Friday, September 4, 2009

တက္အားသမွ် ေရွာင္ရွားၾကစို႔

ဒီပို႔စ္ေလးမွာ အဓိ္ကအားျဖင္႔ မိမိတို႔ တက္ႏိုင္သေလာက္ အသား ငါးကို ေရွာင္က်င္ျခင္းႏွင္႔ ေမတၱာတရားပြားမ်ားပံုအေၾကာင္းအရာေလးမ်ားကို က်မစုေဆာင္းမိသေလာက္ ျပန္လည္ မွ်ေ၀ေပးျခင္း သက္သက္ သာျဖစ္ပါတယ္...။ပထမဦးဆံုး အေနျဖင္႔ ......သာဓကေလးမ်ားကို ဦးစြာ ေဖာ္ျပေပးခ်င္ပါတယ္...။

မူဂပကၡေခၚ ေတမိယဇာတ္ ေတမိမင္းသားသည္လည္းေကာင္း၊ ေကသ၀ဇာတ္ေတာ္၌ ေကသ၀ရွင္ရေသ႔ အမွဴးျပဳေသာ ရေသ႔ငါးရာတို႔သည္လည္းေကာင္း ၊ နကုလဇာတ္လာ ရေသ႔ငါးရာတို႔သည္လည္းေကာင္း ၊ မဟာဒုဒႆန စၾကာမင္းၾကီးႏွင္႔ တစ္ကြ တိုင္းသူျပည္သား အားလံူးတို႔သည္ လည္းေကာင္း ၊ ေနမိဇာတ္ေတာ္၌ ေနမိမင္းၾကီးသည္ လည္းေကာင္း ၊ အသားငါးကို လံုး၀ မစားၾကပဲ သစ္သီးၾကီးငယ္တို႔ကို စားျခင္းျဖင္႔ ေမတၱာစ်ာန္ အဘိဥာဥ္ကို အရထူေထာင္ျပီး လူ႔ဘံု ၊ နတ္ဘံု သို႔ အေရာက္သြားႏိုင္ခဲ႔ၾကေၾကာင္း

မွတ္သားခဲ႔ရဘူးပါသည္.....။ထို႔အျပင္ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဦးသီလ ၊ ကမၻာ႔သာသနာျပဳ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ၊ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၊ အမရပူရျမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရံု ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ၊ မန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ၊ အစရိွေသာ ဆရာေတာ္ ၾကီးမ်ားသည္လည္း အသီးအႏွံတို႔ျဖင္႔ ေရာင္႔ရဲတင္းတိမ္ကာ ေမတၱာတရားတို႔ျဖင္႔ တရားထူးတရားျမတ္မ်ား ရယူသြားခဲ႔ၾကျပန္ပါသည္....။


ထို ဥပမာ သာဓက တို႔ကိုေထာက္ထားျခင္းအားျဖင္႔ သတ္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ ေမတၱာဘာ၀နာ အတြက္ အထူးပင္ အေထာက္အပံ႔ျပဳသည္ ဟူ၍ မွတ္ယူရမည္ ျဖစ္ပါသည္...။
အမွတ္တမဲ႔ လမ္းမွာ ေတြ႔သျဖင္႔ ပံ႔သကူသား ၀ယ္ယူစားၾကေသာ သူမ်ားကို ပါဏာတိပါတ ကံထိုက္သည္ဟု မေျပာသင္႔သလို ေမတၱာဘာ၀နာကို အေထာက္အပံ႔ျဖစ္ပါေစ ... သတၱ၀ါမ်ားလည္း အနည္းငယ္မွ်ခ်မ္းသာပါေစေတာ႔ ဆိုတဲ႔ ေမတၱာေစတနာနဲ႔ သတ္သတ္လြတ္စားေနေသာ သူမ်ားကိုလည္း အသားငါးစားသူတို႔က ေဒ၀ဒတ္လမ္းစဥ္ဟူ၍ မဆိုသင္႔ပါေခ်..။
သူ႔အသတ္သတ္ျခင္း တည္းဟူေသာ ပါဏာတိပါတကံထိုက္ရန္အတြက္ .....
(၁) သတၱ၀ါ ျဖစ္ျခင္း ၊
(၂) သတၱ၀ါမွန္းသိျခင္း
(၃) သတ္လိုေသာစိတ္ရိွျခင္း
(၄)တစ္နည္းနည္းျဖင္႔သတ္ျဖတ္ျခင္း
(၅) ေသသြားျခင္း
ဆိုတဲ႔အဂၤါ (၅) ရပ္လိုအပ္ပါတယ္.... ဒီအဂၤါရပ္ (၅) ရပ္ နဲ႔ ညီမွသာလွ်င္ ပါဏာတိ ပါတကံ ေျမာက္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္...။အဲဒီ႔အတြက္ ေစ်းမွာ ပံ႔သကူသားကို ေတြ႔တဲ႔အတြက္ ၀ယ္ယူခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ျခင္းအားျဖင္႔ ပါဏာတိပါတကံ မထိုက္ပါ...။
အဲလို မဟုတ္ပဲနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေရ... မနက္ဖန္ ေစ်းကေန ငါ႔အတြက္ သံုးထပ္သားေလးေတာ႔ ပါေအာင္၀ယ္လာခဲဲ႔ေနာ္....။
ၾကက္၀ ၀ ေလး တစ္ေကာင္ေလာက္ မနက္ဖန္ ၀ယ္ဦးမွပဲ.....။
ေမေမ ေရ... သမီးအတြက္ အမဲသားမ်ားမ်ား ေၾကာ္ေပးလိုက္ေနာ္....။လူၾကံဳနဲ႔ ငါးခူေလးေတြပါ ေၾကာ္ေပးလိုက္ပါဦး ( အဲဒါက က်မ အရင္က မွာေနက် စကားေတြ)....။အရမ္းကို အျပစ္မ်ားတယ္လို႔ သိရတဲ႔ အခ်ိန္မွာ က်မ ကိုယ္တိုင္လည္း ဆင္ျခင္ျဖစ္ပါတယ္...။
ဥပေဒကို လက္တစ္လံုးျခား လုပ္တဲ႔သူေတြက မမိရင္ေတာ႔ ေတာ္ေသးတာေပါ႔ေနာ္...ဆိုတဲဲ႔ စကားလိုပါပဲ...အသားငါး ေတြကို မက္မက္ေမာေမာနဲ႔ မစားရရင္ မေနႏိုင္ ေအာင္္စားတက္ၾကသူမ်ားကို အဘိဓမၼာ သေဘာနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ဆန္းစစ္ၾကည္႔လိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ႔ အျပစ္လြတ္ဖို႔က ေတာ္ေတာ္ေလး ခဲယဥ္းေၾကာင္း မွတ္သားနာၾကားခဲ႔ရပါတယ္.....။
- သူ႔အသက္ကို ကိုယ္တိုင္သတ္သူမွာ ငရဲသို႔က်မည္။
- သတ္ျခင္းကို ခ်ီးမြမ္းသူမွာ ျပိတၱာဘံုသို႔ေရာက္မည္။
- သူသတ္လို႔သာ ငါစားရသည္ဟု ၀မ္းေျမာက္မိသူမွာ တိရိစၦာန္ဘံုသို႔ေရာက္မည္ ။
ဟူ၍ ၀ိဘင္းအဌကထာတရားေတာ္၌ လည္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္္....။
အဓိက ကေတာ႔ ကာယကံနဲ႔ သတ္ျခင္းေတြ၊ ၀စီကံနဲ႔ ခ်ီးမြမ္းျခင္းေတြကို မျပဳျဖစ္ေအာင္ ထိမ္းသိမ္းဖို႔က လြယ္ကူေပမယ္႔ မိမိတို႔စိတ္ထဲကေန ရုတ္တရတ္ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္သြားတာမ်ဳိးက်ေတာ႔ ထိမ္းႏိုင္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ ခဲယဥ္းေနျပန္ပါတယ္...။
လက္ဖ်စ္တစ္တြတ္အတြင္းမွာ စိတ္အၾကိမ္ေပါင္း ကုေဋတစ္သိန္းမက ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုထားတဲ႔ အတြက္ က်မ တို႔ စိတ္ေတြကို သတိတရားနဲ႔ အျမဲထိန္းႏိုင္ဖို႔က လြယ္ေတာ႔မလြယ္ပါဘူး။သိထားတယ္ဆိုရင္ေတာ႔ တက္ႏိုင္သေလာက္ အျပစ္လြတ္ေအာင္ ေရွာင္လို႔ရႏိုင္ပါတယ္....။
ေနာက္တစ္ခုကေတာ႔ အသားငါးမစားျခင္းႏွင္႔ ပတ္သတ္ျပီး တိုက္ရိုက္မဟုတ္ပဲ သက္္ရိွသတၱ၀ါတို႔ကို မသတ္ျဖတ္ၾကဖို႔ ၊ အသားငါးေတြ တက္ႏိုင္သေလာက္ ေရွာင္ရွားၾကဖို႔ကို သြယ္၀ိုက္ေသာနည္းအားျဖင္႔ ေဟာၾကားထားတဲ႔ တရားေတြလည္း ရိွခဲ႔ပါတယ္...။
ေရွးအခါက လူအေပါင္းတို႔ဟာ သူ႔အသက္ကိုလည္း မသတ္ျဖတ္ၾက ၊ သူတစ္ပါး အသားကိုလည္း မစားၾက ပါ... သို႔ေသာ္ ဥကၠာကရာဇ္မင္း လက္ထက္ေရာက္တဲ႔ အခ်ိန္ကေန ယေန႔ထိ သတ္ျဖတ္စားေသာက္လာခဲ႔ၾကရာ ထိုအခ်ိန္ကေန အစျပဳျပီး လူ႔ေလာကၾကီးကို ေစာင္႔ေရွာက္ခဲ႔ၾကေသာ သမၼာေဒ၀ နတ္ေကာင္း နတ္ျမတ္ေတြကလည္း ေရွာင္လြဲစြန္႔ခြာခဲ႔ၾကပါတယ္...။ လူေတြအေပၚမွာ ေရာဂါ ေဘးဘယာ အမ်ဳိးမ်ဳိး အေထြေထြ ဖိစီးႏွိပ္စက္လာခဲ႔ပါေတာ႔တယ္လို႔ အဂၤုတၱိဳရ္ ပါဠိေတာ္၊တိကနိပါတ္ အရ ေမတၱာရွင္ေရႊျပည္သာ ဆရာေတာ္ဘုရားလည္း ေဟာၾကား ဆံုးမ ေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္ ....။
ေလာက၌ အသားစားသူတို႔ မရိွမီက မိမိ၌ မရိွေသးေသာ ဥစၥာဓန ကို လိုခ်င္ေတာင္႔တျခင္း ၊ စားခ်ိန္တန္ မစားရသည္႔အခါ ဆာေလာင္ျခင္း ၊ အိုခ်ိန္က်လွ်င္ အိုရျခင္း ဟူေသာ အရာတို႔သာ အနာေရာဂါ အျဖစ္ရိွခဲ႔ၾကပါတယ္....။ တိရိစာၦန္ တို႔ရဲ႕ အသားေတြကို သတ္ျဖတ္စားေသာက္ လာၾကတဲ႔ အခ်ိန္မွာေတာ႔ ၉၈ ပါးတည္းဟူေသာ အနာေရာဂါ ဆန္းမ်ားလည္း ေပၚေပါက္လာခဲ႔ၾကပါေတာ႔တယ္ ဆိုျပီး သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္၊ျဗဟၼကာ၀ဂ္ ဓမၼိက သုတ္ကိုအေျခခံျပီးေတာ႔လည္း ဆရာေတာ္ဘုရားမွ ေဟာၾကား ဆံုးမေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္...။

( ကမၻာေလာကၾကီးတြင္ အေျခအျမစ္လံုး၀ ကင္းေသာ ယံုၾကည္စြဲလမ္းမႈတစ္ခုရိွ၏။ ၎သည္ကား လူတို႔သည္ တိရိစာၦန္ျဖင္႔ ယဇ္ပူေဇာ္ရန္ လိုအပ္သည္ ဟူေသာ အခ်က္ျဖစ္ပါသည္...။ထို႔ထက္ သာလြန္ထူးကဲ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္မႈ ၊ အညွာအတာကင္းမဲ႔မႈတို႔ကို ျဖစ္ပြားေစေသာ အခ်က္သည္ကား လူတို႔သည္ တိရိစာၦန္ အသားကို စားရန္ လိုအပ္သည္ ဟူေသာ အခ်က္ပင္ျဖစ္ေတာ႔သည္....။
သတိပဌါန္ဆရာၾကီး - ေဂ်ကရစ္ရွနာမူတီ)

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ေမတၱာရွင္ေရႊျပည္သာ ဆရာေတာ္ဘုရားႏွင္႔ ပညာရိွသူေတာ္ေကာင္း တို႔ ေဟာၾကားသမွ်တရား ေရးသားသမွ်စာေပ...တို႔ကို ဦးထိပ္ပန္ဆင္၍ အတၱဳကၠံသန = မိမိကိုယ္ကိုသာခ်ီးေျမွာက္ျခင္း ၊ ပရ၀မၻန = သူတစ္ပါးကို ျပစ္တင္ရံႈ႕ခ်ျခင္းတည္းဟူေသာ အစြန္းႏွစ္ပါးကို ေရွာင္ၾကဥ္ ေရးသား ၍ သူငယ္ခ်င္းတို႔ အားလံုးအတြက္ ျပန္လည္မွ်ေ၀ပါသည္...။လူတို႕၏ စိတ္အုပ္ထိန္းမႈကို အေႏွာက္အယွက္ေပးတက္ေသာ တိရိစာၦန္တို႔၏ အသားမ်ားကို တက္ႏိုင္သေလာက္ေရွာင္ၾကင္ႏိုင္ျခင္းျဖင္႔ မိမိစိတ္သဏၭာန္မွ ေလာဘ ၊ ေဒါသ ၊ ရာဂ အစရိွသည္႔ မလိုလားဖြယ္ေသာ တရားမ်ားမွ အျမန္ဆံုးကင္းေ၀း
ႏိုင္ဖို႔ ဒို႔တစ္ေတြ အတူတူ ၾကိဳးစားၾကပါစို႔ေနာ္....။ ဒီပို႔စ္ေလးနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး
အမွားအယြင္း မကင္းခဲ႔ေသာ္ (သို႔မဟုတ္) အားနည္းခ်က္တစ္စံုတစ္ရာပါခဲ႔ေသာ္ က်မ ႏွင္းေဟမာ ၏
တာ၀န္ႏွင္႔ အျပစ္သာျဖစ္ပါသည္...။ေမတၱာျဖင္႔ ခြင္႔လႊတ္နားလည္ ႏိုင္ၾကပါေစဟု ဆႏၵျပဳရင္း ....။
အားလံုးကို ခ်စ္ခင္ေလးစားတဲ႔

ႏွင္းေဟမာ
05 September 2009
2:16 AM

14 comments:

yangonthar said...

ကာေလန ဓမၼႆဝနံ
ကာေလန ဓမၼသာကစာၦ
မဂၤလာတရားႏွစ္ပါးနဲ ့ျပည့္စုံေသာ
အျမတ္ဆုံးျဖစ္ေသာ အလွဴကုိ လွဴဒါန္း ေန
ေသာ ဘေလာ့ေလးျဖစ္ပါတယ္ အင္မတန္ သာဓု ေခၚပါတယ္ မႏွင္းေရ
ေအးျမသာယာပါေစ
ရန္ကုန္သား

ဝက္ဝံေလး said...

ႏွင္းေရ ဖတ္သြားတယ္ ဟုိဟာေတြက ဝက္ေတြပံုထားတာလား အမငီးးး အသည္းယားစရာၾကီး ေနာ္ ဟိဟိ နာ႔အမ်ိဳးေတြကို ႏွိပ္စက္ေတာ႔မွာလား ဟားဟားးးးးးးးးးးးးးးးး

အိ သူမ်ားက အေကာင္းေရးထားတာကုိ လာဟားခ်င္ဦး အင္းဟယ္ ဝက္စုတ္ ရုိက္လုိက္ျပီသိလား ႏွင္းးးး

တာ႔တာ ဘုိင္

ကုိေအာင္ said...

ညီမေရ ပို႕စ္အသစ္ကိုလာဖတ္ပါတယ္၊ အကုိလည္း
တတ္အားသမွ် အကုန္စားေတာ့မယ္၊ အဲ့ ေရွာင္ရွား
ေတာ့မယ္လုိ႕ စိတ္ကူးမိပါတယ္။ းP

ဝက္ဝံေလး said...

eek နာ ၁ မရဘူး ရန္ကုန္သား ဦးသြားတယ္ ေက်နပ္ဘူး ဟြန္းးးးး

ျပန္ျပီ ဒုန္းးးးးးဒုန္းးးးးးးးးးးးးး

ဝက္ဝံေလး said...

aww နာ ၃ မွတ္ပါတယ္ ဦးသြားျပန္ျပီ ၃ လဲ ဟြန္းးးး ေလတယ္ ဂယ္ပဲ ဂယ္ပဲ

မယ္႔ကိုး said...

ညီမေလးေရ... စာကေလးတကယ္ေကာင္းတယ္... သိသာသိလိုက္မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အထဲမွာ အစ္မလည္းပါတယ္။

ေလာဘမကပ္ဘဲ သတိနဲ႔စားရင္ ဘာစားစားျဖစ္တယ္ ေျပာေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ကိုယ္စားေနတာေတြ ေတြးမိရင္ စိတ္မေကာင္းဘူး။

ကိုမ်ဳိး (အညာေျမ) said...

ႏွင္း ေရ..

အရမ္းကို တန္ဖိုးရွိတဲ့ ပို႕စ္ ေလးပါပဲ။ ပါဏာတိပါတ ကံ ထိုက္တဲ့ အခ်က္ေတြကိုလဲ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိခဲ့ရတယ္..
တတ္ႏုိင္သမွ်ေလး သတိကပ္ျပီး ေရွာင္ရွားႏုိင္ရင္ အေကာင္းဆံုးေပါ့ ႏွင္းရယ္..

ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုမ်ဳိး






ေဂ်ကရစ္ရွနာမူတီ ရဲ႕စကားမွာ အျခအျမစ္ ျဖစ္ေနပါသည္။....

Unknown said...

အီးးးးးးးးးးးးႏွင္းေရ
ရက္ရက္စက္စက္ ဒီပို႔စ္တင္ရလား။
ကၽြန္မက ဟင္းသီးဟင္းရြက္မစားဘူးေလ။
အသားပါမစားေတာ့ရင္ ကၽြန္မဘာစားရမွာတုန္း။
ဟဲဟဲ စတာပါႏွင္းရဲ့။ကၽြန္မလည္း အတတ္ႏိုင္ ဆံုးအသားမစားပါဘူး။
ရွမ္းေခါက္ဆြဲစားရင္ေတာင္ အသားမထည့္တဲ့ သတ္သတ္လြတ္စားတာ ဟဲဟဲ။
ႏွင္းစာေလးကို လာအားေပးသြားတယ္။
ေရးပံုေလးက ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္။
ႏွင္းရဲ့ ပန္း
ပန္းရင့္ေရာင္

maylay said...

နွင္းေရ လာဖတ္သြားတယ္။ သာဓုလညး္ေခၚသြားတယ္ေနာ္။ နွင္းကေလး က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။ ဟုတ္တယ္ တို႔လညး္ ေတာ္ေတာ္ ေရွာင္ျဖစ္တယ္။ ခုဆို အသီးအရြက္မပါဘဲ ထမင္းမစားတတ္ေတာ့ဘူး။ ေကာင္းလိုက္တဲ့ပိုစ့္ေလးေနာ္။ ေက်းဇူးလည္းတင္သြားပါတယ္။ ခင္တဲ့ ေမေလးလြင္

ၾကည္ျဖဴပိုင္ said...

ညီမေရ....
ဒီေန႔အသိ စလံုးအန္တီကအတင္းထမင္းေခၚေကၽြးလို႔သြားျဖစ္တယ္
အမွန္ေတာ့ေနမေကာင္းလို႔မသြားခ်င္ေပမယ့္အားနာစိတ္နဲ႕သြားျဖစ္တယ္။သူေခၚရင္ သက္သက္လြတ္မွန္းသိေနျပီးသားေလ..၄ ခါထက္မနည္းစားဖူးေတာ့အထာနပ္ေနျပီ။ ဒါေပမယ့္ငါ့ဖာသာငါဆိုတစ္ခါမွ
မစားျဖစ္တဲ့လူမိုက္..
တခါတေလ ေတာ့စားဦးမွဆိုတဲ့
စိတ္နဲ႔စားျဖစ္လို္က္တယ္
ျပီးေတာ့သူ႕ကိုလည္းခ်ီးက်ဴးမိတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာခ်ီျပီးစားႏိုင္လိုက္တာ..ေတာ္လိုက္တာလို႔လဲေတြးမိတယ္
တကယ္ေတာ့စားႏိုင္ရင္ေတာ့အေကာင္းဆံုးပဲေနာ္
ခုေတာ့မစားႏိုင္ေတာ့ နာ့မွာ..နာ့မွာ......လူဇုိးၾကီးေပါ့ဟယ္:P

ေဆာင္းယြန္းလ said...

မြန္ၿမတ္လွတဲ့စိတ္ထားေတြရွိရာကို ပို႔ေဆာင္ေပးႏူိင္တဲ့
တန္ဘိုးၾကီးလွတဲ့ပို႔စ္တခုပါပဲ ညီမေလးေရ...
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ညီမေလး

ခင္မင္လွ်က္

ဂျေဂျူဝိုင် said...

ကၽြန္ေတာ္လည္း ေျပာခ်င္တယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ၀ါရိတၱသီလေဆာက္တည္ၿပီးတာနဲ႔ သီလလံုၿခံဳၿပီလုိ႔ ထင္ေနၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူ႔အသက္သတ္႐ံုမကဘူး။ သူ႔အသက္ရွည္ေအာင္လည္း ျပဳလုပ္ကူညီသင့္တယ္။ အဲဒါမွ သီလက ျပည့္စံုတယ္။ အေတာ္ေလး ေကာင္းတဲ့ပုိစ့္ပါ

အိမ့္ခ်မ္းေျမ့ said...

ညီမေလးေရ..
ဒီပိုစ္ေလးေကာင္းတယ္၊ မေလးတို႕လူသားေတြရဲ႕ အူအရွည္အလ်ား၊ လက္ေတြေျခေထာက္ေတြရဲ႕ ပုံသဏာန္ကအစ အသီးအနွံစားတဲ႔ သတၱ၀ါေတြအျဖစ္ programmed/created လုပ္ထားေပမယ္႔ ...
လူသားေတြက က်ားေတြ၊ ျခေသၤ႔ေတြလိုမ်ိဳးပဲ အသားေတြ ဆက္စားေနၾကဦးမယ္နဲ႔ တူပါတယ္ကြယ္...

မန္းေလ႐ူး said...

ေကာင္းလိုက္တာ ..... မွတ္သားသြားပါတယ္ ။