးတစ္ဦးနဲ႔ အင္ဂ်င္နီယာပညာရွင္ အေျမာက္အမ်ားရဲ႕သမိုင္းေၾကာင္း ေတြ ကိုပါ ရြာေက်ာင္းေလးအတြက္ ဂုဏ္ယူစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေတြျမင္႔ႏိုင္ပါတယ္ ....။

အထူးျခားဆံုးကေတာ႔ ရြာေက်ာင္းက ဆရာ ဆရာမ ေတြ အဲဒီ႔ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြအားလံုးဟာ တစ္ခ်ိန္က ေက်ာင္းဆရာေဟာင္းၾကီးေတြျဖစ္ၾကတဲ႔ အသက္ ခုႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ရွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ဆရာအိုၾကီးေတြကို ယခုထက္တိုင္ ခ်စ္ေၾကာက္ရိုေသၾကလွ်က္ ႏွစ္စဥ္ သီတင္းကြ်တ္လျပည္႔ေန႔ ၊ ေန႔လည္ ၁နာရီတိတိအခ်ိန္တိုင္း ရြာလည္သာသနာ႔ဗိမၼာန္ေတာ္ၾကီးအတြင္းမွာ ဆရာကန္ေတာ႔ပြဲၾကီးကုိ စည္ကားသိုက္ျမိဳက္စြာက်င္းပေလ႔ရိွပါတယ္ ...။
အျငိမ္းစားယူသြားၾကျပီျဖစ္တဲ႔ ဆရာၾကီး ဆရာမၾကီးမ်ားကို ပူဇာ္ကန္ေတာ႔တဲ႔ ပြဲမွာ ေမေမတို႔နဲ႔အတူ မႏွင္းလဲ အျမဲလိုက္ျပီးကန္ေတာ႔ေလ႔ရိွပါတယ္ ...။ အဲဒီ႔ဆရာကန္ေတာ႔ပြဲၾကီးက အရမ္းထူးျခားလြန္းတယ္လို႔ မႏွင္း ထင္ပါတယ္ ....။ ရာထူးၾကီးမားလွတဲ႔ အေ၀းေရာက္ အရာရိွေတြ၊ ဆရာ၀န္ အင္ဂ်င္နီယာ စတဲ႔ ပညာတက္ေတြ....စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြ ရြာေက်ာင္းက ဆရာဆရာမေတြ ၊ ရြာထဲက ေတာင္သူလယ္သမားဦးၾကီးေတြ ၊ ပန္းရံ ပန္းပုဆရာၾကီးေတြ ၊ ဆိုင္းသမား ႏွဲသမား နဲ႔ ဇာတ္မင္းသားေတြ ၊ စတဲ႔ အလႊာမ်ဳိးစံု တပည္႔ေဟာင္းၾကီးေတြကို ပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ေတြ႔ႏိုင္ျမင္ႏိုင္ပါတယ္ ....။
ဒီ႔အျပင္ ၀မ္း သာလြန္းလို႔က်တဲ႔ ပီတိမ်က္ရည္ၾကားက ဆရာၾကီးဆရာမၾကီးေတြရဲ႕ ရင္ထဲက စကားမ်ားဟာ မွတ္သားနာယူသင္႔သလို ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြရဲ႕ ငယ္ဘ၀ အမွတ္တရ စကားေတြဟာလည္း မႏွင္းတို႔ အတြက္ အဖုိးမျဖတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အားက်အတုယူခ်င္စရာေတြမ်ားခဲ႔ပါတယ္ ...။
“ကြ်န္ေတာ္ စာေမးပြဲက်စဥ္က ဆရာၾကီးဦးသြင္ နဂန္(ႏြားရိုက္သည္႔ဒုတ္) နဲ႔အခ်က္ ၅ ခ်က္ေဆာ္လိုက္တာ ဆရာၾကီး မွတ္မိပါေသးလား ခင္မ်ာ... အဲဒီတုန္းက ဆရာၾကီး နဂံ စာထက္ ပါးစပ္ကေျပာလိုက္တဲ႔ စကားေလးေၾကာင္႔ က်ေနာ္ စာေမးပြဲကို ထူးခြ်န္စြာေအာင္ျမင္ခဲ႔သလို ယေန႔ က်ေနာ္ လူျဖစ္ခြင္႔ရခဲ႔ပါတယ္ ဆရာၾကီးခင္ဗ်ာ ....”လို႔ေျပာသြားလိုက္တာမ်ား ရင္ထဲမွာ အားက်လိုက္တာ ...။ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ၾကားခြင္႔ရလာတဲ႔ အဲဒီ႔ စကားသံေတြၾကားမွာ က်မတို႔ ရြာက ကေလးေတြ ၾကီးျပင္းခဲ႔ၾကပါတယ္ .....။အဲဒီလို ေတြ႔ခြင္႔ရတဲ႔အခါတိုင္း ၾကားခြင္႔ရတဲ႔အခါတိုင္း တစ္ေန႔ငါလည္း သူတို႔လို အားလံုးအလည္မွာ ဂုဏ္ယူ၀ံ႕ၾကြား စြာေျပာႏိုင္တဲ႔ တပည္႔တစ္ေယာက္ျဖစ္ရင္ေကာင္းမွာပဲလို႔ အျမဲစိတ္ကူးယဥ္ခဲ႔ပါတယ္ း)
ယေန႔ ရြာေက်ာင္းမွာ ဆရာ ဆရာမေတြ ျပန္လုပ္ေနၾကသူေတြရိွတယ္ ....ႏိုင္ငံရပ္ျခားေတြမွာ ပညာဆက္လက္သင္ယူေနသူေတြ ... အလုပ္လုပ္ေနၾကသူေတြ၇ိွတယ္ .... အားကစားဘက္မွာထူးခြ်န္စြာနဲ႔ လက္ေရြးစင္ေဘာလံုးသမားျဖစ္ေနသူ နဲ႔ ထူးခြ်န္ အားကစားပညာရွင္ေတြရိွတယ္ ။အႏုပညာမွာ၀ါသနာ ပါျပီး ထူးခြ်န္တဲ႔ အမ်ဳိးသား ၊ အမ်ဳိးသမီးဆိုင္းပညာရွင္...ေတြရိွတယ္ ...။
မႏွင္းတို႔ အသက္ေတြတစ္ႏွစ္ျပီး တစ္ႏွစ္ ၾကီးသြားခဲ႔ေပမယ္႔ ၊ သကၠရာဇ္ေတြ တစ္ႏွစ္ျပီးတစ္ႏွစ္ ေဟာင္းသြားေပမယ္႔မႏွင္းတို႔ ရြာေက်ာင္းရဲ႕ ေခါင္းေလာင္သံေလးကေတာ႔ တစ္လြင္လြင္ သာျမဲ သာဆဲ..ဘာမွမေျပာင္းလဲပဲ တည္ရိွေနပါတယ္ ...။
ရြာေက်ာင္းေလးက မႏွင္းတို႔လို အမိရင္ခြင္ကေန ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာလာခဲ႔ရတဲ႔ ေက်ာင္းသား ေဟာင္းေတြအတြက္ တမ္းတ လြမ္းေမာဖြယ္ေကာင္းလွသလို ...စာသင္ႏွစ္တစ္ႏွစကုန္လို႔ တစ္ႏွစ္ေျပာင္းတိုင္း ထပ္တိုးလာခဲ႔တဲ႔ ရင္ေသြးတိုင္းကို ေႏြးေထြးစြာခိုလံႈႏိုင္တဲ႔ ရင္ခြင္တစ္ခုအျဖစ္နဲ႔ ထာ၀ရၾကိဳလင္႔လွ်က္ရိွေနပါတယ္ ....။
ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်းကေလးဘ၀ေလးေတြမွာ ေခ်ာ႔ကာ...ေျခာက္ကာ...ေျမွာက္ကာ...ပင္႔ကာနဲ႔ ပညာသင္ၾကားေပးခဲ႔ၾကတဲ႔ မႏွင္းတို႔ရြာေက်ာင္းမွ ပန္းပ်ဳိးသူ ဥယ်ဥ္မွဴးမ်ားသို႔ဦးညႊတ္ရင္း....တစ္၀မ္း တစ္ခါးအတြက္ မတူညီတဲ႔ လမ္းမ်ားအသီးသီးမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကရတဲ႔ မႏွင္းတို႔ရြာေက်ာင္းက ငယ္သူငယ္ခ်င္းေလးမ်ားသို႔ မွန္းဆရင္း က်မႏွင္းေဟမာသည္ ဤပို႔စ္ေလးျဖင္႔ ငယ္ဘ၀မ်ားအား သတိရျခင္းမ်ားစြာ ... တမ္းတျခင္းမ်ားစြာျဖင္႔ ေရးသားမိရင္း မႏွင္းတို႔ရြာ (၂)ကို ဒီေနရာေလးမွာပဲ လြမ္းဆြတ္ျခင္း မ်ားစြာျဖင္႔ ... အဆံုးသတ္ပါ၏ ။

ပို႔စ္အရွည္ၾကီးျဖစ္သြားလို႔စာဖတ္သူေမာင္ႏွမမ်ားလည္းဖတ္ရတာေတာ္ေတာ္ ျငီးေငြ႔သြားမယ္ ထင္ပါတယ္ ...။က်မစာေမးပြဲရိွေနလို႔ ဘာစာမွေရးႏိုင္ေသးမွာမဟုတ္သလို ဘေလာ႔ေတြမွာသြားေရာက္ လည္ပတ္ဖို႔လည္း ပ်က္ကြက္ပါဦးမယ္...အားလံုးကုိေခတၱႏႈတ္ဆက္ပါတယ္...စာေမးပြဲေျဖဖို႔ ျပင္ဆင္လိုက္ပါဦးမယ္ .... း)

အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ ...
ႏွင္းေဟမာ
9 Jan 2010




10 comments:

Flower said...

ႏွင္းျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္လာရင္ တို႕က ေရာက္ေအာင္လာလည္ပါ႕မယ္.. ထမင္းေကၽြးမယ္ဟုတ္..
အညာဟင္းေလးနဲ႕စားခ်င္ပါေသးရဲ႕

ခ်စ္တဲ႕

ေခ်ာ

~ဏီလင္းညိဳ~ said...

မႏွင္းေဟမာေရ...
ဒီစာေလးကိုဖတ္ၿပီး... ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းသားဘ၀ေလးကိုေတာင္ ျပန္သတိရမိသြားတယ္...။ တစ္ခါတစ္ေလဆို ဆရာမေတြက ေက်ာင္း၀င္းထဲမွာ႐ွိတဲ့ စိန္ပန္း၊ကုကၠိဳလ္ စတဲ့ အပင္ႀကီးေတြေအာက္ထြက္ၿပီး စာသင္ေပးခဲ့တာေလးေတြကိုပါ...
ဆက္ေရးပါဦးေနာ့္...
(စာေမးပြဲ ေျဖႏိုင္ပါေစဗ်....)
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ

WWKM said...

ညီမေလးနွင္းေရ..

စာေမးပြဲကို ေအာင္ျမင္စြာနဲ႔ ေျဖဆိုနိုင္ပါေစ.

ပို႔စ္အရွည္ၾကီးကို စိတ္၀င္တစားဖတ္သြားတာ ၾကက္သီးေတာင္ ထမိသြားပါတယ္.

ေမာင္နွမ၆ေယာက္ရဲ႕ အၾကီးဆံုးအစ္မၾကီးရဲ႕ဘ၀ေလးကို ဖတ္ရျပီး ၾကက္သီးထမိေအာင္ပဲ ဂုဏ္ယူမိလိုက္ပါတယ္။သူ႔ေနရာမွာ ကိုယ္သာဆိုရင္ ရူးသြားမလားပဲေနာ္.. ေတာ္လိုက္တာ..တကယ္ခ်ီးမြမ္းမိပါတယ္.

စာတစ္ပုဒ္လံုး ေရးထားတာ တကယ္ဖတ္လို႔ ေကာင္းပါတယ္ ညီမေလးေရ.
ဆက္ေရးေနာ္..

မမ၀ါ

Unknown said...

ႏွင္းေရ
ေက်ာင္းအေၾကာင္းေရးမွပဲ ငယ္ငယ္တုန္းက တက္ခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းေတြကို ျပန္သတိရေတာ့တယ္။ႏွင္းတို႔ရြာကို အခြင့္အခါႀကံဳရင္လာလည္ခ်င္ပါေသးတယ္။သာယာၿပီး ေနခ်င္စဖြယ္ေကာင္းမဲ့ပံုပဲေလေနာ့။ေခၚမယ္ဟုတ္ :) ။

ကိုမ်ဳိး (အညာေျမ) said...

မဂၤလာပါ ႏွင္းေရ..

စာထဲမွာ ေမ်ာပါသြားလုိက္တာ .... မႏွင္းတို႕ရြာကုိေရာက္ျပီး စာသင္ေက်ာင္းဘက္ကို ေရာက္သြားသလိုပါဘဲေနာ္။
တကယ့္ကို ထူးခၽြန္ၾကိဳးစားသူေတြရဲ႕ ေအာင္ေျမေတြအျပည့္နဲ႕ ရြာကလာတဲ့ ႏွင္းေဟမာ မို႕... စာေမးပြဲအတြက္ စာၾကိဳးစားပါလို႕ ထပ္ျပီး ဆရာ မလုပ္ေတာ့ပါဘူးေနာ္...
အစစအရာရာ ေအာင္ျမင္ေခ်ာေမြ႕ပါေစလို႕ ဆုမြန္ေခၽြလုိက္ပါတယ္ ႏွင္း ေရ...

ခင္မင္စြာျဖင့္
ကိုမ်ဳိး

Linn Htet Aung said...

လာမယ္ကြယ္ လာမယ္
ထမင္းေလးေတာ့ ေကၽြးေနာ္၊
ငါးပိရည္နဲ႕ဆိုလည္း စားလို႔၀င္ပါတယ္ ဟဲဟဲ

နင္ေခၚေခၚေနတဲ့
ၾကြက္စုတ္

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

မႏွင္းတုိ႔ရႊာအေၾကာင္းေလးက အတုယူစရာ အားက်စရာ လြမ္းေမာစရာေတြႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္။

စာေမးပြဲေျဖခါနီးၿပီဆုိေတာ့ စာေမးပြဲေအာင္ျမင္ပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္။

အားလုံးအဆင္ေျပပါေစ။

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ပညာေရးနဲ႔ပါတ္သတ္လို႔ ေရခံေျမခံ ေကာင္းသလို ဆရာေတြရဲ႕ အားက်ဳိးမာန္တက္ ျဖည့္ဆည္းေပးကလည္း ၾကည္ႏူးစရာပါပဲ။

စိတ္ဓါတ္အင္မတန္ခိုင္မာတဲ့သူမို႔လုိ႔လည္း မိသားစုအတြင္းမွာ ဝမ္းနည္းစရာေတြ ၾကံဳ တာေတာင္ ဘာသာစံု ဂုဏ္ထူးရေအာင္ ေျဖနိင္တာ တကယ္ကို ေလးစားခ်ီးက်ဴး စရာပါပဲ

အပိုင္း ၃ ေလးလည္း ဆက္ေရးပါအံုး

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

ဖတ္လို႔ေကာင္းလုိက္တာ ညီမေလးရယ္။ ေမာင္ႏွမ၆ေယာက္ရဲ႕ အမႀကီးအမိရာ ႏွင္းတို႔ရြာက ဆရာဝန္အစ္မႀကီးအေၾကာင္း ဖတ္ရေတာ့ သိပ္ေလးစားမိပါတယ္။ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြေပါ့... ကိုယ္တိုင္ ထူးခၽြန္ရံုမကဘဲ သူ႔အေၾကာင္း ၾကားရသူေတြကိုပါ Inspiration ေပးႏိုင္တယ္ဆိုတာ။ ထူးခၽြန္သူေတြ ေမြးထုတ္ေပးေနတဲ့ ႏွင္းတို႔ရြာကို အခြင့္ၾကံဳရင္ လာလည္ခ်င္ပါေသးတယ္။

ဆန္းဝင္း said...

စာေတြလာဖတ္ပါတယ္..
ေတြ႕ရတာ ေနာက္က်တယ္ဗ်ာ..အေဖၚရွာေနတာ အခုမွ ေတြ႕တယ္.. ေက်ာက္ပန္းေတာင္းအသင္း အတြက္ ပုိ႔စ္ေတြ ေတာင္းဆုိပါရေစ..